Opel Monza

Opel Monza
Ilustracja
Opel Monza A2 GSE
Inne nazwy

Vauxhall Royale Coupé

Producent

Opel

Projektant

Henry Haga[1]

Zaprezentowany

IAA Frankfurt 1977

Okres produkcji

1978–1986

Miejsce produkcji

Rüsselsheim am Main

Poprzednik

Opel Commodore coupé

Dane techniczne
Segment

E

Typy nadwozia

3-drzwiowy hatchback
2-drzwiowy kabriolet

Silniki

Benzynowe:
R4 2.0E 115 KM
R4 2.2i 115 KM
R6 2.5E 136 KM
R6 2.5E 140KM
R6 2.8S 140 KM
R6 3.0i 156 KM
R6 3.0E 180 KM

Skrzynia biegów

3 i 4-biegowa automatyczna
4 i 5-biegowa manualna

Napęd

tylny

Długość

4692 mm

Szerokość

1734 mm

Wysokość

1380 mm

Rozstaw osi

2670 mm

Masa własna

1367–1420 kg

Zbiornik paliwa

70 l

Liczba miejsc

5

Bagażnik

350/750 l[1]

Dane dodatkowe
Pokrewne

Opel Senator
Bitter SC Coupé

Konkurencja

BMW E24
Ford Capri
Mazda RX-7
C123/C124
Porsche 924
Saab 900

Opel Monzasamochód osobowy klasy średniej-wyższej o nadwoziu hatchback produkowany przez amerykański koncern motoryzacyjny General Motors pod niemiecką marką Opel w latach 1978–1986.

Nazwa „Monza” wywodzi się od zbudowanego w 1922 roku legendarnego, włoskiego toru wyścigowego Autodromo Nazionale di Monza[2].

Historia i opis modelu

Opel Monza A1
Opel Monza A1 – tył
Opel Monza A2 – tył
Opel Monza w wersji kabriolet
Opel Monza A1 – wnętrze
Vauxhall Royale Coupé

Samochód został po raz pierwszy oficjalnie zaprezentowany podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie nad Menem w 1977 roku[2]. Auto zbudowane zostało jako sportowa wersja modelu Senator A na bazie tej samej płyty podłogowej oraz jako bezpośredni następca modelu Commodore coupé. Podstawową jednostką był sześciocylindrowy silnik benzynowy 2.8, zasilany gaźnikiem, generował moc 140 KM. Oferowano też większy silnik – o pojemności trzech litrów, w dwóch wariantach mocy: 150 KM i 180 KM[3]. W 1981 roku jednostka 2.8S została zastąpiona przez 2.5E zasilaną wtryskiem paliwa, o mocy 136 KM[2].

W 1982 roku auto przeszło kosmetyczną modernizacją. M.in. chromowane elementy zostały zastąpione plastikowymi, a przednie kierunkowskazy zyskały biały klosz. Z tyłu pojazdu zastosowano spojler, a do listy wyposażenia standardowego dodano 14 lub 15-calowe alufelgi. Zmieniona została deska rozdzielcza pojazdu, a do listy wyposażenia dodatkowego dodano m.in. elektryczne sterowanie lusterek. W modelu GS zastosowane zostały cyfrowe wskaźniki deski rozdzielczej[3]. Za podstawowe źródło napędu odpowiadał czterocylindrowy silnik 2.0E o mocy 115 KM[4], który w 1984 roku zastąpiono jednostką 2.2i o tej samej mocy[5]. W 1984 roku podniesiono też moc silnika 2.5E do 140 KM. W przedostatnim roku produkcji wprowadzono wersję 3.0i z katalizatorem, która generowała 156 KM.

W 1983 roku zaprezentowano usportowioną wersję GSE, która wyróżniała się zblokowanym w 40% mechanizmem różnicowym, zegarami w formie wyświetlaczy LCD oraz sportowymi fotelami firmy Recaro[1].

Zbudowana została także specjalna wersja pojazdu o nadwoziu kabriolet, która powstała w liczbie 144 egzemplarzy[3]. W 1986 roku zakończono produkcję pojazdu, po wyprodukowaniu około 46 tysięcy egzemplarzy[2].

Wyposażenie

  • E – powstała w liczbie 971 egzemplarzy[6]
  • S
  • GSE

Standardowe wyposażenie pojazdu obejmowało m.in. wspomaganie kierownicy, regulację na wysokość fotela kierowcy oraz welurową tapicerkę. Dodatkowo auto mogło być wyposażone w chromowane elementy nadwozia, wycieraczki przednich reflektorów, a także światła przeciwmgłowe oraz podgrzewane przednie siedzenia, komputer pokładowy, elektryczne sterowanie szyb, dwustrefową klimatyzację oraz skórzaną tapicerkę. Wersję po liftingu można było także wyposażyć m.in. w elektryczne sterowanie lusterek, elektrycznie sterowany szyberdach oraz wielofunkcyjny komputer pokładowy[3].

Dane techniczne

Silnik (3,0 l GSE)

  • R6 3,0 l (2969 cm³), 2 zawory na cylinder, OHV
  • Średnica × skok tłoka: 95,00 mm × 69,80 mm
  • Stopień sprężania: 9,4:1
  • Moc maksymalna: 180 KM (133 kW) przy 5800 obr./min
  • Maksymalny moment obrotowy: 248 N•m przy 4200 obr./min

Osiągi

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c Przemysław Rosołowski: Opel Monza. autogen.pl, 2012-06-07. [dostęp 2017-05-07].
  2. a b c d Andrzej Jakubaszek: Opel Monza GSE – Szlachetny rodowód. klasyki.auto-swiat.pl, 2013-02-06. [dostęp 2017-05-07].
  3. a b c d Opel Monza – historia, która się powtórzy?. classicauto.tv, 2013-12-10. [dostęp 2017-05-07].
  4. Detailed specs review of 1983 Opel Monza 2.0 E offered since January 1983 for Europe [online], www.automobile-catalog.com [dostęp 2017-06-16].
  5. Detailed specs review of 1984 Opel Monza 2.2i offered since October 1984 for Europe [online], www.automobile-catalog.com [dostęp 2017-06-16].
  6. Piotr Burchard: Porsche 924 kontra Opel Monza i Mazda RX-7 – Dość dziwne trio. klasyki.auto-swiat.pl, 2014-10-21. [dostęp 2017-05-07].
  7. carfolio.com: 1985 Opel Monza GSE. [dostęp 2016-07-28]. (ang.).

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!