W latach 1948–1956 działał w Związku Młodzieży Polskiej, a od 1956 w Zjednoczonym Stronnictwie Ludowym. Od 1956 do 1957 zasiadał w Zarządzie Głównym Związku Samopomocy Chłopskiej na stanowisku instruktora. W latach 1957–1958 był starszym radcą w Głównym Urzędzie Statystycznym, od 1958 do 1963 ekonomistą w Centralnym Związku Spółdzielni Oszczędnościowo-Pożyczkowej, a w okresie 1963–1958 w Wydziale Ekonomiczno-Rolnym Naczelnego Komitetu ZSL. W latach 1969–1973 był zastępcą członka NK ZSL. Od 1969 do 1971 pełnił funkcję wiceprezesa Centralnego Zarządu Związku Spółdzielni Mleczarskich.
W latach 1971–1973 był przewodniczącym prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi. Od 1971 do 1973 pełnił funkcję wiceprezesa łódzkiego Wojewódzkiego Komitetu ZSL. Pełnił urząd WojewodyŁódzkiego. 22 października 1975 zasiadł w prezydium NK ZSL jako jego sekretarz (sekretarzem był do kwietnia 1980). Pełnił mandat posła na Sejm PRLVII, VIII i IX kadencji (1976–1989). W czasie IX kadencji (1985–1989) był marszałkiem Sejmu. Od kwietnia 1980 do listopada 1985 był wicepremierem, a od kwietnia do października 1980 ministrem przemysłu spożywczego i skupu. W latach 1981–1989 pełnił funkcję prezesa Naczelnego Komitetu ZSL.
Od 1981 do 1986 przewodniczył Radzie Gospodarki Żywnościowej. W 1987 był członkiem komitetu honorowego (honora komitato) na 72. Światowym Kongresie Esperanto[6], na którym mówił o pomyśle utworzenia Światowego Centrum Esperanto w Białymstoku[7]. W 2011 zasiadał w honorowym komitecie ds. obchodów jubileuszu 80 lat „Zielonego Sztandaru”.
Autor wielu prac naukowych i publicystycznych z zakresu polityki agrarnej, ekonomiki rolnictwa, problemów społeczno-gospodarczych i politycznych.
