164 Pułk Piechoty (1939)

164 pułk piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Stanisław Styrczula
Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojsko
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	36 Dywizja Piechoty

164 pułk piechoty (164 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP w kampanii wrześniowej 1939.

164 pp nie występował w organizacji pokojowej wojska. Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” oddział miał być formowany częściowo w mobilizacji alarmowej, w grupie zielonej (dowództwo, II batalion i pododdziały specjalne) oraz w I rzucie mobilizacji powszechnej (I i III batalion), przez jednostki 11 i 24 Dywizji Piechoty dla 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej.

27 sierpnia 1939 rozpoczęto mobilizację alarmową części pułku, a cztery dni później części objętej mobilizacją powszechną. 6 września w Rozwadowie dowództwo pułku, I batalion i pododdziały specjalne wyładowały się z transportów kolejowych. W nocy z 6 na 7 września w Ćmielowie wyładowany został III batalion. Cały pułk włączony został do Grupy Sandomierz i walczył w jej składzie.

Struktura organizacyjna i obsada personalna ^[a]

Dowództwo (38 pułku piechoty w Przemyślu^[b].)

• dowódca – ppłk Stanisław Styrczula (ranny 6 IX)

I batalion (38 pułku piechoty w Przemyślu)

• dowódca batalionu – kpt. Tadeusz Lisowski
• adiutant batalionu – ppor. rez. Jan Patla^[1]
• dowódca 1 kompanii strzeleckiej – ppor. Edward Jan Przybyłowicz
• dowódca 2 kompanii strzeleckiej – kpt. Jerzy Szatz
• dowódca 3 kompania strzeleckiej – ppor. Stefan Świrski-Romanowski
• dowódca 1 kompania karabinów maszynowych – por. Maciej Kozubal

II batalion (48 pułku piechoty w Stanisławowie)

• dowódca batalionu – mjr Stanisław Hołubowicz (od 9.IX dowódca pułku)
• 4 kompania – por. Michał Franciszek Lenar
• 5 kompania – por. Feliks Motyka
• 6 kompania –
• 2 kompania karabinów maszynowych – por. Józef Tadeusz Wacławski

III batalion (53 pułku piechoty w Stryju)

• dowódca batalionu – kpt. Stanisław Walerian Serednicki (ranny 15 IX)
• adiutant – ppor. rez. Alfred Andrzej Rossowski
• 7 kompania – por. rez. Władysław Bartyński
• 8 kompania – ppor. Ludwik Franciszek Ziemski
• 9 kompania – ppor. Jan Stanisław Mazurkiewicz
• 3 kompania karabinów maszynowych – ppor. rez. Józef Prokop Wackermann

• dowódca kompanii – kpt. piech. Jan Pietrzak („pokojowy” dowódca 2 kompanii km 3 pp Leg.)^[2]

Pododdziały specjalne

• kompania zwiadowcza
• kompania przeciwpancerna
• pluton pionierów
• pluton przeciwgazowy

Uwagi

1. W nawiasach podano nazwy jednostek mobilizujących.
2. Piotr Zarzycki podaje, że dowództwo pułku, II batalion i pododdziały specjalne mobilizował 48 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie

Przypisy

1. Kozubal 1996 ↓, s. 33.
2. Jan Pietrzak. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.9544 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-12-02].

Bibliografia

• Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
• Ludwik Głowacki, Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939, Wydawnictwo Lubelskie, wyd. II, Warszawa 1986, ISBN 83-222-0377-2, s. 300-301.
• Piotr Zarzycki, Plan mobilizacyjny „W”, Wykaz oddziałów mobilizowanych na wypadek wojny, Pruszków 1995, ISBN 83-85621-87-3.
• Piotr Zarzycki, Walki 36 Dywizji Piechoty Rezerwowej we wrześniu 1939 roku, Przegląd Historyczno-Wojskowy nr 2 (212) z 2006 r., s. 23-60.
• Maciej Kozubal: 38 pułk piechoty Strzelców Lwowskich. Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt nr 36. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996. ISBN 83-85621-90-3.