Polska
referendum ogólnokrajowe
29 listopada 1987
10 października 1987przez: Sejm PRL[1]
Ustawa o konsultacjach społecznych i referendum[2]
Referendum w Polsce w 1987 roku – referendum ogólnokrajowe przeprowadzone 29 listopada 1987. Głosujący odpowiedzieli w nim na pytania dotyczące tzw. drugiego etapu reformy gospodarczej oraz „głębokiej demokratyzacji życia politycznego”.
Podstawą do przeprowadzenia referendum była przyjęta przez Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej pół roku wcześniej Ustawa o konsultacjach społecznych i referendum z dnia 6 maja 1987 r. (Dz.U. z 1987 r. nr 14, poz. 83).
Według oficjalnych danych w referendum wzięło udział 67,32% uprawnionych i była to najniższa frekwencja w historii Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Na pierwsze pytanie „TAK” odpowiedziało 66,04% głosujących, a na drugie – 69,03%. Ustawa przewidywała jednak konieczność udzielenia odpowiedzi pozytywnej na dane pytanie przez ponad połowę uprawnionych do głosowania – warunku tego nie spełniono, gdyż na pierwsze pytanie „TAK” odpowiedziało 44,28% uprawnionych, a na drugie – 46,29%. Wynik referendum nie był zatem wiążący[3].
Harmonogram czynności związanych z przeprowadzeniem referendum uchwaliła 16 października 1987 Rada Państwa[4]:
W badaniach przeprowadzonych przez ośrodek OBOP, udział w referendum deklarowało od 37 (20 października) do 51 proc. badanych, a jedna trzecia wyrażała brak zdecydowania. Większą gotowość do udziału deklarowali ludzie starsi i lepiej wykształceni[5].
Poniższe dane podano na podstawie obwieszczenia Centralnej Komisji do Spraw Referendum z 30 listopada 1987[3].
Realizacja tzw. drugiego etapu reformy gospodarczej
„Głęboka demokratyzacja życia politycznego”