Tracy Austin

Tracy Austin

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	12 grudnia 1962 Palos Verdes Peninsula Kalifornia
Wzrost	165 cm
Gra	praworęczna, oburęczny backhand
Status profesjonalny	23 października 1978
Zakończenie kariery	Lipiec 1994
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	30 WTA, 7 ITF
Najwyżej w rankingu	1 (7 kwietnia 1980)
Australian Open	QF (1981)
Roland Garros	QF (1982, 1983)
Wimbledon	SF (1979,1980)
US Open	W (1979, 1981)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	4 WTA, 0 ITF
Najwyżej w rankingu	41 (14 sierpnia 1989)
Wimbledon	3R (1977)
US Open	QF (1977, 1978)

Tracy Austin (ur. 12 grudnia 1962 w Palos Verdes) – amerykańska tenisistka.

Jej syn Brandon Holt również jest profesjonalnym tenisistą^[1].

Kariera tenisowa

Jako 10-latka zdobyła mistrzostwo USA w kategorii do lat 12; łącznie triumfowała w 22 krajowych turniejach mistrzowskich w różnych kategoriach juniorskich, jednak praktycznie karierę wśród juniorek zakończyła już jako 14-latka.

Od 1977 występowała w turniejach zawodowych, w tym samym roku wygrała turniej w Portland oraz dotarła do ćwierćfinału wielkoszlemowego US Open; pokonała po drodze m.in. Sue Barker oraz Virginię Ruzici, a uległa Betty Stöve. Wygrała turniej w Portland zaledwie miesiąc po swoich 14. urodzinach stając się najmłodszą triumfatorką turnieju WTA. Była również najmłodszą ćwierćfinalistką któregokolwiek z turniejów wielkoszlemowych, wynik ten poprawiła dopiero Jennifer Capriati, osiągając jako 14-latka półfinał Wimbledonu w 1990 roku.

23 października 1978 roku Austin uzyskała oficjalnie status tenisistki zawodowej. Wygrała w grze pojedynczej dwa turnieje wielkoszlemowe US Open. Najpierw w 1979 roku pokonała w finale Chris Evert 6:4, 6:3, zostając jednocześnie najmłodszą mistrzynią US Open w historii oraz najmłodszą triumfatorką turnieju wielkoszlemowego w Erze Open tenisa (wynik ten poprawiła jedenaście lat później Monica Seles wygrywając French Open 1990, a następnie Martina Hingis Australian Open 1997). Dwa lata później ponownie triumfowała w Nowym Jorku pokonując w zaciętym finale Martinę Navrátilovą 1:6, 7:6(4), 7:6(1). W 1980 roku wygrała ponadto Wimbledon w grze mieszanej (w parze z bratem Johnem Austinem), a rok później, w tej samej konkurencji, przegrali w finale.

Wygrała łącznie 30 turniejów w grze pojedynczej, ostatni z nich w sezonie 1982 w San Diego. Skutecznie przerwała dominację dwóch wieloletnich liderek kobiecego tenisa na świecie, Evert i Navrátilovej, zostając 7 kwietnia 1980 na krótko liderką rankingu WTA.

Sukcesy w bardzo młodym wieku wyczerpały organizm Austin. W 1983 roku przerwała występy trapiona licznymi kontuzjami. Kilkukrotnie próbowała wrócić do zawodowego tenisa. Pierwszy raz już w lutym 1984 roku (zagrała w sumie w dwóch turniejach). Kolejną próbę powrotu skomplikował ciężki wypadek samochodowy w 1989 roku. Ostatecznie w latach 1993-1994 przez kilka miesięcy rywalizowała ponownie w cyklu turniejów WTA Tour, występując nawet w wielkoszlemowych Australian Open i French Open. Nie odniosła jednak sukcesów, a po porażkach w pierwszych meczach na kortach French Open (z Niemką Marketą Kochtą 0:6, 1:6) oraz w Eastbourne (z Kristine Radford 3:6, 4:6) powróciła na sportową emeryturę. Tenisem zajęła się jako komentatorka.

W barwach USA zdobyła trzykrotnie Puchar Federacji (1978, 1979, 1980) oraz dwukrotnie Puchar Wightman (1979 i 1981).

W 1992 została przyjęta w poczet członków Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Historia występów wielkoszlemowych

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     A, brak startu

Występy w grze pojedynczej

Turniej	1977		1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984	1985-1987	1988	1989	1990-1992	1993	1994	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	A	A	A	A	QF	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	2R	0 / 2	3 – 2
French Open	A		A	A	A	A	QF	QF	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	1R	0 / 3	7 – 3
Wimbledon	3R		4R	SF	SF	QF	QF	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 6	20 – 6
US Open	QF		QF	W	SF	W	QF	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	2 / 6	31 – 4
Ranking na koniec roku	12		6	3	2	2	4	4	–	–	–	–	–	115	–	2 / 17	61 – 15

