PROFILBARU.COM

Peggy Lee
	; Peggy Lee
Imię i nazwisko	Norma Deloris Egstrom
Data i miejsce urodzenia	26 maja 1920 ; Jamestown
Data i miejsce śmierci	21 stycznia 2002 ; Los Angeles
Współmałżonek	1. Dave Barbour (1943–1951); 2. Brad Dexter (1953); 3. Dewey Martin (1956–1958); 4. Jack Del Rio (1964–1965)
Lata aktywności	1936–2000
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Peggy Lee właśc. Norma Deloris Egstrom (ur. 26 maja 1920 w Jamestown, zm. 21 stycznia 2002 w Los Angeles) − amerykańska piosenkarka i aktorka.

Życiorys

Urodziła się 26 maja 1920 jako szóste z siedmiorga dzieci Marvina Olofa Egstroma (pochodzącego ze Szwecji) i jego żony, Selmy Amelii z domu Anderson (pochodzącej z Norwegii)^[1]. Gdy miała cztery lata, zmarła jej matka, a jej ojciec wkrótce ożenił się z Minnie Schaumberg Wiese, która miała znęcać się fizycznie i psychicznie nad pasierbicą^[1]^[2]. Dorastała w Jamestown, Nortonville i Wimbledonie, gdzie w 1937 ukończyła naukę w Wimbledon High School oraz śpiewała w uczelnianym zespole.

W 1936 śpiewała w radiu KOVC w Valley City^[3]. W 1937 dostała pracę w radiu WDAY, a za namową Kena Kennedy’ego, dyrektora programowego rozgłośni, przyjęła pseudonim artystyczny Peggy Lee^[1]. W wieku 17 lat wyprowadziła się z domu rodzinnego^[1] i zamieszkała w Hollywood, gdzie początkowo pracowała jako kucharka i kelnerka w kawiarni Harry’s Cafe oraz cyrkowy zapowiadacz w Balboa Fun Zone. O pracy w cyrku napisała piosenkę „The Nickel Ride”, którą skomponowała z Dave’em Grusinem na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu kryminalnego o tym samym tytule z 1974. Przed rozpoczęciem ogólnokrajowej kariery śpiewała w The Powers Hotel w Fargo oraz odbyła trasę koncertową z Sev Olsonem i Will Osborne Orchestras^[4]. W 1940 powróciła do Kalifornii, gdzie śpiewała w The Doll House w Palm Springs, gdzie poznała Franka Beringa, właściciela hotelu Ambassador East and West w Chicago, który zaproponował jej koncert w klubie nocnym Buttery Room. Tam została dostrzeżona przez Benny’ego Goodmana, z którego orkiestrą w sierpniu 1941 nawiązała współpracę^[1] i nagrała swój pierwszy utwór, „Elmer’s Tune”.

W 1942 nagrała utwór „Somebody Else Is Taking My Place”, który cieszył się popularnością w amerykańskich rozgłośniach radiowych^[5]. Dwa lata później wydała singiel „Why Don’t You Do Right?”, który okazał się wielkim przebojem i rozszedł się w ponad 1 mln egzemplarzy w kraju, a także znalazł się w ścieżce dźwiękowej do filmu Stage Door Canteen (1943). W tym samym roku wystąpiła również w filmie The Powers Girl. W latach 40. nagrała kolejne piosenki dla wytwórni Capitol Records, m.in. utwory „I Don't Know Enough About You”, „It's a Good Day” i „Mañana” oraz przebój „Golden Earrings”, który znalazł się w ścieżce dźwiękowej do filmu o tym samym tytule z 1947. W 1948 została prowadzącą audycję muzyczną The Chesterfield Supper Club w NBC Radio^[6]. Za rolę Rose Hopkins w filmie Pete Kelly’s Blues (1955) została nominowana do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W 1958 nagrała cover przeboju Little Willie Johna „Fever”, który stał się hitem i zapewnił jej nominację do trzech nagród Grammy^[7]. W 1970 podjęła współpracę z Paulem i Lindą McCartneyami, który podarowali jej utwór „Let’s Love”^[8].

