Luciano García Alén

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Luciano García.

Luciano García Alén

Biografía
Nacemento	25 de maio de 1928 Mourente, España
Morte	16 de outubro de 2015 (87 anos) Santiago de Compostela, España
Actividade
Ocupación	Médico, investigador etnográfico e profesor na USC.
Familia
Cónxuxe	María García Ayaso
Fillos	Francisco, Luciano e María
Pais	Alfredo García Hermida   e María Alén Solla
Irmáns	Alfredo García Alén
Premios
(2009)  Medalla Castelao

Luciano García Alén, nado na Seca de Mourente (Pontevedra) o 25 de maio de 1928 e finado o 16 de outubro de 2015 en Santiago de Compostela, foi un médico, investigador etnográfico galego e profesor na Facultade de Medicina na Universidade de Santiago de Compostela.^[1]

Traxectoria

Fillo de Alfredo García Hermida e María Alén Solla, mestres ambos en Pontevedra, que tiveron dez fillos, entre eles o historiador e mestre Alfredo García Alén.^[2]

Cursou a primeira ensinanza da man dos seus pais, e o bacharelato nun instituto público durante o período de 1940 a 1946. Xa nesta primeira época manifestou inquedanzas culturais. Foi alumno colaborador do Museo de Pontevedra e obtivo un premio da Deputación Provincial por un traballo sobre a flora espontánea de Galicia.

Seguindo a tradición familiar, estudou a carreira de Maxisterio. Concluída esta, comezou a carreira de Medicina e a finalizou no 1952, ano no que se adscribiu ao Hospital Clínico da Facultade de Medicina na que chegou a alcanzar o grao de mestre titular de xinecoloxía e obstetricia. Estudou Citoloxía^[3] en Bruxelas e Diagnóstico precoz do cáncer en Xenebra. Foi fundador, entre outros, do Hospital Policlínico La Rosaleda, en Santiago, e membro honorífico da Sociedade Española de Fertilidade, da Sociedade Española de Citoloxía e da Sociedade Galega de Citoloxía. Tamén foi nomeado "galego do mes" por El Correo Gallego en 1990.

Emili Sempere, Natacha Seseña e Luciano García Alén en ALFAR-92 en Granada.

Paralelamente dedicou gran parte da súa vida a percorrer Galiza estudando a olaría popular, sobre a que publicou diversas monografías, especialmente a obra La alfarería de Galicia, editada en dous tomos pola Fundación Pedro Barrié de la Maza coa colaboración do fotógrafo e debuxante Xosé Manuel Gómez Vilasó no 1983. ^[4]

Tamén escribiu libros de investigación sobre a olaría ^[5] como: A olería tradicional de Gundivós. As formas, A olería da Terra Chá. As formas e a cultura da olería tradicional, e un conto para nenos, O castelo da Rocha Vella, que conta a historia do castelo da Rocha Forte con tres animais: un can, unha toupa e un corvo (Oca, Federico e Manú).^[6]

No empeño por dignificar a cultura popular foi patrón fundador e presidente da xunta reitora do Museo do Pobo Galego e membro do padroado do Museo de Pontevedra. En 1986, cun grupo de profesionais e empresarios, fundou e presidiu durante a súa primeira etapa o grupo de opinión Clube Nacionalista Alén Nós, tribuna pola que desfilaron a práctica totalidade das personalidades da vida cultural e política galega, así como destacados personaxes de fóra de Galicia.^[7]

