Ukończył seminarium duchowne w Wołogdzie. Po uzyskaniu dyplom był krótko psalmistą w cerkwi Trójcy Świętej w Podlesnym, a następnie został 23 stycznia 1894 wyświęcony na diakona, a następnie na kapłana[1]. Był duchownym żonatym, owdowiał i złożył wieczyste śluby mnisze, zachowując dotychczasowe imię[2].
W 1931 został wyznaczony na ordynariusza eparchii archangielskiej. Po dwóch latach sprawowania urzędu został aresztowany pod zarzutem prowadzenia agitacji kontrrewolucyjnej, członkostwa w kontrrewolucyjnej organizacji utworzonej przez duchowieństwo i udzielania pomocy duchownym przebywającym na zsyłce. Skazany na trzyletnie zesłanie, odbywał karę w republice Komi, w rejonie ust-wymskim. Zwolniony w 1936, udał się do Wołogdy, gdzie nie podjął działalności duszpasterskiej, a jedynie śpiewał w cerkiewnym chórze[1].
W 1937 objął katedrę morszańską[a]. Do Morszanska przybył w lutym 1937, od maja do lipca tego roku zarządzał także wakującą eparchią woroneską. W sierpniu został aresztowany i oskarżony o prowadzenie działalności kontrrewolucyjnej i uczestnictwo w kontrrewolucyjnej grupie duchownych. Podczas śledztwa biskup nie przyznał się do winy. Został skazany na karę śmierci i rozstrzelany we wrześniu 1937 razem z grupą duchownych służących w Morszansku[1]. W 1960 został zrehabilitowany[1].
