Kia Picanto I – tyłKia Picanto I po liftinguKia Picanto I – tył po liftinguchilijska Kia Morning I po drugim liftingu
Kia Picanto I została zaprezentowana po raz pierwszy w 2003 roku.
Światową premierę pierwszego w dużym zakresie samodzielnie skonstruowanego małego samochodu Kii, która odbyła się na wystawie we Frankfurcie nad Menem, poprzedziła internetowa prezentacja w sierpniu 2003 roku[1].
Kia Picanto zastąpiła oferowany wyłącznie w Korei Południowej i Indonezji model Visto[2], tym razem będąc pojazdem zbudowanym z myślą o rynkach globalnych. Samochód zbudowany został w oparciu o płytę podłogową bratniego Hyundaia, współdzieląc ją z większym i dłuższym hatchbackiemGetz[3]. Charakterystycznymi cechami pierwszej generacji Kii Picanto były krągłe proporcje nadwozia z dużymi, pionowymi lampami.
Restylizacje
W 2007 roku Kia Picanto pierwszej generacji przeszła obszerną restylizację nadwozia[4]. Zmieniony został m.in. przód pojazdu w którym zastosowano nowe, bardziej zaokrąglone reflektory, a także oblejszą atrapę chłodnicy oraz pokrywę silnika i zderzak[5]. We wnętrzu pojazdu nieznacznie przemodelowano zestaw wskaźników, a do listy wyposażenia podstawowego wprowadzono elektryczne wspomaganie kierownicy[6]. Zmienił się także kształt wkładów tylnych lamp, które otrzymały wypukłe, okrągłe akcenty.
We wrześniu 2009 roku pojazd przeszedł kolejną restylizację, za który odpowiedzialny był szef działu projektowego marki – Peter Schreyer. Zmianom ponownie poddano przód pojazdu, w którym zastosowano nowy wzór atrapy chłodnicy, ciemne wkłady reflektorów oraz przeprojektowany zderzak. W lusterkach zewnętrznych zamontowane zostały dodatkowe kierunkowskazy[6]. Modernizacja objęła jedynie oferowany w Korei Południowej i Chile wariant pod nazwą Morning[7].
Sprzedaż
Na wewnętrznym rynku Korei Południowej, a także w Chile samochód oferowano pod nazwą Kia Morning[8]. Na Tajwanie samochód otrzymał z kolei nazwę Kia EuroStar[9]. Ponadto, na rynku kolumbijskim pojazd oferowano w dodatkowym wariancie opracowanym z myślą o korporacjach taksówkarskich pod nazwą Kia Eko Taxi. W Malezji produkcja pojazdu z myślą o lokalnym rynku była prowadzona przez lokalne przedsiębiorstwo Naza. Początkowo samochód nosił nazwę Naza Suria[10], a po restylizacji – Naza Picanto[11].
Kia Picanto II – tyłKia Picanto II 3DKia Picanto II 3D – tyłpołudniowokoreańska Kia Morning II po liftingupołudniowokoreańska Kia Morning II – tył po liftingu
Kia Picanto II została zaprezentowana po raz pierwszy w 2011 roku.
Druga generacja Picanto przeszła obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, od podstaw powstając według nowego języka stylistycznego Kii opracowanego przez Petera Schreyera[13]. Samochód zyskał bardziej dynamiczne proporcje, z dużymi, wysoko umieszczonymi reflektorami o obłym kształcie, a także zadartą ku górze linii nadwozia i szeroko rozstawionymi lampami tylnymi. W kabinie pasażerskiej charakterystycznym akcentem stała się dwuramienna kierownica z motywem tygrysiego nosa, wprost nawiązując do wyglądu atrapy chłodnicy[14].
Pod kątem przestronności nadwozia, samochód stał się obszerniejszy dzięki większemu rozstawowi osi[15]. Początkowo gama nadwoziowa składała się wyłącznie z 5-drzwiowego hatchbacka, z kolei podczas Geneva Motor Show w 2011 roku przedstawiono także wariant 3-drzwiowy charakteryzujący się bardziej zadartą ku górze linią szyb i innym wzorem zderzaków[16]. Ponadto, pojazd odróżniała też większa atrapa chłodnicy oraz jaśniejsze wkłady reflektorów ze zmienionym układem soczewek.
Lifting
W marcu 2015 roku podczas targów motoryzacyjnych w Genewie zaprezentowana została wersja po liftingu. Zmieniony został m.in. wygląd przednich zderzaków, atrapa chłodnicy, a także delikatnie wykończenie wnętrza pojazdu[17].
