8 Brygada Artylerii została sformowana w maju 1919 roku. Była organiczną jednostką artylerii 8 Dywizji Piechoty. Wiosną 1920 roku jej stan bojowy liczył 42 oficerów, 951 szeregowych obsług dział i karabinów maszynowych oraz telefonistów, a także 501 jezdnych. Brygada uzbrojona była w sprzęt francuski: 29 armat polowych 75 mm, 8 armat polowych 105 mm i 3 haubice 155 mm. Ponadto na uzbrojeniu i wyposażeniu brygady znajdowało się 30 karabinów maszynowych i 1702 karabinków różnych systemów oraz 234 wozy i 23 kuchnie polowe.
Na dzień 1 maja 1920 dysponowała 31 działami polowymi i 9 działami ciężkimi[1].
W sierpniu 1920 roku, przed bitwą warszawską, Brygada w składzie pięciu baterii 8 pułku artylerii polowej (baterie 2, 3, 4, 5 i 6) oraz dwóch baterii 8 dywizjonu artylerii ciężkiej (bateria 1 i 3) znalazła się na poligonie rembertowskim. Część oficerów, w tym dowódca brygady, oraz szeregowych w następstwie złego odżywiania, brudu, wilgoci i spiekoty chorowała na dyzenterię. 80% żołnierzy nie miało spodni, 75% mundurów, 30% płaszczy, a 40% butów![2]
↑Olgierd Pożerski, VIII Brygada Artylerii w bitwie pod Warszawą 1920 s. 48-49.
↑Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 60 z 31 maja 1919 roku, poz. 1908.
Bibliografia
Stanisław Kraszewski, Zarys historii wojennej 8-go Pułku Artylerii Polowej, Warszawa 1929, s. 18.
RomanR.ŁośRomanR., Artyleria polska 1914-1939, Warszawa: Bellona, 1991, ISBN 83-11-07772-X, OCLC830057069. Brak numerów stron w książce
Olgierd Pożerski, VIII Brygada Artylerii w bitwie pod Warszawą 1920, Przegląd Artyleryjski Nr 1, Warszawa styczeń 1926, s. 48-54.
Henryk Wielecki i Rudolf Sieradzki, Wojsko Polskie 1921-1939. Organizacja i odznaki artylerii, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1994, ISBN 83-85621-44-X.