Była czterokrotnie zamężna. Jej mężami byli: gitarzysta Dave Barbour (w latach 1943–1951)^[1], aktor Brad Dexter (1953), aktor Dewey Martin (1956–1958) i perkusista Jack Del Rio (1964–1965).

Dyskografia

Rendezvous with Peggy Lee (Capitol, 1948)
Benny Goodman with Peggy Lee (Columbia, 1949)
My Best to You: Peggy Lee Sings (Capitol, 1950)
Road to Bali (Selections From The Paramount Picture) (Decca, 1952)
Black Coffee (Decca, 1953)
Selections from Irving Berlin’s White Christmas (Decca, 1954)
Peggy: Songs in an Intimate Style (Decca, 1954)
Songs from Pete Kelly's Blues (Decca, 1955)
Songs from Walt Disney's Lady and the Tramp (Decca, 1955)
The Man I Love (Capitol, 1957)
Peggy Lee Sings with Benny Goodman (Harmony, 1957)
Dream Street (Decca, 1957)
Jump for Joy (Capitol, 1958)
Things Are Swingin' (Capitol, 1958)
Miss Wonderful (Decca, 1958)
Sea Shells (Decca, 1958)
Beauty and the Beat! (Capitol, 1959)
I Like Men! (Capitol, 1959)
Christmas Carousel (Capitol, 1960)
Latin ala Lee! (Capitol, 1960)
Pretty Eyes (Capitol, 1960)
Basin Street East Proudly Presents Miss Peggy Lee (Capitol, 1961)
If You Go (Capitol, 1961)
Olé ala Lee (Capitol, 1960)
All Aglow Again! (1960)
Sugar 'n' Spice (Capitol, 1962)
Blues Cross Country (Capitol, 1962)
The Fabulous Peggy Lee (Decca, 1963)
Mink Jazz (Capitol, 1963)
The Fabulous Miss Lee (World Record Club, 1963)
I'm a Woman (Capitol, 1963)
Lover (Decca, 1963)
In the Name of Love (Capitol, 1964)
In Love Again! (Capitol, 1964)
Then Was Then – Now Is Now! (Capitol, 1965)
Pass Me By (Capitol, 1965)
Happy Holiday (Capitol, 1965)
Guitars a là Lee (Capitol, 1966)
Big $pender (Capitol, 1966)
So Blue (Vocalion, 1966)
Extra Special! (Capitol, 1967)
Somethin' Groovy! (Capitol, 1967)
2 Shows Nightly (Capitol, 1968)
Is That All There Is? (Capitol, 1969)
A Natural Woman (Capitol, 1969)
Bridge Over Troubled Water (Capitol, 1970)
Make It With You (Capitol, 1970)
Crazy in the Heart (Vocalion, 1970)
Where Did They Go (Capitol, 1971)
Norma Deloris Egstrom from Jamestown, North Dakota (Capitol, 1972)
Peggy Lee (Everest Archive, 1974)
Let's Love (Atlantic, 1974)
Mirrors (A&M, 1975)
Peggy (Polydor, 1977)
Live in London (Polydor, 1977)
Walt Disney's Lady and the Tramp: All the Songs from the Film (Disneyland, 1979)
Close Enough for Love (DRG, 1979)
You Can Depend On Me: 14 Previously Unreleased Songs (Glendale, 1981)
The Music Makers Program 116 for Broadcast Week of 4/19/82 (Music Makers, 1982)
Easy Listening (Artistic Art, 1984)
The Uncollected Peggy Lee (Hindsight, 1985)
If I Could Be with You (Sounds Rare 1986)
Miss Peggy Lee Sings the Blues (Musicmasters, 1988)
The Peggy Lee Songbook: There'll Be Another Spring (Musical Heritage Society, 1990)
Peggy Lee with the Dave Barbour Band (Laserlight, 1991)
Love Held Lightly: Rare Songs by Harold Arlen (Angel, 1993)
Moments Like This (Chesky, 1993)