Ruth Brown

Ruth Brown

Ruth Brown, 2005
Imię i nazwisko	Ruth Alston Weston
Data i miejsce urodzenia	12 stycznia 1928 Portsmouth
Data i miejsce śmierci	17 listopada 2006 Las Vegas
Gatunki	gospel, rhythm & blues, blues, jazz
Zawód	wokalistka
Strona internetowa

Ruth Brown, właśc. Ruth Alston Weston^[1][2] (ur. 12 stycznia 1928 w Portsmouth, zm. 17 listopada 2006 w Las Vegas^[3][4]) – amerykańska, czarnoskóra śpiewaczka bluesowa i jazzowa, początkowo związana z gatunkiem rhythm and blues.

W latach pięćdziesiątych, które były okresem jej największych sukcesów komercyjnych nadano jej przydomek Miss Rhythm. Dysponowała potężnym, bardzo plastycznym głosem, w którym wybijał się bluesowy i gospelowy styl wokalny.

Była autorką takich wielkich przebojów jak „This Little Girl's Gone Rockin”, „5-10-15 Hours”, „(Mama) He Treats Your Daughter Mean”. Popularność Ruth Brown gwałtownie się załamała w 1961 kiedy to artystka zmieniła wytwórnię płytową. Szereg nieszczęśliwych decyzji artystycznych i organizacyjnych zrujnował jej artystyczna karierę. Artystka powróciła na scenę dopiero w połowie lat siedemdziesiątych w odmiennym repertuarze. Od tego momentu śpiewała głównie blues i jazz. Wystąpiła także w szeregu przedstawień muzycznych.

W 1993 roku Ruth Brown została wprowadzona do Rock and Roll Hall of Fame^[5].

Zmarła w wyniku powikłań po ataku serca i udarze mózgu^[3].

Dyskografia

• 1956 Ruth Brown Sings Favorites
• 1957 Ruth Brown
• 1959 Late Date with Ruth Brown
• 1962 Along Comes Ruth
• 1962 Gospel Time
• 1964 Ruth Brown '65
• 1968 Fine Brown Frame
• 1969 Black Is Brown and Brown Is Beautiful
• 1970 You Don't Know Me
• 1980 Takin' Care of Business
• 1988 Have a Good Time {live}
• 1989 Blues on Broadway
• 1990 Brown, Black & Beautiful
• 1991 Fine and Mellow
• 1993 Songs of My Life
• 1996 Live in London
• 1997 R+B = Ruth Brown
• 1999 Good Day for the Blues

Przypisy

1. Adam Bernstein: Ruth Brown, 78; R& B Singer Championed Musicians' Rights. washingtonpost.com, 2006-11-18. [dostęp 2016-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-05)]. (ang.). cz. 1
2. Adam Bernstein: Ruth Brown, 78; R& B Singer Championed Musicians' Rights. washingtonpost.com, 2006-11-18. [dostęp 2016-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-12)]. (ang.). cz. 2
3. Jon Pareles: Ruth Brown, 78, a Queen of R&B, Dies. nytimes.com, 2006-11-18. [dostęp 2016-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-07-02)]. (ang.).
4. Ruth Brown w bazie AllMusic (ang.)
5. Ruth Brown: inducted in 1993. The Rock and Roll Hall of Fame and Museum, Inc.. [dostęp 2016-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-29)]. (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000080083782
• VIAF: 100313171
• LCCN: n81050183
• GND: 119456133
• BnF: 138919116
• SUDOC: 080784518
• SBN: DDSV004809
• NKC: xx0173146
• BNE: XX5231600
• NTA: 09656833X
• J9U: 987007399700505171

Encyklopedie internetowe:

• Britannica: biography/Ruth-Brown
• NE.se: ruth-brown