GMK Rekord Royale – samochód osobowyklasy wyższej produkowany pod południowokoreańską marką GMK w latach 1972 – 1976, pod marką Saehan jako Saehan Royale w latach 1976 – 1983 oraz pod marką Daewoo jako Daewoo Royale w latach 1983 – 1993.
Pierwsza generacja
GMK Rekord Royale/Rekord Saehan Rekord Royale/Rekord I
GMK Rekord Royale został zaprezentowany po raz pierwszy w 1972 roku.
Samochód pierwotnie zasilił ofertę GMK, będąc jedynym modelem oferowanym przez ówczesną spółkę GM Korea pod samodzielną marką. Zarówno topowa odmiana Rekord Royale, jak i podstawowy wariant Rekord był bliźniaczą, południowokoreańską odmianą Opla Rekorda D. Pod kątem wizualnym samochód odróżniał się jedynie innymi oznaczeniami producenta. Przez trzy lata produkcji fabrykę opuściło 12 005 egzemplarzy[1].
Zmiana nazwy
Po tym, jak w 1976 roku GM Korea zostało przemianowane na Saehan Motors[2], zmieniła się również marka topowych limuzyn na Saehan Rekord oraz Saehan Rekord Royale, pozostając w produkcji przez kolejne 2 lata.
Silniki
L4 1.7l
L4 1.9l
Druga generacja
Saehan Rekord Royale/Rekord II Daewoo Imperial/Royale
Saehan Royale II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1978 roku.
Druga generacja pojazda została oparta na kolejnej generacji Opla Rekorda, wyraźnie zyskując na wielkości nadwozia i przestrzeni w kabinie pasażerskiej. Przedni pas nadwozia zapożyczono od modelu Senator A. Do napędu służył czterocylindrowe silniki pochodzące również od Opla[3][4][5].
Warianty
Dostępne były wersje Daewoo Royale Diesel (maj 1980 – kwiecień 1989), Royale Salon (wrzesień 1980 – wrzesień 1991), Royale XQ/Royale Duke (marzec 1982 – marzec 1989) i Royale Prince (lipiec 1983 – maj 1991)[6].
Zmiana nazwy
Po przejęciu Saehan Motors przez Daewoo Group i zmianie nazwy przedsiębiorstwa na Daewoo Motors, nazwa topowej limuzyny została zmieniona na Daewoo Royale, a topowy wariant przyjął nazwę Daewoo Imperial[7]. Pod nią pojazd produkowano przez kolejną dekadę do 1993 roku, kiedy to zastąpiły go dwie nowe, duże limuzyny - Arcadia i Prince.
