W 1977 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego skierował go na misję w Jerozolimie. W 1979 podniesiony do godności ihumena i nagrodzony prawem noszenia krzyża z ozdobami. Po powrocie w 1982 przez dwa lata żył w ławrze Troicko-Siergijewskiej. Następnie został wyznaczony na sekretarza Egzarchatu Ameryki Południowej i Środkowej, którą to funkcję pełnił do 1987. Od 1985 archimandryta. W latach 1989–1993 był oficjalnym przedstawicielem patriarchy Moskwy przy Patriarchacie Aleksandryjskim. Między 28 grudnia 1999 a 8 października 2000 był przedstawicielem patriarchy Moskwy przy Patriarchacie Antiochii[2].
7 października 2000 otrzymał nominację na biskupa magadańskiego i sinegorskiego. 26 listopada 2000 miała miejsce jego chirotonia biskupia, w której jako konsekratorzy wzięli udział patriarcha Aleksy II, metropolita kruticki i kołomieński Juwenaliusz, metropolita smoleński i kaliningradzkiCyryl, arcybiskup rostowski i nowoczerkaski Pantelejmon, arcybiskup twerski i kaszyńskiWiktor, biskup oriechowo-zujewski Aleksy oraz biskup krasnogorski Sawa[2].
7 maja 2003 przeniesiony na katedrę stawropolską i władykaukaską. W 2008 podniesiony do godności arcybiskupiej. W 2011 przeniesiony ponownie, tym razem na katedrę czelabińską i złatoustowską[3]. W 2012 został podniesiony do godności metropolity[4]. W 2014 mianowany ordynariuszem eparchii symbirskiej[5], pozostał na katedrze przez rok, do 2015, gdy przeniesiono go na katedrę kazańską[6]. W tym samym roku objął obowiązki rektora seminarium duchownego w Kazaniu[7], a następnie w 2017 roku także kierownika jego katedry islamoznawstwa[8].
Dwukrotny deputowany Izby Społecznej Federacji Rosyjskiej (kadencje z 2006 i 2008)[9][10].
.JPG)
