Był synem prawosławnego protoprezbitera. Ukończył seminarium duchowne w rodzinnej Tule, zaś w 1844 uzyskał tytuł magistra nauk teologicznych w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W tym samym roku, 24 czerwca, złożył wieczyste śluby mnisze, 20 lipca został hierodiakonem, zaś 6 sierpnia – hieromnichem. Od października 1844 był wykładowcą Moskiewskiej Akademii Duchownej. Od 1848 był jej inspektorem. W 1850 otrzymał godność archimandryty. W 1851 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w dziedzinie teologii pasterskiej. Od 1857 był rektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej. Od 1858 do 1859 pełnił ponadto funkcję przełożonego Monasteru Wysoko-Pietrowskiego, zaś od 1859 do 1861 – Monasteru Zaikonospasskiego.