O Gran Premio de Italia de 1990 (oficialmente Coca-Cola 61° Gran Premio d'Italia) foi unha carreira de Fórmula 1 que se disputou o 9 de setembro de 1990 en Monza. Foi a duodécima carreira da tempada de Fórmula Un de 1990. A carreira foi o 60º Gran Premio de Italia e o 55º que se celebrou en Monza.
O piloto brasileiro Ayrton Senna nun McLaren-Honda logrou a pole position e logo liderou todas as voltas, gañando a carreira por seis segundos sobre o seu rival ao título, o piloto francés Alain Prost que pilotaba o Ferrari. Senna tamén logrou a volta rápida da carreira, logrando un Grand Slam. Co compañeiro austríaco de Senna, Gerhard Berger, o podio foi idéntico ao do anterior Gran Premio.
Cerca do final da primeira volta, Derek Warwick estrelouse co seu Lotus-Lamborghini na Parabólica, golpeando o garda raíl a unha velocidade estimada de 225 km/h. A carreira detívose na segunda volta e reiniciouse sobre a distancia orixinal. Warwick, admitiu que fora a súa propia culpa simplemente abrirse demasiado na Parabólica, resultou ileso do mesmo xeito que un comisario de pista que tivo que tomar medidas de fuxida rápida para evitar os restos que saíron despedidos cando o coche golpeou a vala. De feito, Warwick correu polo pit lane ata os boxes de Team Lotus e saíu de novo no coche de reposto co resto dos participantes.[1]
A vitoria de Senna sobre Prost ampliou a brecha de puntos do campionato a 16 puntos, a maior brecha entre os dous de toda a tempada ata ese momento.