Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. dziesiąte, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1971. Brak numerów stron w książce
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975. Brak numerów stron w książce
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7. Brak numerów stron w książce
Atlas samochodowy Polski 1:500 000. Wyd. IV. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1965, s. 117.
Mapa samochodowa Polski 1:1 000 000, wyd. trzecie, Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1975. Brak numerów stron w książce
Hegi Gyula, Domokos György: Europe L’Europe Europa Европа Road atlas Atlas Routier Autoatlas Атлас автомобильных дорог. Budapeszt: Cartographia Budapest, 1981. ISBN 963-350-412-0. Brak numerów stron w książce
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984, s. 121.
Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. IX. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1985, s. 121.
numeracja krajowa utajona w latach 60. – na drogowskazy był nanoszony wyłącznie numer E
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3. Brak numerów stron w książce
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071)
dozwolony ruch ciężki – dopuszczalny nacisk na oś do 10 ton
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XII Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2004–2005, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
Polska: mapa samochodowa z podziałem administracyjnym 1:700 000, wyd. XIV Zmienione, poprawione i uaktualnione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 2005, ISBN 83-904373-7-6. Brak numerów stron w książce
Polska: mapa samochodowa 1:700 000, wyd. II Zmienione i poprawione, Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997–1998, ISBN 83-904373-3-3. Brak numerów stron w książce
Droga rozpoczyna się na południe od Kłodzka, w Żelaźnie odchodząc od drogi DK33, poprzez którą łączy się z DK8 prowadzącą poprzez przejście graniczne w Kudowie-Zdroju w kierunku Pragi i dalej na południowy zachód. Na odcinku Złoty Stok – Nysa prowadzi blisko granicy z Czechami. Rolę ostatnich dróg do granicy pełnią: na obwodnicy Paczkowa – do granicy w Paczkowie – DW382, w Nysie droga DW411 – do granicy w Konradowie i Głuchołazach oraz DK41 do granicy w Trzebinie k. Prudnika. Po minięciu obwodnicą Nysy, DK46 zwraca się na północny wschód, w kierunku Opola, Lublińca i Częstochowy. Przed Opolem w węźle „Prądy” bezkolizyjnie przecina autostradę A4. Opole omija obwodnicą północną.
Droga pełni funkcję ważnego szlaku komunikacyjnego. Jej fragment z Kłodzka do Częstochowy wraz z fragmentem DK1 od Częstochowy do aglomeracjiłódzkiej jest alternatywą dla przeciążonej i przebiegającej przez Wrocław drogi DK8. Droga krajowa 46 jest również ważnym szlakiem pod względem turystycznym. Łączy bowiem Kotlinę Kłodzką, stanowiąc szlak do Pragi, z zachodnią granicą województwa świętokrzyskiego. Szczególnie interesująco krajobrazowo jest ostatni odcinek: Częstochowa – Szczekociny, gdzie droga przecina równoleżnikowo Jurę Krakowsko-Częstochowską, na jej północnym skraju.
Modernizacja drogi
Budowa obwodnicy Niemodlina w ciągu drogi krajowej nr 46 planowana była przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad, w latach 2012–2014[7]. Budowę obwodnicy Niemodlina rozpoczęto w 2018 r.[8], a ukończono i oddano ją do użytku w listopadzie 2021 r.[9]
W grudniu 2024 r. oddano do użytku odcinek Nysa - Pakosławice (ok 7 km) przebudowywany do drogi dwujezdniowej, po dwa pasy ruchu w każdym kierunku. By ograniczyć liczbę skrzyżowań wzdłuż głównej drogi poprowadzono dodatkowe drogi lokalne, przebudowano skrzyżowania i wyposażono je w sygnalizację świetlną[10].
W fazie koncepcji był projekt Szlaku staropolskiego, czyli drogi biegnącej od granicy z Czechami w Kudowie przez Opole, Lubliniec, Częstochowę, Jędrzejów, Kielce, Kraśnik, Lublin do Włodawy, czyli do wschodniej granicy Polski. Projekt zakładał przebudowę do parametrów drogi ekspresowej następujących dróg i odcinków:
Arteria otrzymałaby oznaczenie S46. W programach rządowych trasa S46 nie jest wymieniana. Za włączeniem drogi do Transeuropejskiej Sieci Transportowej TEN-T, uwzględnieniem trasy w strategii rozwoju kraju i budową drogi lobbowało Stowarzyszenie Szlak staropolski. W NPR na lata 2007–2013 opublikowanym w 2005 droga została włączona do Harmonogramu budowy autostrad i dróg ekspresowych na lata 2007–2013[11][12], który przygotowywał GDDKiA. Według niego zakończenie budowy drogi ma nastąpić po 2013 roku. W następnych rozporządzeniach projekt ten nie występuje, jednak trasa S46 znajduje się na liście planowanych dróg na obszarze administrowanym przez GDDKiA Oddział w Lublinie[13].
Art. 41. 1. Po drogach publicznych dopuszcza się ruch pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędo- wej do 11,5 t, z uwzględnieniem art. 41a ust. 1 oraz z wyjątkiem określonym w art. 41b ust. 1.
2. Dopuszcza się wprowadzenie albo ustanowienie zakazu ruchu pojazdów o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi napędowej powyżej 10 t albo powyżej 8 t:
1) po określonej drodze publicznej lub jej odcinku,
2) w strefie obejmującej co najmniej dwie drogi publiczne lub ich odcinki
– zwanego dalej „zakazem”. (...)
7. Nie można wprowadzić ani ustanowić zakazu na:
(...)
3) drogach krajowych lub ich odcinkach, z wyjątkiem dróg krajowych zarządzanych przez prezydentów miast na prawach
powiatu.
Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 czerwca 2021 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o drogach publicznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1693)
↑Rozporządzenie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 6 września 2012 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (Dz.U. z 2012 r. poz. 1061)
↑Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 13 maja 2015 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (Dz.U. z 2015 r. poz. 802)
↑ abcRozporządzenie Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 21 kwietnia 2017 r. w sprawie wykazu dróg krajowych oraz dróg wojewódzkich, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 10 t, oraz wykazu dróg krajowych, po których mogą poruszać się pojazdy o dopuszczalnym nacisku pojedynczej osi do 8 t (Dz.U. z 2017 r. poz. 878).