Data i miejsce urodzenia
20 września 1953 Nowa Sól
Wzrost
186 cm
Pozycja
bramkarz
Informacje klubowe
Klub
Polska U-21 (trener bramkarzy)
Kariera juniorska
Kariera seniorska[a]
Kariera reprezentacyjna
Lata
Reprezentacja
Wyst.
Gole
1979–1986
Polska
42
(0)
Kariera trenerska
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Józef Młynarczyk (ur. 20 września 1953 w Nowej Soli ) – polski piłkarz występujący na pozycji bramkarza i trener piłkarski .
W latach 1979–1989 reprezentant Polski . Uczestnik dwóch turniejów finałowych mistrzostw świata – Hiszpania 1982 (III miejsce) oraz Meksyk 1986 . Członek Klubu Wybitnego Reprezentanta , wybrany bramkarzem stulecia Polskiego Związku Piłki Nożnej . Dwukrotny zdobywca mistrzostwa Polski z Widzewem Łódź (1981, 1982), dwukrotny mistrz Portugalii (1986, 1988), zdobywca Pucharu Portugalii (1988), Superpucharu Europy UEFA , Pucharu Interkontynentalnego (1987) oraz Pucharu Europy (1987) w barwach FC Porto . Jeden z sześciu polskich piłkarzy, którzy sięgnęli po to trofeum .
Życiorys
Karierę piłkarską rozpoczynał w drużynach z Nowej Soli : Astrze i Polonii (Dozamecie) (do 1974). W latach 1974–1977 występował w drużynie BKS Stal Bielsko-Biała , gdzie rozpoczął długoletnią współpracę z Antonim Piechniczkiem . W 1977 Antoni Piechniczek sprowadził go do występującej w pierwszej lidze drużyny Odry Opole . 18 lutego 1979 zadebiutował w reprezentacji Polski , prowadzonej przez Ryszarda Kuleszę , w meczu z Tunezją .
W 1980 przeniósł się do drużyny Widzewa Łódź , z którym dwukrotnie wywalczył Mistrzostwo Polski (1981 i 1982) oraz dotarł do półfinału Pucharu Europy (1983).
W 1984 został zawodnikiem francuskiego SC Bastia , a w 1986 przeniósł się do portugalskiego FC Porto , z którym wywalczył największe sukcesy w swojej karierze klubowej: dwukrotne Mistrzostwo Portugalii (1986 i 1988), Puchar Portugalii (1988), a w 1987: Puchar Mistrzów (jako drugi Polak po Zbigniewie Bońku ), Superpuchar UEFA i Puchar Interkontynentalny.
Karierę piłkarską zakończył w 1989. Od tego czasu pracuje jako trener, m.in. jako opiekun bramkarzy w FC Porto (gdzie szkolił Vítora Baíę czy Andrzeja Woźniaka ). Był asystentem selekcjonerów reprezentacji Polski : Andrzeja Strejlaua i Jerzego Engela , Antoniego Piechniczka w reprezentacji Zjednoczonych Emiratów Arabskich oraz w polskich klubach (Wisła Płock , Widzew Łódź , Lech Poznań ).
Od 2014 członek Klubu Wybitnego Reprezentanta [1] . Od 2018 roku jest patronem Szkoły Podstawowej w Przyborowie [2] [3] . W 2019 wyróżniony zaliczeniem do jedenastki stulecia PZPN [4] .
Sukcesy
Reprezentacja Polski
Widzew Łódź
FC Porto
Reprezentacja Polski
W reprezentacji Polski był najpierw zmiennikiem Zygmunta Kukli i Piotra Mowlika . Pierwszym bramkarzem został dopiero po objęciu funkcji selekcjonera przez Antoniego Piechniczka . Uczestniczył w Mistrzostwach Świata w 1982 w Hiszpanii (3. miejsce – srebrny medal) oraz w Mistrzostwach Świata w 1986 w Meksyku , na których zakończył reprezentacyjną karierę. Rozegrał 42 oficjalne mecze w drużynie narodowej , w tym 9 jako kapitan.
Zobacz też
Przypisy
1973–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
1966–1970
1971–1980
1981–1990
1991–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021