Kia Bongo

Kia Bongo – samochód dostawczy klasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką Kia od 1980 roku. Od 2004 roku produkowana jest trzecia generacja modelu.

Pierwsza generacja

Kia Bongo I

Kia Bongo I przed liftingiem
Inne nazwy	Kia K2400
Producent	Kia
Zaprezentowany	lipiec 1980
Okres produkcji	1980 – 1997
Miejsce produkcji	Gwangju Quito
Następca	Kia Bongo II
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu C
Typy nadwozia	2-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	3995–4455 mm
Szerokość	1620–1690 mm
Wysokość	1850–1990 mm
Rozstaw osi	2155 mm
Liczba miejsc	3-6
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Mazda Bongo Brawny
Pokrewne	Kia Besta Kia Ceres
Konkurencja	Hyundai Porter

Kia Bongo I - tył

Kia Bongo I po liftingu

chilijska Kia K2400 po liftingu

Kia Bongo I została zaprezentowana po raz pierwszy w 1980 roku.

Model Bongo pojawił się w ofercie Kii jako niewielki samochód dostawczy stanowiący odpowiedź na podobnych rozmiarów konkurencyjny model Hyundai Porter. Podobnie jak on, Kia Bongo dostępna była jako skrzyniowy pick-up dostępny zarówno z dwudrzwiową, jak i czterodrzwiową kabiną pasażerską. Samochód szybko zdobył popularność w Korei Południowej^[1].

Pojazd został zbudowany w ramach współpracy z japońską Mazdą jako bliźniacza konstrukcja wobec dostawczego Bongo Brawny^[2], odróżniając się od niego odrębną stylizacją przedniej części nadwozia przy zachowaniu kluczowych cech stylizacji^[3].

Popularną anegdotą, która nie znalazła oficjalnego potwierdzenia^[4], jest twierdzenie jakoby nazwa Kii Bongo powstała w nawiązaniu do wieloletniego prezydenta Gabonu, Omara Bongo, którego kraj był w drugiej połowie XX wieku połączony silnymi więziami dyplomatycznymi z Koreą Południową^[4].

Lifting

W 1995 roku Kia Bongo I przeszła gruntowną restylizację nadwozia, która przyniosła zmiany w kształcie reflektorów oraz zderzaka. Ponadto, pojazd otrzymał też nowy kształt atrapy chłodnicy z nowym, owalnym logo producenta.

Sprzedaż

Kia Bongo pierwszej generacji była produkowana także z myślą o rynkach eksportowych. M.in. w wybranych krajach Ameryki Południowej jak Chile czy Peru pojazd nosił odrębną nazwę, Kia K2400^[5].

Silniki

• L4 2.2l
• L4 2.7l

Druga generacja

Kia Bongo II

europejska Kia K2700 przed liftingiem
Inne nazwy	Kia Bongo Frontier Kia Frontier Kia K2500 Kia K2700
Producent	Kia
Zaprezentowany	kwiecień 1997
Okres produkcji	1997 – 2004
Miejsce produkcji	Gwangju Quito Karaczi Batna
Poprzednik	Kia Bongo I Kia Ceres
Następca	Kia Bongo III
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu C
Typy nadwozia	2 i 4-drzwiowy pick-up
Skrzynia biegów	6-biegowa manualna 6-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4810 mm
Szerokość	1740 mm
Wysokość	1975 mm
Rozstaw osi	2415 mm
Liczba miejsc	3-6
Dane dodatkowe
Pokrewne	Kia Pregio
Konkurencja	Hyundai Porter

europejska Kia K2700 - tył

Kia Bongo II po liftingu

chilijska Kia Frontier Crew Cab po liftingu

Kia Bongo II została zaprezentowana po raz pierwszy w 1997 roku.

Po 17 latach produkcji pierwszej generacji Bongo, Kia przedstawiła zupełnie nową generację modelu skonstruowaną już bez udziału Mazdy jako samodzielna konstrukcja powiązana technicznie z dostawczym modelem Pregio^[6].