Występy w grze podwójnej

Turniej	1977		1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984	1985-1987	1988	1989	1990-1992	1993	1994	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A		A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	3R		A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 1	2 – 1
US Open	2R		QF	QF	A	A	A	A	A	Koniec kariery	2R	A	Koniec kariery	A	A	0 / 4	7 – 3
Ranking na koniec roku	Nie był publikowany									–	47	–	–	–	–	0 / 5	9 – 4

Występy w grze mieszanej

Turniej	1977		1978	1979	1980	1981	1982	1983	1984	1985-1987	1988	1989	1990-1992	1993	1994	Tytuły	Z-P
Australian Open	A	A	A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0
French Open	A		A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	0 / 0	0 – 0
Wimbledon	A		3R	1R	W	F	1R	A	A	Koniec kariery	A	A	Koniec kariery	A	A	1 / 5	12 – 4
US Open	2R		A	A	A	A	A	A	A	Koniec kariery	SF	A	Koniec kariery	A	A	0 / 2	3 – 2
																1 / 7	15 – 6

Występy w grze podwójnej w turniejach legend

Turniej	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	Tytuły
Australian Open	turnieju nie rozgrywano					A	RR	NH	A	A	A	A	0 / 1
French Open	NH	NH	A	A	A	A	A	A	RR	W	RR	A	1 / 3
Wimbledon	A	RR	F	RR	RR	RR	RR	RR	RR	RR	RR	RR	0 / 9
US Open	turnieju nie rozgrywano					SF	F	W[2]	SF	SF	NH	F	3 / 6

Finały turniejów WTA

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
Toyota Series Championships
1971 – 1987
	Virginia Slims Circuit
	Grand Prix Series
	Colgate Series

Gra pojedyncza 44 (30–14)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwniczka	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	16 stycznia 1977	Portland	Dywanowa (hala)	Stacy Margolin	6:7, 6:3, 4:1 krecz
Finalistka	1.	12 marca 1978	Dallas	Dywanowa (hala)	Evonne Goolagong Cawley	6:4, 0:6, 2:6
Finalistka	2.	8 października 1978	Phoenix	Twarda	Martina Navrátilová	4:6, 2:6
Zwyciężczyni	2.	29 października 1978	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Betty Stöve	6:3, 6:3
Zwyciężczyni	3.	26 listopada 1978	Tokio	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	6:1, 6:1
Zwyciężczyni	4.	7 stycznia 1979	Waszyngton	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	6:3, 6:2
Finalistka	3.	4 lutego 1979	Chicago	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	3:6, 4:6
Finalistka	4.	25 marca 1979	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	3:6, 6:3, 2:6
Zwyciężczyni	5.	15 kwietnia 1979	Amelia Island	Ceglana	Kerry Reid	7:6(3), 7:6(7)
Zwyciężczyni	6.	13 maja 1979	Rzym	Ceglana	Sylvia Hanika	6:4, 1:6, 6:3
Zwyciężczyni	7.	5 sierpnia 1979	San Diego	Twarda	Martina Navrátilová	6:4, 6:2
Finalistka	5.	26 sierpnia 1979	Mahwah	Twarda	Chris Evert-Lloyd	7:6(2), 4:6, 1:6
Zwyciężczyni	8.	8 września 1979	US Open	Twarda	Chris Evert-Lloyd	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	9.	11 października 1979	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	10.	16 grudnia 1979	Tokio	Twarda (hala)	Martina Navrátilová	6:2, 6:1
Finalistka	6.	7 stycznia 1980	Landover	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	2:6, 1:6
Zwyciężczyni	11.	13 stycznia 1980	Cincinnati	Dywanowa (hala)	Chris Evert-Lloyd	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	12.	3 lutego 1980	Seattle	Dywanowa (hala)	Virginia Wade	6:2, 7:6(1)
Finalistka	7.	10 lutego 1980	Los Angeles	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	2:6, 0:6
Zwyciężczyni	13.	16 marca 1980	Boston	Dywanowa (hala)	Virginia Wade	6:2, 6:1
Zwyciężczyni	14.	23 marca 1980	Nowy Jork	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	6:2, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni	15.	25 marca 1980	Carlsbad	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	6:4, 6:3
Zwyciężczyni	16.	13 kwietnia 1980	Hilton Head	Ceglana	Regina Maršíková	3:6, 6:1, 6:0
Finalistka	8.	4 maja 1980	Orlando	Ceglana	Martina Navrátilová	2:6, 4:6
Zwyciężczyni	17.	21 czerwca 1980	Eastbourne	Trawiasta	Wendy Turnbull	7:6(3), 6:2
Zwyciężczyni	18.	3 sierpnia 1980	San Diego	Twarda	Wendy Turnbull	6:1, 6:3
Zwyciężczyni	19.	5 października 1980	Minneapolis	Dywanowa (hala)	Dianne Fromholtz	6:1, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni	20.	9 listopada 1980	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Sherry Acker	6:2, 7:5
Finalistka	9.	16 listopada 1980	Tampa	Twarda	Andrea Jaeger	walkower
Finalistka	10.	20 listopada 1980	Tokio	Twarda (hala)	Martina Navrátilová	4:6, 3:6
Zwyciężczyni	21.	21 grudnia 1980	Tucson	Dywanowa (hala)	Mareen Louie Harper	6:2, 6:0
Zwyciężczyni	22.	11 stycznia 1981	East Rutherford	Dywanowa (hala)	Andrea Jaeger	6:2, 6:2
Zwyciężczyni	23.	20 czerwca 1981	Eastbourne	Trawiasta	Andrea Jaeger	6:3, 6:4
Zwyciężczyni	24.	2 sierpnia 1981	San Diego	Twarda	Pam Shriver	6:2, 5:7, 6:2
Zwyciężczyni	25.	23 sierpnia 1981	Toronto	Twarda	Chris Evert-Lloyd	6:1, 6:4
Zwyciężczyni	26.	13 września 1981	US Open	Twarda	Martina Navrátilová	1:6, 7:6(4), 7:6(1)
Zwyciężczyni	27.	27 września 1981	Atlanta	Twarda	Mary-Lou Daniels	4:6, 6:3, 6:3
Finalistka	11.	4 października 1981	Minneapolis	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	0:6, 2:6
Zwyciężczyni	28.	2 listopada 1981	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	4:6, 6:3, 6:4
Zwyciężczyni	29.	20 grudnia 1981	East Rutherford	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	2:6, 6:4, 6:2
Zwyciężczyni	30.	1 sierpnia 1982	San Diego	Twarda	Kathy Rinaldi	7:6, 6:3
Finalistka	12.	24 października 1982	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Martina Navrátilová	3:6, 3:6
Finalistka	13.	12 grudnia 1982	Richmond	Dywanowa (hala)	Wendy Turnbull	7:6(3), 2:6, 4:6
Finalistka	14.	10 kwietnia 1983	Hilton Head	Ceglana	Martina Navrátilová	7:5, 1:6, 0:6

