Dionne Warwick
Dionne Warwick (2021)
|
Imię i nazwisko
|
Marie Dionne Warwick
|
Data i miejsce urodzenia
|
12 grudnia 1940 East Orange
|
Gatunki
|
pop, R&B, soul, gospel
|
Zawód
|
piosenkarka, aktorka, prezenterka telewizyjna
|
Aktywność
|
od 1959 roku
|
Wydawnictwo
|
Warner Bros., Arista, Concord, Rhino
|
Powiązania
|
Burt Bacharach, Stevie Wonder, Elton John, Barry Manilow, Luther Vandross, Whitney Houston, Bee Gees
|
|
Strona internetowa
|
Marie Dionne Warwick (ur. 12 grudnia 1940 w East Orange) – amerykańska piosenkarka, aktorka i prezenterka telewizyjna.
Zaśpiewała wiele przebojów, m.in. „Don’t Make Me Over” (1962), „I Say a Little Prayer” (1967), „Do You Know the Way to San Jose” (1968), „I'll Never Fall in Love Again” (1969) i „Heartbreaker” (1982). W 2024 wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame[1].
Życiorys
Urodziła się na Wschodnim Wybrzeżu Stanów Zjednoczonych[2]. Zadebiutowała jako wykonawczyni gospel na początku lat 60. w kościelnym chórze Drinkard-Singers prowadzonym przez jej matkę[3]. Wraz z siostrą i kuzynem tworzyła zespół The Gospelaires[4]. Pracowała również jako wokalistka sesyjna[5]. Studiowała śpiew w The Hartt College of Music[4].
W 1962 i 1964 zagrała koncerty w koncertowej hali Olympia w Paryżu[3]. Została dostrzeżona przez kompozytora Burta Bacharacha, który podarował jej singiel „Don’t Make Me Over” stał się przebojem w USA[4]. Podpisała kontrakt z wytwórnią Scepter Records[4]. Zagrała główną rolę (Cassy) w filmie Niewolnicy (The Slaves, 1969)[6].
W 1982 nagrała album pt. Heartbreaker, który osiągnął komercyjny sukces, rozchodząc się w liczbie miliona egzemplarzy na świecie i trafiając na pierwsze miejsca list bestsellerów w USA, Australii i wielu krajach Europy[7]. Płytę promowała tytułowym singlem, który również stał się przebojem[7]. W 1985 w ramach projektu USA for Africa wzięła udział w nagraniach zbiorowego singla charytatywnego „We Are the World”, a także odsłoniła swoją gwiazdę na Hollywood Hall of Fame oraz nagrała cover piosenki Burta Bacharacha i Carole Bayer Sager „That’s What Friends Are For” razem z Gladys Knight, Eltonem Johnem i Stevie Wonderem; dochód ze sprzedaży singla został przeznaczony na rzecz walki z AIDS[8].
W 1998 wystąpiła gościnnie w operze mydlanej Moda na sukces, gdzie zaśpiewała piosenkę tytułową serialu, „High Upon This Love”[9].
Jest siostrzenicą Cissy Houston i była kuzynką Whitney Houston.
Przypisy
Bibliografia
- Krzysztof Logan Tomaszewski: Supergwiazdy na walizkach. Polska Oficyna Wydawnicza Logan, 1993. ISBN 83-900770-1-9.
1960–1969 |
|
---|
1970–1979 |
|
---|
1980–1989 |
|
---|
1990–1999 |
|
---|
2000–2009 |
|
---|
2010–2019 |
|
---|
2020–2029 |
|
---|