|
| Państwo
|
 Stany Zjednoczone
|
| Data i miejsce urodzenia
|
4 czerwca 1965
Chicago
|
| Wzrost
|
168 cm
|
| Gra
|
praworęczna, oburęczny bekhend
|
| Status profesjonalny
|
1980
|
| Zakończenie kariery
|
1985
|
| Gra pojedyncza
|
| Wygrane turnieje
|
10
|
| Najwyżej w rankingu
|
2 (17 sierpnia 1981)
|
| Australian Open
|
SF (1982)
|
| Roland Garros
|
F (1982)
|
| Wimbledon
|
F (1983)
|
| US Open
|
SF (1980, 1982)
|
| Gra podwójna
|
| Wygrane turnieje
|
4
|
| Australian Open
|
3R (1981, 1982)
|
| Roland Garros
|
QF (1982)
|
| Wimbledon
|
3R (1981)
|
| US Open
|
SF (1980)
|
|
|
Andrea Jaeger (ur. 4 czerwca 1965 w Chicago) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni dziesięciu turniejów zawodowych, reprezentantka w Pucharze Federacji.
W wieku 14 lat była najmłodszą tenisistką zawodową na świecie, jako 15-latka najmłodszą półfinalistką US Open oraz najmłodszą zawodniczką rozstawioną na Wimbledonie. Obok umiejętności sportowych wyróżniała się na korcie charakterystycznymi warkoczami oraz dużym rozmiarem obuwia.
Pochodzi z rodziny wielonarodowej; ojciec, były bokser i piłkarz, przybył do USA ze Szwajcarii, matka urodziła się w Niemczech. Od dzieciństwa trenowała pod okiem ojca, nabywając regularność uderzeń, na czym oparła następnie swoje sukcesy. Grała prawą ręką, z oburęcznym bekhendem. W 1979 wygrała dwie imprezy juniorskie – turniej w Boca Raton oraz Orange Bowl (w kategorii do lat 18) oraz pierwszy turniej seniorski – African Classic. W 1980 doszła do ćwierćfinału Wimbledonu (pokonała m.in. Virginię Wade, przegrała z Chris Evert) i półfinału US Open (przegrała z Haną Mandlíkovą). Grała w turniejach WTA Finals w 1983 i 1984. Zaliczyła dwa finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej – French Open 1982 i Wimbledon 1983 – w obu przegrywając z Martiną Navrátilovą. Doszła do pozycji wiceliderki rankingu światowego.
Pokonała w czasie kariery m.in. Evert, Navrátilovą, Mandlíkovą, Tracy Austin, Zinę Garrison, Sylvię Hanikę, Billie Jean King, Wendy Turnbull i inne znane zawodniczki. Zarobiła na korcie około 1 380 000 dolarów.
Reprezentowała barwy narodowe w rozgrywkach Pucharu Federacji w latach 1981–1983, wcześniej występowała w rozgrywkach Pucharu Wightman.
Seria poważnych kontuzji ramienia przerwało jej karierę sportową już w 1984; przeszła od tego czasu siedem operacji. Próbowała bezskutecznie powrócić do tenisa, jej ostatni występ na kortach zawodowych miał miejsce w 1987. Na przedwczesnej sportowej emeryturze ukończyła studia teologiczne i biologiczne oraz powołała do życia Silver Lining Foundation, zajmującą się organizacją aktywnego wypoczynku w Aspen (Kolorado) młodych pacjentów chorujących na raka. Fundacja zyskała wsparcie wielu znanych osób, m.in. ze świata tenisowego (John McEnroe, Andre Agassi, Pete Sampras), a także aktora Kevina Costnera, modelki Cindy Crawford czy koszykarza Davida Robinsona.
Kariery tenisowej (bez większego powodzenia) próbowała także jej siostra, Susie (ur. 29 marca 1962), m.in. uczestniczka Wimbledonu w 1981.
Wygrane turnieje:
- gra pojedyncza:
- 1979 African Classic
- 1980 Las Vegas, Beckenham, Tampa
- 1981 Kansas City, Oakland, U.S. Clay Courts
- 1982 Detroit, Oakland
- 1983 Marco Island
- gra podwójna:
- 1983 Canadian Open (z Anne Hobbs)
Bibliografia
| 1902–1910 |
|
|---|
| 1911–1920 |
|
|---|
| 1921–1930 |
|
|---|
| 1931–1939 |
|
|---|
| 1940–1950 |
|
|---|
| 1951–1960 |
|
|---|
| 1961–1970 |
|
|---|
| 1971–1980 |
|
|---|
| 1981–1990 |
|
|---|
| 1991–2000 |
|
|---|
Identyfikatory zewnętrzne:
