93 Pułk Piechoty (II RP)

93 Pułk Piechoty

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1939
Rozformowanie	1939
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Stanisław Kowalski
Organizacja
Rodzaj wojsk	Piechota
Podległość	39 Dywizja Piechoty

93 Pułk Piechoty (93 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Pułk nie występował w organizacji pokojowej wojska. Był jednostką formowaną zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” dla rezerwowej 39 Dywizji Piechoty.

93 pp w kampanii wrześniowej

Mobilizacja

Jednostkami mobilizującymi były pułki piechoty 3 Dywizji Piechoty Legionów i 28 Dywizji Piechoty z Okręgów Korpusu nr I i nr II:

72 pułk piechoty w garnizonie Radom zmobilizował:

• dowództwo 93 pp (rez.), w czasie X+4
• I batalion 93 pp, w czasie X+3,
• kompanię gospodarczą oraz pododdziały specjalne pułku, w czasie X+4^[1].

8 pułk piechoty Legionów w garnizonie Lublin zmobilizował:

• II batalion 93 pp, w czasie X+3^[2].

15 pułk piechoty „Wilków” w garnizonie Dęblin zmobilizował:

• III batalion 93 pp, w czasie X+4^[3].

Działania bojowe

Wieczorem 3 września 1939 r. pułk wymaszerował do Zagnańska. Składał się z I/93 pp (rez.) i improwizowanego batalionu (72 pułk piechoty mjr. J. Papielewicza. Wszedł w skład Podgrupy „Radom” ppłka Bronisława Kowalczewskiego w Grupie Kielce. 6 września pod Zagnańskiem odpierał ataki oddziałów 2 Dywizji Lekkiej.

III batalion 93 pp rez.

Po zmobilizowaniu batalion 7 września przemaszerował z Dęblina do Solca i wzmocnił dywizjon rozpoznawczy WBPM mjr. Konstantego Kułagowskiego. Następnie od 9 września wraz z plutonem artylerii i dwoma plutonami 105 kompanii km plot. bronił przeprawy przez Wisłę pod miejscowością Kamień. Batalion zaatakowany od strony Kazimierza przez jednostki niemieckie wycofał się 13 września w ślad za 39 DP rez. i dołączył do niej w rejonie Kurowa. Wcielony do 94 pp rez. ppłk. Kazimierza Gołkowskiego przemieścił się w okolice Chełma. Walczył pod Cześnikami 22 września, Krasnobrodem 25 września, skapitulował wraz z macierzystą dywizją 27 września 1939 roku.

Obsada personalna pułku

Obsada personalna pułku^[4]

• dowódca pułku – ppłk piech. Stanisław V Kowalski
• adiutant – kpt. piech. Jan Józef Papiz
• dowódca I batalionu – mjr piech. Jerzy ? Ksawery Wierzbowski^[a]
• dowódca II batalionu – mjr piech. mgr Jan Kanty Lasota
• dowódca III batalionu – mjr piech. Zygmunt Szymański †1940 Katyń^[8]
  • dowódca 7 kompanii strzeleckiej – por. Leopold Michał^[9]
  • dowódca 3 kompanii ckm – ppor. Michał Jan Michalik^[9]

Uwagi

1. Według Głowackiego i Wróblewskiego dowódca I batalionu major Wierzbowski miał na imię Jerzy^[4][5], lecz oficer o tym imieniu i nazwisku – kpt. piech. Jerzy Wierzbowski (ur. 23 listopada 1894) był dowódcą II baonu rezerwowego Lądowej Obrony Wybrzeża i poległ 8 września 1939^[6] . Prawdopodobnie dowódcą I/93 pp był mjr piech. Ksawery Wierzbowski (ur. 18 września 1891), pokojowy II zastępca dowódcy 72 pp w Radomiu^[7].

Przypisy

1. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 127-128.
2. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 50.
3. Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 58.
4. Głowacki 1986 ↓, s. 27.
5. Wróblewski 1986 ↓, s. 95, 110, 185.
6. Straty ↓.
7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20, 633.
8. Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 632.
9. Gnat-Wieteska 1996 ↓, s. 42.

Bibliografia

• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Jan Wróblewski: Armia „Prusy” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986. ISBN 83-11-07212-4.
• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2021-03-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].
• Zbigniew Gnat-Wieteska: 15 Pułk Piechoty „Wilków”. Zarys historii pułków polskich w kampanii wrześniowej. Zeszyt 56. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1996. ISBN 83-87103-22-5.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.