Laurenty , po złożeniu ślubów wielkiej schimy Leukiusz (zm. 1 listopada ? /11 listopada 1672 ) – rosyjski biskup prawosławny .
Życiorys
Był mnichem w monasterze św. Jana Teologa nad Wagą. W czasie pobytu w tymże klasztorze poznał patriarchę moskiewskiego i całej Rusi Nikona . W 1654 brał udział w przeniesieniu relikwii św. Jakuba Borowickiego do Świętojezierskiego Wałdajskiego Monasteru Iwerskiej Ikony Matki Bożej . 16 kwietnia tego samego roku przyjął chirotonię biskupią i objął urząd biskupa twerskiego [1] . Rok później otrzymał godność arcybiskupią. Uczestniczył w soborach omawiających i sankcjonujących reformę liturgiczną patriarchy Nikona . W 1657, po śmierci metropolity kazańskiego Korneliusza , Nikon wyznaczył Laurentego na jego następcę[1] . Uzyskał on również prawo noszenia białego kłobuka oraz błogosławienia wiernych przy pomocy dikirionu i trikirionu [2] .
Brał udział w soborze moskiewskim w latach 1666-1667 , w czasie którego patriarcha Nikon został ostatecznie pozbawiony urzędu. Nie bronił patriarchy przed oskarżeniami o uzurpację władzy, jednak nie wystąpił również z jego krytyką. Staroobrzędowcy uważali go za jednego ze swoich największych wrogów[1] .
Przed śmiercią złożył śluby mnisze wielkiej schimy , zmieniając imię na Leukiusz[2] . Został pochowany w soborze Zwiastowania w Kazaniu [3] .
Przypisy