Samochód zachował charakterystyczną koncepcję poprzednika, z jednobryłową kabiną pasażerską ze schowaną pod nią zarówno przednią osią, jak i jednostką napędową. Linia okien w drzwiach przednich zyskała zagiętą, nieregularną formę^[7], za to kabina pasażerska dalej dostępna była w konfiguracji dwu- lub czterodrzwiowej.

Lifting

W 2001 roku Kia Bongo drugiej generacji przeszła obszerną modernizację nadwozia^[8]. Charakterystyczne, nisko osadzone reflektory o prostokątnym kształcie zastąpiły większe, wyżej osadzone reflektory kwadratowe z ciemnymi wkładami, za to między nimi znalazła się duża, chromowana atrapa chłodnicy.

Sprzedaż

Druga generacja Kii Bongo była sprzedawana na jeszcze liczniejszych rynkach globalnych niż poprzednik. W Korei Południowej samochód otrzymał nazwę Kia Bongo Frontier^[9], za to pod nazwą Kia Frontier oferowano go w Chile.

Jako Kia K2500/K2700 samochód oferowano m.in. na rynkach Europy^[10], a także w Południowej Afryce^[11].

Samochód zdobył dużą popularność na rynku polskim wśród np. drobnych przedsiębiorstw budowlanych i miejskich zakładów komunalnych, zyskując nieformalny przydomek kijanka^[12].

Silniki

• L4 2.7l
• L4 3.0l

Trzecia generacja

Kia Bongo III
Kia Travello
Kia Bongo EV

europejska Kia K2500 przed liftingiem
Inne nazwy	Kia Frontier Kia Jumbo Kia Kaon Kia K2000 Kia K2500 Kia K2700 Kia K2700 Big-Up
Producent	Kia
Zaprezentowany	styczeń 2004
Okres produkcji	od 2004
Miejsce produkcji	Gwangju Quito Montevideo Batna Karaczi Chu Lai Dżyzak
Poprzednik	Kia Bongo II Kia Pregio
Dane techniczne
Segment	dostawcze segmentu C
Typy nadwozia	2 i 4-drzwiowy pick-up 4-drzwiowy van 4-drzwiowy furgon
Skrzynia biegów	5-biegowa manualna 6-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	4825 mm
Szerokość	1740 mm
Wysokość	1975 mm
Rozstaw osi	2415 mm
Liczba miejsc	3–6
Ładowność	1000 kg
Dane dodatkowe
Modele bliźniacze	Hyundai Porter
Konkurencja	Isuzu Bison Mitsubishi L300

europejska Kia K2500 - tył

chilijska Kia Frontier Crew Cab

Kia Bongo III po liftingu

Kia Travello

Kia Travello - tył

Kia Bongo III została zaprezentowana po raz pierwszy w 2004 roku.

Trzecia generacja Bongo powstała tym razem jako wspólna konstrukcja Kii i Hyundaia, zbudowana w ramach powstałego 5 lat wcześniej koncernu tworzonego w ramach fuzji tych przedsiębiorstw. Podobnie jak bliźniaczy Hyundai Porter, samochód zyskał charakterystyczne obłe proporcje kabiny pasażerskiej.

W stosunku do poprzednika, Kia Bongo trzeciej generacji wyróżniała się podłużnymi, wysoko umieszczonymi reflektorami, a także wyżej poprowadzoną linią szyby czołowej, a także okien bocznych. Pod kątem technicznym pojazd zyskał dopracowany układ kierowniczy i hamulcowy, a także poprawił zwrotność^[13].

Lifting

W listopadzie 2013 roku, po 9 latach dotychczasowego cyklu produkcyjnego, Kia Bongo trzeciej generacji przeszła obszerną restylizację^[14]. Pod kątem wizualnym samochód otrzymał charakterystyczną atrapę chłodnicy w stylu nowszych samochodów osobowych, a także ciemne wkłady reflektorów i odświeżony zderzak.