Gra podwójna 7 (5–2)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	8 października 1978	Phoenix	Twarda	Betty Stöve	Martina Navrátilová Anne Smith	6:4, 6:7, 6:2
Zwyciężczyni	2.	29 października 1978	Filderstadt	Dywanowa (hala)	Betty Stöve	Mima Jaušovec Virginia Ruzici	6:3, 6:2
Finalistka	3.	26 listopada 1978	Tokio	Dywanowa (hala)	Kathy May	Martina Navrátilová Betty Stöve	6:4, 6:7, 3:6
Finalistka	2.	14 stycznia 1979	Oakland	Dywanowa (hala)	Betty Stöve	Rosie Casals Chris Evert	6:3, 4:6, 3:6
Zwyciężczyni	3.	28 stycznia 1979	Hollywood	Twarda	Betty Stöve	Rosie Casals Wendy Turnbull	6:2, 2:6, 6:2
Zwyciężczyni	4.	26 sierpnia 1979	Mahwah	Dywanowa (hala)	Betty Stöve	Mima Jaušovec Regina Maršíková	7:6(4), 2:6, 6:4
Zwyciężczyni	5.	3 sierpnia 1980	San Diego	Twarda	Ann Kiyomura	Rosie Casals Wendy Turnbull	3:6, 6:4, 6:3

Gra mieszana 2 (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwyciężczyni	1.	6 lipca 1980	Wimbledon	Trawiasta	John Austin	Dianne Fromholtz Mark Edmondson	6:4, 5:7, 6:4
Finalistka	1.	4 lipca 1981	Wimbledon	Trawiasta	John Austin	Betty Stöve Frew McMillan	6:4, 6:7(2), 3:6

Występy w Turnieju Mistrzyń

W grze pojedynczej

Rok	Rezultat	Rywalka	Wynik
1979	Finał	Martina Navrátilová	3:6, 6:3, 2:6
1979 Toyota	Finał	Martina Navrátilová	2:6, 1:6
1980	Zwycięstwo	Martina Navrátilová	6:2, 2:6, 6:2
1980 Toyota	Zwycięstwo	Andrea Jaeger	6:2, 6:2
1981 Toyota	Zwycięstwo	Martina Navrátilová	2:6, 6:4, 6:2
1982 Toyota	Półfinał	Chris Evert-Lloyd	0:6, 0:6
1983	Ćwierćfinał	Sylvia Hanika	4:6, 5:7

Występy w turnieju WTA Doubles Championships

Rok	Rezultat	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik
1993	Ćwierćfinał	Elna Reinach	Gigi Fernández Natalla Zwierawa	2:6, 6:2, 5:7
1994	Półfinał	Pam Shriver	Jana Novotná Arantxa Sánchez Vicario	2:6, 2:6

Przypisy

1. Former World No. 1 Tracy Austin’s son Brandon Holt decides to turn pro. tennisworldusa.org, 2020-06-03. [dostęp 2022-09-04]. (ang.).
2. Mecz nie został rozegrany.

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2018-09-25]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2018-09-25]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2018-09-25]  (ang.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000066795003
• VIAF: 94127447
• LCCN: n78025846
• GND: 119139685
• NUKAT: n2019004837