Obras

• La alfarería de Galicia. (con Alfredo García Alén e Xosé M. Gómez Vilasó); Fundación Pedro Barrié de la Maza, 1983. ISBN 84-85728-30-0
• Contribución al estudio de la alfarería popular en Galicia. Ediciós do Castro, 1979. ISBN 84-7492-006-X
• Os oleiros. A Coruña: Museo do Pobo Galego, 1981. ISBN 84-600-2182-3
• La alfarería de Galicia. Fundación Pedro Barrié de la Maza, 1983. ISBN 84-85728-30-0
• A alfarería tradicional de Buño. Carpeta de debuxos. Deputación Provincial da Coruña. Imprenta Provincial, 1986. ISBN 84-398-7361-1
• O señor das olas. Crónica de viaxes e outras historias, 1992
• A alfarería tradicional de Niñodaguia. Deseños, 2006
• A olería da Terra Chá. Vigo: Ir Indo, 2005. ISBN 84-7680-517-9

Recoñecementos

• Pedrón de Ouro en 2002.
• Medalla Castelao en 2009. ^[8]
• Medalla de Honra da Academia Médico-Cirúrxica de Santiago en 2010.
• Parque Luciano García Alén, Rúa Santa Catalina, 51, 15113 Seaia, Malpica de Bergantiños.
• Fillo adoptivo de Xunqueira de Espadanedo.
• Premio Cidade de Pontevedra en 1998.^[9][10]

Notas

1. Redacción (18 de outubro de 2015). "O doutor García Alén, o señor das olas". elcorreogallego.es. 
2. Redacción (5 de abril de 2009). "«Meu irmán Alfredo foi quen me introduciu na arte»". lavozdegalicia.es. 
3. Publicación (1998). "50 años de Citología Ginecológica" (PDF). conganat.org (en castelán). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 31 de maio de 2022. Consultado o 16 de outubro de 2022. 
4. Redacción (29 de novembro de 2015). "«La alfarería de Galicia» retrata los cambios profundos de la sociedad". lavozdegalicia.es (en castelán). Arquivado dende o orixinal |url= incorrecto (Axuda) o 25 de xuño de 2020. Consultado o 16 de outubro de 2022. 
5. Publicaciones (1979 - 2011). "Luciano García Alén". dialnet.unirioja.es. 
6. Redacción (23 de setembro de 2006). "A Rocha homenaxeou a Luciano García Alén". santiagodecompostela.gal. Arquivado dende o orixinal o 16 de outubro de 2022. Consultado o 16 de outubro de 2022. 
7. Redacción (15 de novembro de 2003). "La Lei do Solo será debatida en el Clube Nacionalista Alén Nós". lavozdegalicia.es (en castelán). 
8. Redacción (11 de xuño de 2009). "La Xunta concede las Medallas Castelao 2009 a Tarsy Carballas, Diz-Lois, García Alén, Pérez Barreiro y Valcárcel". elcorreogallego.es (en castelán). 
9. Redacción (5 de enero de 2011). "Pontevedreses de toda la vida". lavozdegalicia.es. Entre los muchos pontevedreses galardonados a lo largo de los últimos cuarenta años figuran el profesor Filgueira Valverde y el galleguista Valentín Paz Andrade; los artistas internacionales, Leopoldo Nóvoa y Jorge Castillo; Agustín Portela, Alfredo y Luciano García Alén; el arqueólogo Antonio 
10. Retransmisión. "Retransmisión del acto de entrega a Luciano García Alén del premio Cidade de Pontevedra.". El etnógrafo y médico recibe el premio Cidade de Pontevedra por su contribución en distintos sectores de la ciudad 

Véxase tamén

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Luciano García Alén

Bibliografía

• Gran Enciclopedia Galega Silverio Cañada (DVD). El Progreso. 2005. ISBN 84-87804-88-8. 
• Barrera, F., ed. (2002). Gallegos. Quién es quien en la Galicia del siglo XXI (en castelán). El Correo Gallego. ISBN 84-8064-113-4. 
• Fernández del Riego, F. (1992) [1990]. Diccionario de escritores en lingua galega (2ª ed.). Do Castro. pp. 164–165. ISBN 84-7492-465-0. 
• Asociación de Ceramología (2009). La Cerámica en Galicia: de los castros a Sargadelos (Actas del XIV Congreso Anual ed.). ISBN 978-84-693-9525-7.