W kabinie pasażerskiej pojawiło się jednoramienne koło kierownicy podobne do modelu Picanto ze standardową poduszką powietrzną, a także nowe materiały wykończeniowe kokpitu i bogatsze elementy wyposażenia^[14]. Jednostki napędowe z kolei dostosowano do nowych norm emisji i udoskonalono ich ekonomię jazdy.

Travello

Specjalnie z myślą o rynku Indonezji, Kia opracowała osobowy wariant typu van o nazwie Kia Travello^[15]. Samochód przyjął rolę następcy modelu Pregio, nawiązując do niego takim samym kształtem tylnych lamp i kształtem bryły nadwozia.

Bongo EV

W kwietniu 2020 roku Kia przedstawiła elektryczny wariant Kia Bongo EV zbudowany specjalnie z myślą o wewnętrznym rynku południowokoreańskim podobnie jak bliźniaczy Hyundai Porter Electric^[16]. Pod kątem wizualnym samochód otrzymał inny wygląd przedniego zderzaka, a także zmodyfikowane wkłady reflektorów. Układ napędowy złożył się z baterii o pojemności 58,8 kWh, rozwijając maksymalnie 184 KM i 211 kilometrów na jednym ładowaniu^[17].

Sprzedaż

W pierwszych latach produkcji, Kia Bongo trzeciej generacji była oferowana na równie licznych rynkach globalnych. Jako Kia K2500/K2700 samochód był oferowany zarówno w Afryce, jak i Australii^[13] czy Europie, gdzie ponownie stanowiła budżetową alternatywę dla większych pojazdów dostawczych europejskich producentów^[18]. W ramach nowej taktyki marketingowej, samochody dostawcze Kii zniknęły ze sprzedaży^[19] w regionie europejsko-australijskim między 2008 a 2012 rokiem^[20].

Pod nazwą Kia Kaon samochód trafił do oferty producenta w Tajwanie^[21], z kolei jako Kia Jumbo producent oferował go w Tajlandii do 2011 roku, później przemianowując go na K2500^[22]. Podobnie jak poprzednik, w Chile pojazd poownie otrzymał nazwę Kia Frontier^[23].

Silniki

• L4 2.4l
• L4 3.0l

Przypisy

1. Od stalowych rur do SUV-ów. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
2. Mazda Bongo Brawny. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
3. Mazda Bongo Brawny Van Review (Fourth Generation). [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
4. The origin of the Bongo. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
5. Kia K2400. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
6. Kia Pregio. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
7. Kia Bongo FrontierSuper Cab 2.7 D MT (1997–2000). [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
8. 2001 Kia K2700 First generation facelift Engine Oil Capacity. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
9. 1997 Kia Bongo Frontier (K2700) 1 ton CRDi King Cab 4*2(2WD). [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
10. Kia K2700 historia. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
11. Versatile Kia K2700 Makes Light Work Of Any Task. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
12. Kia K 2700 - tani i dobry. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
13. New Kia K2700 makes its mark. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
14. Kia Bongo 2014 – Utilitário ganha airbag e parte de R$ 63,900. [dostęp 2020-12-13]. (port.).
15. Review KIA Travello 2006: Paket Lengkap Untuk Pebisnis Travel dan Sewa Mobil. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
16. Cargo trucks in Korea going green. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
17. Kia's latest electric vehicle is a K2700 truck. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
18. Kia K2500 i K2700. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
19. Oto samochody Kia, którymi nie pojeździcie. [dostęp 2020-12-13]. (pol.).
20. Kia Australia wants vans and trucks again. [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
21. Kia Kaon. [dostęp 2020-12-13]. (chiń.).
22. Kia K2500 รุ่นล่าสุด. [dostęp 2020-12-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-29)]. (taj.).
23. Camioneta KIA Nueva Frontier 2019. [dostęp 2020-12-13]. (hiszp.).