Clarence Seedorf urodził się w stolicy Surinamu - Paramaribo, jednak w wieku 2 lat wyemigrował wraz z rodziną do Holandii i osiedlił się w Almere[1]. Pochodzi z rodziny o piłkarskich tradycjach: ojciec Johann jest byłym piłkarzem oraz łowcą talentów, piłkarzami są jego dwaj młodsi bracia: Jürgen i Chedric oraz kuzyn Stefano. Pierwsze piłkarskie kroki stawiał w młodzieżowych lokalnych amatorskich drużynach: VV AS ’80 i Real Almere[2], zanim został odkryty i zwerbowany do Ajaxu przez Urgent Scoutingteam, agencję talentów prowadzoną przez słynnego holenderskiegopiłkarza – Johana Cruyffa, który był odpowiedzialny za rekrutację takich zawodników jak m.in.: Frank i Ronald de Boer, Edgar Davids, Patrick Kluivert, Robert Witschge.
Po tym sukcesie przeniósł się do klubu włoskiej ligi Serie A – Sampdorii Genua, w którym rozegrał 32 mecze ligowe i strzelił 3 gole, a klub zakończył rozgrywki ligowe w sezonie 1995/1996 na 8. miejscu.
Następnym klubem w karierze Seedorfa był klub włoskiej ligi Serie A – Inter Mediolan, z którym w sezonie 1999/2000 dotarł do finału Pucharu Włoch (porażka w dwumeczu 2:1 z Lazio Rzym). Jednak przez okres gry w klubie nie zdobył uznania w oczach władz klubu. Jednak został zapamiętany przez wielu fanów Nerazzurrich głównie dzięki dwóm znakomitym golom, które strzelił dnia 9 marca2002 roku w zremisowanym 2:2 meczu ligowym z Juventusem Turyn. Z klubu ostatecznie odszedł po sezonie 2001/2002 po rozegraniu 93 meczów i strzeleniu 14 goli. Wbrew często spotykanej opinii za odejściem Seedorfa z Interu nie przemawiały jednak, jak w przypadku Andrei Pirlo, względy sportowe. Impulsem zapalnym był konflikt z Ronaldo, który dodatkowo podsycał plotki o romansie Seedorfa z żoną kolegi z zespołu[5].
Milan
Następnie Seedorf przeniósł się do miejscowych rywali Interu Mediolan – Milanu, na zasadzie wymiany z Francesco Coco. W sezonie 2002/2003 wywalczył pierwszy od 26 lat dla klubu Puchar Włoch i trzeci raz w swojej karierze Ligę Mistrzów, stając się jednocześnie pierwszym zawodnikiem, który zdobył to trofeum grając w trzech różnych klubach, a także Superpuchar Europy 2003.
W 2006 roku wybuchła afera Calciopoli, która wstrząsnęła całym światem włoskiejpiłki nożnej i w którą był również zamieszany Milan, przez co opinia o zespole została mocno nadszarpnięta. Ostatecznie klub dostał pozwolenie na kontynuowanie rozgrywek w Europie, dzięki czemu najlepsi piłkarze pozostali w klubie. W sezonie 2006/2007 wraz z Kaką stworzył duet pomocników prezentujący nienaganny styl gry i wysoką skuteczność zespołu, co pomogło mu z czwartym w swojej karierze triumfie w Lidze Mistrzów (najlepszy pomocnik rozgrywek), Superpucharu Europy 2007 oraz klubowego mistrzostwa świata 2007, na których został nagrodzony Srebrną Piłką.
W okresie gry w Milanie Seedorf stanowił ogromne wsparcie pomocy wraz z Gennaro Gattuso i Andreą Pirlo, z którymi był wystawiany w pierwszym składzie, chociaż ich forma w ostatnich latach znacznie spadła. Pod przewodnictwem trenera Carlo Ancelottiego, ich rolą było wspomaganie ofensywnych pomocników, takich jak m.in. Rivaldo, Rui Costa, Kaká, Ronaldinho.
Wielu twierdziło jednak, że kariera Seedorfa w reprezentacji Holandii mogłaby być jeszcze bardziej efektowna, gdyby pohamował swój buntowniczy i porywczy charakter, dający często o sobie znać. Dodatkowo, ma on również długą historię złych występów w chwilach krytycznych dla Pomarańczowych. Był to jeden z powodów dla których Marco van Basten, mianowany selekcjonerem reprezentacji Holandii tuż po mistrzostwach Europy 2004, nie zdecydował się powoływać Seedorfa, w związku z czym nie zagrał w eliminacjach do mistrzostw świata 2006 oraz w samym turnieju w Niemczech.
Bratanek Clarence’a, Collin również jest piłkarzem[22].
W 2022 roku przeszedł na islam. Jak podkreśla piłkarz decyzja ta, była motywowana głównie przez względy jego obecnej żony, Sophi, która jest muzułmanką[23].