Urodził się 13 października 1931 w Nœux-les-Mines w departamencie Pas-de-Calais w rodzinie polskich imigrantów[2].
W młodości, przez około 2 lata, pracował jako górnik, łącząc pracę z treningami w lokalnym klubie US Nœux-les-Mines. Po wypadku, w wyniku którego stracił kciuk, został zwolniony z kopalni[2]. W 1949 został zawodnikiem klubu Angers, z którym przez dwa sezony (1949/1950 i 1950/1951) występował w Division 2 (w sumie 60 meczów i 15 bramek)[3].
W latach 1951–1956 grał w Stade de Reims, z którym dwukrotnie (sezony 1952/1953 i 1954/1955) zdobył mistrzostwo Francji, a raz (sezon 1953/1954) wicemistrzostwo kraju. W tym czasie wystąpił w 158 meczach najwyższej klasy rozgrywkowej, w których zdobył 48 goli[3].
W 1956 został graczem Realu Madryt. Z klubem tym trzy razy (1957, 1958 i 1959) zwyciężał Puchar Europy[2]. Ponadto dwukrotnie (sezony 1956/1957 i 1957/1958) zdobywał mistrzostwo Hiszpanii, a raz (sezon 1958/1959) srebrny medal mistrzostw kraju. W sumie przez 3 sezony w barwach Realu wystąpił w 79 spotkaniach ligowych, w których strzelił 24 bramki[3].
W latach 1952–1962 rozegrał 45 meczów w barwach reprezentacji Francji, strzelając w nich 18 bramek[3]. Dwukrotnie (1954 i 1958) wziął udział w mistrzostwach świata, w sumie występując w 8 meczach tych rozgrywek, zdobywając w nich 4 gole. W 1958, wraz z francuską kadrą, zdobył brązowy medal mistrzostw świata[4].
Następnie powrócił do Reims, w którym grał do 1967. W ciągu 8 sezonów ponownie dwukrotnie zdobył mistrzostwo kraju (sezony 1959/1960 i 1961/1962), a także po razie srebrne (sezon 1962/1963) i brązowe (sezon 1960/1961) medale mistrzostw Francji. W sezonie 1963/1964 z klubem Reims spadł do drugiej ligi, gdzie grał przez kolejne 2 sezony (1964/1965, 1965/1966), w drugim z nich zwyciężając Division 2 i powracając na ostatni w swojej karierze sezon (1966/1967) do Division 1. Łącznie w latach 1959–1967 w barwach Reims rozegrał 188 meczów w najwyższej klasie rozgrywkowej (27 bramek) i 56 spotkań (6 goli) w drugiej klasie rozgrywkowej[3].
Jego nazwiskiem tygodnik France Football nazwał przyznawaną od 2018 roku coroczną nagrodę dla najlepszego piłkarza do 21 roku życia – Trofeum Kopy.
Życie prywatne
Kopa urodził się w rodzinie polskich imigrantów[2] – jego matka była Francuzką[7] (urodziła się w tym kraju) polskiego pochodzenia, a rodzice jego ojca przybyli do tego kraju w 1919[2].
Polskie pochodzenie Raymonda Kopy skomentował Josef Masopust w czasie odprawy chilijskiego trenera Fernando Riery przed meczem Anglia-Reszta Świata:
