Laurenty , imię świeckie Michaił Iwanowicz Niekrasow (ur. 20 października ? 1 listopada 1836 w Połbinie , zm. 13 marca ? 26 marca 1908 w Moskwie ) – rosyjski biskup prawosławny .
Był synem kapłana prawosławnego ze wsi Połbino w guberni orłowskiej . Ukończył seminarium duchowne w Orle , a następnie Kijowską Akademię Duchowną , gdzie w 1861 obronił dysertację magisterską. W tym samym roku został wykładowcą w seminarium w Woroneżu , gdzie uczył m.in. teologii moralnej i języka francuskiego oraz prowadził bibliotekę[1] cerkwiach Obrazu Chrystusa Zbawiciela Nie Ludzką Ręką Uczynionego , a następnie św. Paraskiewy w Woroneżu. Następnie powierzono mu również obowiązki katechety w woroneskim korpusie kadetów , gdzie służył przez trzydzieści lat[1]
Po śmierci żony, przekonany przez metropolitę moskiewskiego Sergiusza , 27 czerwca 1894 złożył wieczyste śluby mnisze , przyjmując imię zakonne Laurenty. Otrzymał godność archimandryty i stanął na czele wspólnoty moskiewskiego misyjnego monasteru Opieki Matki Bożej , równocześnie powierzono mu obowiązki dziekana monasterów w Moskwie. W 1895 został rektorem Moskiewskiej Akademii Duchownej [1] Manuela (Lemieszewskiego) cieszył się ogromnym szacunkiem i sympatią studentów[1]
22 marca 1898 został wyświęcony na biskupa kurskiego i biełgorodzkiego . Po sześciu latach został przeniesiony na katedrę tulską . Cztery lata później został przeniesiony w stan spoczynku, według metropolity Manuela (Lemieszewskiego) po konflikcie z rektorem miejscowego seminarium duchownego , którym był wówczas archimandryta Aleksy (Simanski) , przyszły patriarcha moskiewski i całej Rusi [2] Święty Synod powierzył mu kierowanie Monasterem Wysoko-Pietrowskim w Moskwie, jednak krótko po przyjeździe do Moskwy zapadł na zapalenie płuc i zmarł. Został pochowany na cmentarzu mnichów na terenie monasteru Opieki Matki Bożej w Moskwie[1]
Autor tekstów teologicznych poświęconych znaczeniu Wielkiego Postu i Wielkiego Tygodnia , zbiorów kazań, żywota św. Mitrofana z Woroneża, a także dwuczęściowego Dziennika kapłana , wydanego w 1906[1]
Przypisy
