Pułk Artylerii Nadbrzeżnej
![Ilustracja](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/29/Pu%C5%82k_Artylerii_Nadbrze%C5%BCnej.jpg/240px-Pu%C5%82k_Artylerii_Nadbrze%C5%BCnej.jpg) Pododdziały pułku na rynku w Pucku w 1921 r.
|
Historia
|
Państwo
|
Polska
|
Sformowanie
|
1920
|
Rozformowanie
|
luty 1922
|
Organizacja
|
Dyslokacja
|
Puck
|
|
Rodzaj sił zbrojnych
|
wojsko
|
Rodzaj wojsk
|
artyleria
|
Podległość
|
dowódca Wybrzeża Morskiego
|
Pułk Artylerii Nadbrzeżnej (panad[1]) – oddział artylerii nadbrzeżnej Wojska Polskiego.
Historia pułku
W październiku 1920 roku, w Pucku, rozpoczęto formowanie pułku artylerii nadbrzeżnej. Proces ten został zakończony w połowie następnego roku. Wówczas zorganizowany został II dywizjon. W czerwcu pułk otrzymał działa rosyjskie (sześć 150 mm haubic i sześć 105 mm armat), a w lipcu I dywizjon dyslokowany został ze Swarzewa do Rumi. Z dniem 1 lipca 1921 roku zorganizowana została szkoła podoficerska. Jednostka podporządkowana została dowódcy Wybrzeża Morskiego[2].
Brak funduszów na zakup artylerii nadbrzeżnej i środków na utrzymanie oddziału spowodował rozwiązanie pułku. 14 grudnia 1921 roku powołana została komisja likwidacyjna pułku. Pod koniec lutego 1922 roku jednostka została rozformowana[3].
Organizacja pułku
Dowództwo pułku w Pucku przy ówczesnej ul. Hallera[a]
I dywizjon w Swarzewie (od VII 1921 w Rumi)
II dywizjon w Pucku
- bateria
- bateria
- bateria salutacyjna
III dywizjon
- dowódca dywizjonu - kpt. Eugeniusz Iwanowicz
- 3 bateria artylerii ciężkiej w Redzie
- 6 bateria artylerii ciężkiej w Małym Kacku
- 7 bateria polowa ruchoma na Oksywiu
Szkoła podoficerska w hotelu „Vossa” w Pucku[b]
Uwagi
- ↑ W latach 70. XX wieku była to ulica Armii Czerwonej[4].
- ↑ W latach 70. XX wieku była to siedziba Powiatowego Domu Kultury przy pl. Wolności[2].
Przypisy
Bibliografia
- Rafał Witkowski: Hel na straży wybrzeża 1920-1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974.