Ssangyong Korando – samochód terenowy, a następnie SUV i crossoverklasy kompaktowej produkowany pod południowokoreańską marką SsangYong w latach 1983–2023 oraz przez południowokoreańskie przedsiębiorstwo KG Mobility jako KGM Korando od 2023 roku. Od 2019 roku oferowana jest czwarta generacja modelu.
Keohwa Korando została zaprezentowana po raz pierwszy w 1983 roku.
Model Korando pojawił się w ofercie niewielkiego, południowokoreańskiego przedsiębiorstwa Keohwa jako zmodyfikowany wariant produkowanego dotychczas lokalnie na licencji Jeepa CJ[1] przez joint-ventureShijina i AMC. Keohwa Korando była oferowana w wariancie otwartym, jak i zamkniętym.
Po wchłonięciu przedsiębiorstwa Keohwa przez Dong-A Motors, samochód w grudniu 1984 roku zmienił nazwę na Dong-A Korando[2].
W 1986 roku, w związku z fuzją Dong-A Motors i Ssangyong Business Group, nowy producent Korando przyjął nową nazwę SsangYong Motor, która skutkowała drugim i zarazem ostatnim przemianowaniem niewielkiego samochodu terenowego na SsangYong Korando[3].
Korando K9
Nowy właściciel zdecydował się zainwestować w rozwój gamy modelowej Korando, poza wariantem z twardym i miękkim składanym dachem, poszerzając portfolio także o wydłużony, 9-osobowy[4] wariant Korando K9. Większy rozstaw osi zapewniał przede wszystkim znacznie przestronniejszą kabinę pasażerską[5].
Sprzedaż
Po przyjęciu nazwy SsangYong, przedsiębiorstwo zdecydowało się na poszerzenie zakresu działalności poza wewnętrzny rynek i rozpoczęło eksport poza granice Korei Południowej. W pierwszej kolejności wybrano Japonię, a następnie rynek europejski, zaczynając od Norwegii, a kontynuując na Niemczech i Francji[6].
SsangYong Korando II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1996 roku.
Korando drugiej generacji przeszło obszerną metamorfozę w stosunku do poprzednika, z małego samochodu terenowego wywodzącego się z technologii Jeepa stając się większym SUV-em o bardziej cywilnym charakterze. Awangardowa stylizacja autorstwa Kena Greenly'ego[7] wyróżniała się masywnie zarysowanymi przednimi nadkolami, a także podłużnymi kierunkowskazami w kształcie wąskich pasków i wąsko rozstawionymi okrągłymi reflektorami.
Tylną część nadwozia zdobiło duże, zamontowane na klapie koło zapasowe, zarówno w przypadku wariantu 3-drzwiowego, jak i 2-drzwiowego kabrioleta z miękką, składaną tylną częścią nadwozia[8].
Do napędu służyły jednostki benzynowe o pojemności 2,3 oraz 3,2 litra oraz wysokoprężny o pojemności 2,9 l. Wszystkie jednostki napędowe produkowane były na licencji Mercedesa[9].
Zmiana nazwy
Po przejęciu pogrążonego w długach SsangYonga przez konglomerat Daewoo w 1997 roku[10], modele południowokoreańskiego producenta zmieniły markę. W ten sposób do 2001 roku sprzedawano go pod nazwą Daewoo Korando[11], przy okazji przeprowadzając drobną restylizację. Zmienił się kształt atrapy chłodnicy, a także zmieniono wypełnienie lamp tylnych.
Jako Daewoo Korando pojazd był również montowany w uproszczonym standardzie SKD od końca 1998 do 2000 roku w firmie Daewoo Motor Polska w Lublinie. W ciągu niespełna dwóch lat sprzedano 123 egzemplarze[12].
Rosja
W 2008 roku rosyjskie przedsiębiorstwo TagAZ kupiło licencję od SsangYonga na wznowienie produkcji dwóch modeli w lokalnych zakładach w Taganrogu. W ten sposób, oprócz Musso, do sprzedaży trafił w Rosji także model TagAZ Tager[13], pozostając w produkcji do 2014 roku. TagAZ opracował także nieznaną wcześniej wydłużoną odmianę 5-drzwiową[14].
SangYong Korando III został zaprezentowany po raz pierwszy w 2010 roku.
Po 4 latach przerwy, SsangYong zdecydował się powrócić do nazwy Korando na rzecz kompaktowegocrossovera, który zastąpił kontrowersyjnie stylizowanego SUV-a Actyon. W przeciwieństwie do poprzednika, samochód otrzymał bardziej klasycznie zarysowaną, zaokrągloną sylwetkę, którą opracowało włoskie studio projektowe Italdesign Giugiaro[15]. Z modelem Korando SsangYong powrócił oficjalnie do sprzedaży w Polsce wiosną 2011 roku po dwuletniej przerwie[16].
