Sławomir Peszko

Sławomir Peszko

Sławomir Peszko podczas MŚ 2018
Pełne imię i nazwisko	Sławomir Konrad Peszko
Data i miejsce urodzenia	19 lutego 1985 Jasło
Wzrost	173 cm
Pozycja	pomocnik
Informacje klubowe
Klub	Wieczysta Kraków (trener)
Kariera juniorska
Lata Klub 1996–2000 Nafta Jedlicze 2000–2002 Orlen Płock
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 2002–2008 Wisła Płock 112 (21) 2008–2011 Lech Poznań 68 (11) 2011–2013 1. FC Köln 43 (2) 2012–2013 → Wolverhampton Wanderers (wyp.) 13 (0) 2013–2014 Parma 0 (0) 2013–2014 → 1. FC Köln (wyp.) 24 (3) 2014–2015 1. FC Köln 18 (0) 2015–2020 Lechia Gdańsk 100 (12) 2019 → Wisła Kraków (wyp.) 14 (3) 2020–2023 Wieczysta Kraków 63 (70) W sumie: 455 (122)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2004–2005  Polska U-21 4 (0) 2008–2018  Polska 44 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 2023– Wieczysta Kraków
Aktualne na: 7 października 2022. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Strona internetowa

Sławomir Konrad Peszko^ⓘSławomir Konrad Peszko (ur. 19 lutego 1985 w Jaśle) – polski piłkarz i trener piłkarski. Występował na pozycji pomocnika. W latach 2008–2018 reprezentant Polski. Uczestnik Mistrzostw Europy 2016 oraz Mistrzostw Świata 2018. Od 18 września 2023 trener Wieczystej Kraków.

Kariera klubowa

Początki kariery

Sławomir Peszko swoją karierę piłkarską rozpoczynał w wieku 11 lat w Nafcie Jedlicze, skąd w 2000 przeniósł się do Wisły Płock. W 2002 został włączony do składu pierwszej drużyny Wisły, która ówcześnie funkcjonowała pod nazwą „Orlen Płock”. W Ekstraklasie zadebiutował 5 kwietnia 2003 w przegranym 0:1 wyjazdowym spotkaniu z Widzewem Łódź. W swoim pierwszym sezonie w Wiśle wystąpił w czterech spotkaniach Ekstraklasy. Od następnego sezonu pojawiał się na boisku regularnie. W rozgrywkach 2005/06, 26 kwietnia 2006, po wyeliminowaniu w finale Zagłębia Lubin (w dwumeczu 6:3) zdobył z Wisłą Puchar Polski – pierwsze trofeum w swojej zawodowej karierze, a 22 lipca tego samego roku również Superpuchar Polski. W sezonie 2006/07 spadł z Wisłą do II ligi, zaś w sezonie 2007/2008 zdobył 16 goli i został najskuteczniejszym zawodnikiem „Nafciarzy”^[1]. W ciągu 6 sezonów w Wiśle Płock zagrał w 112 ligowych meczach, strzelając 21 goli oraz zdobył Puchar i Superpuchar Polski.

Lech Poznań

Peszko w barwach Lecha Poznań

Przed sezonem 2008/2009 trafił do Lecha Poznań^[2]. W ekipie „Kolejorza” już w pierwszych trzech sparingach zdobył 4 gole^[3]. W Ekstraklasie, w barwach Lecha zadebiutował 8 sierpnia 2008 w meczu z GKS-em Bełchatów (2:3). Odegrał dużą rolę w sukcesach „Kolejorza” w meczach Pucharu UEFA w 2008 oraz 2009. W decydującym o awansie Lecha do fazy grupowej pucharu, spotkaniu z Austrią Wiedeń strzelił bramkę w 85 minucie (na 2:1).19 maja 2009 w finale Pucharu Polski z Ruchem Chorzów na Stadionie Śląskim w 51. minucie meczu zdobył zwycięską bramkę dla Lecha. Mecz zakończył się zwycięstwem Lecha Poznań 1:0 i zdobyciem przez niego trofeum Pucharu Polski. 25 lipca 2009 po wygranej w konkursie rzutów karnych 4:3 (Peszko wykorzystał rzut karny) z ówczesnym Mistrzem Polski – Wisłą Kraków sięgnął z ekipą z Poznania po Superpuchar Polski. 2 sierpnia 2009 zdobył swoją pierwszą ligową bramkę dla Kolejorza. Miało to miejsce w wygranym 3:1 wyjazdowym meczu I kolejki Ekstraklasy z Piastem Gliwice (było to zarazem pierwsze trafienie ekipy z Poznania w sezonie 2009/2010). W sezonie 2009/10 zdobył wraz z Lechem Mistrzostwo Polski. Lech z 19 zwycięstwami, 8 remisami, 3 porażkami i bilansem bramkowym +31 zajął 1.miejsce w tabeli Ekstraklasy, a królem strzelców został wtedy napastnik „Kolejorza”, Robert Lewandowski. Peszko w mistrzowskim dla swojego zespołu sezonie zdobył 8 ligowych bramek.

