Polska
referendum ogólnokrajowew sprawie wyrażenia zgody na ratyfikację umowy międzynarodowej
7 i 8 czerwca 2003
17 kwietnia 2003przez: sejm RP[1]
82 279 418 zł[2]
Ogólnokrajowe referendum w sprawie wyrażenia zgody na ratyfikację Traktatu dotyczącego przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej (tzw. referendum europejskie bądź akcesyjne) – referendum ogólnokrajowe w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej i ratyfikacji traktatu ateńskiego, trwało dwa dni – 7 i 8 czerwca 2003.
Polacy odpowiadali na następujące pytanie[3]:
Czy wyraża Pani / Pan zgodę na przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej?
27 kwietnia 2003 Ośrodek Badań Wyborczych zorganizował prareferendum w Prudniku. 81% głosujących mieszkańców Prudnika opowiedziało się za przystąpieniem do Unii[4][5]. Kolejne prareferendum przeprowadzono 25 maja 2003 w Głuchołazach, gdzie za wejściem do Unii opowiedziało się 86% głosujących[6].
Poniższe dane podano na podstawie obwieszczenia Państwowej Komisji Wyborczej z 9 czerwca 2003[3] i 21 lipca 2003[7].
Przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej
Sąd Najwyższy uznał referendum za ważne. Wynik referendum był wiążący, gdyż w referendum wzięła udział więcej niż połowa uprawnionych do głosowania obywateli. Większość głosujących opowiedziała się za przystąpieniem Polski do Unii Europejskiej.
Największe poparcie dla integracji (prawie 90% oddanych głosów ważnych) zanotowano w gminach w woj. zachodniopomorskim, lubuskim, śląskim, dolnośląskim oraz w dużych miastach Polski zachodniej i centralnej. Procentowo najwięcej głosów za integracją było w gminie Gozdnica (91%) w powiecie żagańskim. Najwięcej jeżeli chodzi o liczbę padło w Warszawie (ponad 781 tysięcy, czyli 84%). Najmniejsze poparcie dla członkostwa w UE było w województwach podlaskim i lubelskim. Najwięcej głosów na „nie” padło w gminie Godziszów (woj. lubelskie), gdzie przeciwko integracji z Unią Europejską zagłosowało 88% wyborców.
Referendum kosztowało 82 279 418 zł[8].
Referendum było swojego rodzaju zwycięstwem partii proeuropejskich, w tym rządzącej ówcześnie lewicy, czyli SLD i UP. Udało się przekonać do wstąpienia do UE ponad 3/4 głosujących. Integrację popierały też takie partie jak Unia Wolności, Polskie Stronnictwo Ludowe, Platforma Obywatelska, Prawo i Sprawiedliwość i Zieloni 2004. Przeciwnikami byli Liga Polskich Rodzin, Unia Polityki Realnej oraz Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej. W czasie wyborów do Parlamentu Europejskiego rok później, zainteresowanie społeczeństwa, a w rezultacie i frekwencja przy urnach, były znacznie niższe.