Noraşenik

Kənd
Noraşenik
39°16′03″ şm. e. 46°23′27″ ş. u.^HGYO
Ölkə	Ermənistan
Region	Zəngəzur mahalı
Rayon	Qafan rayonu
Tarixi və coğrafiyası
Sahəsi	9,16 km²
Mərkəzin hündürlüyü	1.060 m
Saat qurşağı	UTC+4
Əhalisi
Əhalisi	128 nəf. (2011)[1]
Rəsmi dili	erməni dili
Noraşenik

Noraşenik — Yelizavetpol quberniyasının Zəngəzur qəzasında, indiki Qafan rayonunda kənd.^[2]

Tarixi

Rayon mərkəzindən 10 km şimal-şərqdə, Xalac çayının sol sahilində yerləşir.

Toponim türk dilində «sıldırım qayalıq, dərin dərə, uçurum» mənasında işlənən nori sözünün^[3] fonetik forması olan nora sözü ilə türk dilində «kənd, yaşayış yeri, yaşayış məntəqəsi» mənasında işlənən şenik (əsli «şenlik»dir) sözünün qoşulması yolu ilə əmələ gəlmişdir. Şenik (şenlik) sözü Azərbaycan aşığı Aşıq Şenlik şəxs adında özünü qoruyub saxlamışdır. Noraşenik relyef əsasında yaranan mürəkkəb quruluşlu toponimdir.

Əhalisi

Kənddə ermənilərlə yanaşı 1831-ci ildə 8 nəfər, 1873 - cü ildə 55 nəfər, 1886-cı ildə 60 nəfər, 1897-ci ildə 179 nəfər azərbaycanlı yaşamışdır^[4].

1905-1906-cı illərdə azərbaycanlılar erməni təcavüzünə məruz qalaraq tarixi-etnik torpaqlarından deportasiya olumuşdur. İndi burada yalnız ermənilər yaşayır.

İstinadlar

1. Հայաստանի 2011 թ. մարդահամարի արդյունքները (erm.).
2. PDF versiyası. // Qərbi Azərbaycanın türk mənşəli toponimləri. Müəllifi: İ. M. Bayramov; Redaktorları: B. Ə. Budaqov, H. İ. Mirzəyev, S. A. Məmmədov. Bakı: "Elm" nəşriyyatı, 696 səh. ISBN 5-8066-1452-2
3. Abbasova M.Ə., Bəndəliyev N.S., Məmmədov X.H. Böyük Qafqazın cənub-şərq hissəsinin toponimiyası, Bakı, «Elm», 1993. s.79
4. erm. Խորհրդային Հայաստանի բնակչությունը վերջին հարյուրամյակում (1831-1931) Arxivləşdirilib 2020-09-24 at the Wayback Machine. Հեղինակ: Զավեն Կորկոտյան. Յերեվան: Մելքոնյան ֆոնդի հրատ, 1932.; rus. Население Советской Армении за последние сто лет (1831-1931). Автор: Завен Коркотян. Ереван: Издательство «Мелконян фонд», 1932.; azərb. Son yüzildə Sovet Ermənistanının əhalisi (1831–1931). Müəllif: Zaven Korkotyan. İrəvan: «Melkonyan fond» nəşriyyatı, 1932. s.60-61, 136