Sprzedaż
Podobnie jak poprzednik, w Korei Południowej[18] oraz Chile[19] samochód był oferowany pod nazwą Kia Morning. Ponadto, ofertę w Kolumbii ponownie uzupełnił wariant opracowany dla taksówkarzy pod nazwą Kia Eko Taxi[20].
Wersje wyposażeniowe
EX
LX
SE
Si
M
L
XL
Standardowe wyposażenie podstawowej wersji M obejmuje m.in. 6 poduszek powietrznych, elektryczne wspomaganie kierownicy, system ABS oraz BAS, światła do jazdy dziennej, zamek centralny z pilotem oraz komputer pokładowy.
Kia Picanto III – tyłKia Picanto III GT-LineKia Picanto III X-Line po liftinguKia Picanto III po drugim liftinguKia Picanto III – tył po drugim liftingu
Kia Picanto III została zaprezentowana po raz pierwszy w 2017 roku.
Podobnie jak debiutująca kilka tygodni wcześniej kolejna generacja większej Rio, kolejne wcielenie Kii Picanto przyjęło ewolucyjny zakres zmian w stosunku do poprzednika[23]. Samochód zyskał bardziej agresywną stylizację i łagodniej ukształtowaną bryłę nadwozia. Pas przedni przyozdobił ponownie duży wlot powietrza w zderzaku, z kolei atrapa chłodnicy stała się węższa.
W 2017 roku podczas targów motoryzacyjnych we Frankfurcie zaprezentowana została uterenowiona wersja X-Line. W stosunku do normalnej wersji pojazdu podniesiony został o 15 mm prześwit oraz zamontowane zostały specjalne zderzaki i nadkola[26]. Na rynku kolumbijskim wariant ten oferowany jest jako odrębny model w gamie, nosząc nazwę Kia X-Line[27].
Restylizacje
W czerwcu 2020 roku Kia Picanto trzeciej generacji przeszła kosmetyczną restylizację nadwozia. Samochód otrzymał przeprojektowany wzór przedniego oraz tylnego zderzaka, a także odświeżone wkłady reflektorów oraz lamp tylnych. W kabinie pasażerskiej zamontowano z kolei większy wyświetlacz zaktualizowanego systemu multimedialnego[28].
3 lata później, w czerwcu 2023 roku, Picanto trzeciej generacji przeszło znacznie obszerniejszą niż poprzednio drugą modernizację upodabniającą samochód do nowej generacji języka stylistycznego firmy autorstwa Karima Habiba. Wzorem wdrażającego tę estetykę modelu EV9[29], pas przedni zyskał większy dolny wlot powietrza i charakterystyczne, dwuramienne reflektory w kształcie bumerangu wykonane w technologii LED. Poza przeprojektowanymi zderzakami, zmiany objęły także tylną część nadwozia, gdzie lampy stały się smuklejsze i objęły także klapę bagażnika, przez którą pobiegła odblaskowa blenda[29]. W kabinie pasażerskiej jako standard zastosowano większy, 8-calowy ekeran dotykowy systemu multimedialnego, a analogowe wskaźniki zastąpiono wyłącznie 4,2-calowym ekranem. Producent wyposażył zmodernizowane Picanto także w bogatszy pakiet systemów bezpieczeńtwa[30].
Sprzedaż
Wzorem poprzedników, trzecia generacja Picanto w Korei Południowej[31] oraz Chile[32] nosi nazwę Kia Morning. Ponadto, wariant dla odbiorców taksówkarskich w Kolumbii standardowo malowany na żółto przyjął nazwę Kia Grand Eko Taxi[33].
Bogatsza wersja L obejmuje dodatkowo m.in. klimatyzacje automatyczną, 7-calowy kolorowy ekran dotykowy systemu multimedialnego z kamerą cofania oraz 6-głośnikami, przednie reflektory i światła przeciwmgłowe typu projekcyjnego, światła do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, podgrzewanie oraz elektryczne sterowanie lusterek. Najbogatsza wersja GT Line i X-Line dodatkowo wyposażona została m.in. w wyposażone w kierunkowskazy lusterka zewnętrzne składane elektrycznie, podgrzewane koło kierownicy oraz przednie fotele, skórzaną tapicerkę oraz czujniki cofania.
Opcjonalnie auto doposażyć można m.in. w system aktywnego wspomagania jazdy (AEB), system nawigacji satelitarnej oraz system bezkluczykowy[34].
.jpg)
_X-Line_IMG_6052.jpg)
_Automesse_Ludwigsburg_2024_IMG_1337.jpg)
_Automesse_Ludwigsburg_2024_IMG_1418.jpg)
