ارنواز یکی از دو دختر جمشید است که در ابتدا به همسری ضحاک درآمد و پس از پیروزی فریدون بر ضحاک، همسر فریدون شد.
ارنواز در شاهنامه
پادشاهی جمشید به سبب تغییر اخلاق و رویه در حکومت بخت و اقبال از او برگشت و فرّهایزدی از سیمای او پر کشید.[۱] اکابر و بزرگان کشور از وی روی برتافته به جانب ضحاک رو آوردند. چون ضحاک بر تاج و تخت کیان جلوس نمود عمده فعالیت او یافتن جمشید و کشتن او بود چون مادامی که جمشید متواری بود، جلوس او قانونی محسوب نمیشد مگر اینکه نسل پادشاهی ایران از روی زمین محو شود.
ضحاک چون بر تخت پادشاهی نشست، گرد او اجتماع کردند و سالیان زیاد حکومت کرد ولی عمده خصائص حکمرانی دوران ضحاک ترویج آئین دروغ و محو راستی در قلمرو او بود جادوگران و دیوان صاحب منصب و اختیار فرزانگان و نیکوکاران در خفا و خطر قرار گرفتند. طبق رسم باستان پادشاه جدید تا ملکه یا بانوی سلطان پیشین را به عقد خود درنمیآورد حکومت او رسمیت نداشت فلذا ضحاک دو دختر پادشاه متواری را به عقد خویش درآورد و رسماً پادشاه ایرانیان و تازیان شد.
این نوشتار دربردارندهٔ نوشته اوستایی است. اگر مرورگر یا رایانهتان تنظیم نشده باشد، به جای این نویسهها، علامت سؤال، مستطیل و علائم دیگر نمایش داده میشوند.
در اوستا نام ارنواز به دیسهٔ «اَرِنَوَک» (اوستایی: 𐬀𐬭𐬆𐬥𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐 /arənavak/) در بندهای ۱۳ و ۱۴ گوشیشت (درواسپ یشت) دیده میشود. آمده ست که فریدون برای ایزد گوش قربانی نموده و از او درخواست که به ضحاک غلبه کند و دو زنش را به نامهای «سَنْگْهَوَک» (اوستایی:𐬯𐬀𐬢𐬵𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐 /saŋhavak/) و «اَرِنَوَک» (اوستایی:𐬀𐬭𐬆𐬥𐬀𐬎𐬎𐬀𐬐 /arənavak/) را که برای زادآوری دارای بهترین بدن و از برای خانهداری برازنده هستند؛ از وی برباید. در بندهای ۲۳ از رامیشت و در بندهای ۳۳ تا ۳۵ از ارد یشت باز فریدون از برای فرشتگان ویو (هوا) و ارد (دارایی) فدیه میآورد تا بر ضحاک چیرگی یافته و دو زنش را برباید.[۳] برای نمونه در بند ۱۴ گوشیشت آمده ست:
«این کامیابی را بمن ده ای نیک ای تواناترین درواسپ که من به اژی دهاک (ضحاک) سهپوزه سهکله، شش چشم هزار چستی و چالاکی دارنده پیروزی یابم. باین دیو دروغ بسیار قوی که آسیب مردمان است باین خبیث و قویترین دروغی که اهریمن بر ضد جهان مادی بیافرید تا جهان راستی را از آن تباه سازد و که من هر دو زنش را بربایم هر دو را سنگهوک و ارنوک که از برای زادآوری دارای بهترین بدن میباشند هر دو را که از برای خانهداری برازنده هستند.[۵]»
پانویس
↑وقتی فرّهایزدی از چهرهٔ پادشاهی پر میکشید صورت او سیاه میگشت