Kabina pasażerska utrzymana została w kanciastym, prostym wzornictwie wyróżniając się pionową konsolą centralną, prostokątnie ukształtowanymi przyrządami i materiałami wykończeniowymi łączącymi imitację chromu ze skórą[17].
Restylizacje
Na początku 2012 roku, podczas targów motoryzacyjnych w Genewie, zaprezentowano samochód po obszernej modernizacji. Samochód wyróżniał się m.in. zmodyfikowanymi reflektorami, innym kształtem atrapy chłodnicy i zderzaków, a także przemodelowaną deską rozdzielczą i zmodernizowanym silnikiem Diesla. Oprócz tego wprowadzono oszczędniejszy wariant silnika Diesla oraz nowy silnik benzynowy o pojemności 2 litrów. Producent poprawił też jakość materiałów użytych do wykończenia wnętrza[18].
W marcu 2017 roku Korando trzeciej generacji przeszło kolejną restylizację[19], która ponownie przyniosła m.in. zmiany w wyglądzie pasa przedniego. Pojawiły się bardziej agresywnie zarysowane reflektory, a także zmodyfikowany kształt zderzaków i nowy układ diod w tylnych lampach. W kabinie pasażerskiej pojawił się większy ekran systemu multimedialnego.
Rosja
Trzecia generacja Korando była sprzedawana w Rosji i Kazachstanie pod nazwą SsangYong New Actyon[20], równolegle ze starszym modelem, który był oferowany na tym rynku przez 7 kolejnych lat.
SsangYong Korando IV został zaprezentowany po raz pierwszy w 2019 roku.
Pierwsza od 9 lat zupełnie nowa generacja Korando powstała od podstaw jako nowy model. Stylistyka pojazdu nawiązuje do przedstawionego w 2016 roku prototypu SIV-2[21], charakteryzując się niższym i szerszym nadwoziem, a także bardziej agresywnie zarysowanymi reflektorami i większymi wlotami powietrza w zderzaku.
Wewnątrz pojawił się nowy, cyfrowy zestaw wskaźników Blaze Cockpit, który tworzy 10,25-calowy ekran wykonany w technologii LCD HD. Centralna konsola może być wyposażona w 8-calowy wyświetlacz Smart Audio, który obsługuje między innymi łączność z urządzeniami mobilnymi poprzez aplikacje Android Auto oraz Apple CarPlay lub 9-calowy wyświetlacz dodatkowo obsługujący nawigację TomTom[22]. W kabinie pasażerskiej wygospodarowano relatywnie dużo przestrzeni zarówno dla pasażerów, jak i bagażu przewożonego w przedziale bagażowym, którego pojemność wyniosła 551 litrów[23].
Nastrój we wnętrzu samochodu można dostosować za pomocą dodatkowego oświetlenia Mood Light, dzięki któremu można dobrać kolor oświetlenia do indywidualnych preferencji[24]. Samochód posiada prześwit wynoszący 18,2 cm[25].
W Polsce samochód został zaprezentowany w dniach 25–27 października 2019 na targach motoryzacyjnych w Warszawie[24], z kolei do sprzedaży trafił wiosną 2020 roku[26].
SsangYong Korando e-Motion został zaprezentowany po raz pierwszy w 2021 roku.
W 2016 roku SsangYong rozpoczął prace nad pierwszym w swojej historii samochodem elektrycznym, w listopadzie 2019 roku zapowiadając, że pojazd powstanie na bazie Korando pod roboczą nazwą Korando EV i zadebiutuje na początku 2021 roku[27]. W grudniu oficjalnie potwierdzono nazwę elektrycznego wariantu pojazdu jako Korando e-Motion[28], ostatecznie prezentując go oficjalnie nieco ponad pół roku później[29].
Zmiany wizualne objęły m.in. aluminiową maskę, aerodynamicznie ukształtowane panele nadwozia oraz futurystyczny przód z węższą imitacją wlotu powietrza[30]. Pojazd zyskał także pionowe diody do jazdy dziennej wykonane w technologii LED, a ponadto – akcenty w nadwoziu barwy niebieskiej widoczne m.in. w przednim zderzaku i lusterkach. Koła przyozdobiły aerodynamiczne kołpaki dostosowane do specyfiki napędu[29].
Sprzedaż
Produkcja elektrycznego Korando rozpoczęła się w połowie czerwca 2021 roku. W momencie debiutu producent określił plan rozpoczęcia sprzedaży pojazdu w Europie w ostatnich tygodniach 2021 roku[29].
Dane techniczne
Pojazd został wyposażony w silnik elektryczny o mocy 191 KM oraz akumulatory firmy LG Chem o pojemności 61,5 kWh[29]. Dzięki temu, samochód może przejechać do 350 kilometrów na jednym ładowaniu według normy WLTP lub 420 kilometrów według normy NEDC[29]. Prędkość maksymalna Korando e-Motion została ograniczona elektronicznie do 150 km/h[29].