Wyjazd za granicę

2 stycznia 2011 podpisał kontrakt z niemieckim 1. FC Köln obowiązujący do 30 czerwca 2011 (z opcją przedłużenia)^[4]. W Bundeslidze zadebiutował 16 stycznia 2011 przeciwko 1. FC Kaiserslautern. Na wiosnę 2011 rozegrał 11 meczów i zaliczył 5 asyst. Pierwszego gola w Bundeslidze zdobył 30 października 2011, w meczu przeciwko FC Augsburg.

9 sierpnia 2012 został wypożyczony na rok z opcją pierwokupu do angielskiego Wolverhampton Wanderers. W Championship zadebiutował 18 sierpnia 2012 w meczu z Leeds (0:1)^[5].

31 lipca 2013 podpisał 3-letni kontakt z występującą w Serie A, Parmą. Nie zdołał jednak zadebiutować na włoskich boiskach, gdyż od razu po podpisaniu kontraktu został wypożyczony do występującego wówczas w 2. Bundeslidze, swojego poprzedniego klubu – 1. FC Köln^[6]. W 2. Bundeslidze zadebiutował 1 września 2013 w wygranym 4:1 meczu z Erzgebirge Aue. W meczu tym strzelił również gola i zaliczył asystę. W sezonie 2013/14 „Peszkin” wystąpił w 24 ligowych meczach zespołu z Kolonii, w których strzelił 3 gole i zaliczył pięć asyst czym przyczynił się do awansu swojej drużyny do Bundesligi^[7]. 1 lipca 2014 po udanym, zwieńczonym awansem do Bundesligi sezonie, niemiecki klub 1. FC Köln podjął decyzję o wykupieniu Peszki z Parmy. Kwota transferu polskiego skrzydłowego wyniosła 500 tys. euro^[8][9]. W sezonie 2014/15 wystąpił w 18 ligowych meczach swojej drużyny.

Powrót do Polski

31 sierpnia 2015, po 5 latach gry za granicą, powrócił do Polski i podpisał 3-letni kontrakt z występującą w Ekstraklasie, Lechią Gdańsk^[10]. W nowym zespole zadebiutował 11 września 2015 w ligowym meczu z Koroną Kielce (0:0), zaś pierwszego gola zdobył 13 lutego 2016, ustalając na 5:0 wynik domowego spotkania z Podbeskidziem Bielsko-Biała^[11][12]. 17 listopada 2016 przedłużył kontrakt z Lechią do 2020^[13]. 25 lutego 2017, przeciwko Cracovii (4:2), rozegrał swoje 200. spotkanie w Ekstraklasie. 20 lipca 2018 w 92. minucie meczu 1. kolejki sezonu 2018/2019, pomiędzy Jagiellonią Białystok a Lechią Gdańsk (0:1) otrzymał bezpośrednią czerwoną kartkę za faul na Arvydasie Novikovasie^[14]. W konsekwencji tego czynu, kilka dni później został ukarany dotkliwą karą finansową przez klub Lechia Gdańsk^[15], a następnie decyzją Komisji Ligi Ekstraklasy został ukarany bezwzględną dyskwalifikacją na okres trzech miesięcy oraz karę finansową w wysokości 30 tys. zł^[16]. Tuż po zakończeniu kary został przeniesiony do czwartoligowych rezerw zespołu za naganne zachowanie, po tym wydarzeniu w Lechii już nie zagrał. Zimą 2019 roku przeniósł się do Wisły Kraków na zasadzie wypożyczenia półrocznego. 15 czerwca 2020 roku podpisał kontrakt z KS Wieczysta Kraków – klubem grającym w lidze okręgowej^[17]. 5 czerwca 2023 poinformował o nieprzedłużeniu umowy z KS Wieczysta Kraków i zakończeniu piłkarskiej kariery z końcem sezonu^[18].

Kariera reprezentacyjna

Peszko grał w reprezentacji młodzieżowej U-21. W kadrze A zadebiutował 19 listopada 2008 wchodząc na boisko w 69. minucie wygranego 3:2 towarzyskiego meczu z Irlandią. Pierwszą bramkę strzelił 17 stycznia 2010 w spotkaniu z Danią, które rozegrane zostało w ramach Pucharu Króla Tajlandii. We wrześniu 2010 został wyrzucony z kadry narodowej przez selekcjonera Franciszka Smudę po tym, jak spożywał alkohol podczas zgrupowania. W marcu 2011 został przywrócony do kadry. W 2012, w Kolonii, będąc pod wpływem alkoholu wdał się w awanturę z taksówkarzem w wyniku czego został zatrzymany przez policję i umieszczony w izbie wytrzeźwień. W konsekwencji został skreślony przez trenera Smudę z kadry na Euro 2012 i zawieszony w prawach reprezentanta^[19]. We wrześniu 2013 został ponownie powołany przez selekcjonera Waldemara Fornalika na mecze eliminacji do Mistrzostw Świata z Ukrainą i Anglią^[20]. 29 marca 2015 strzelił jedynego gola dla reprezentacji Polski w zremisowanym 1:1 meczu z Irlandią w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2016^[21]. 30 maja 2016 został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę na Mistrzostwa Europy 2016 we Francji^[22][23]. 4 czerwca został powołany przez selekcjonera Adama Nawałkę na Mistrzostwa Świata 2018 w Rosji, zagrał w meczu fazy grupowej przeciwko Japonii^[24].

8 stycznia 2019 ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej^[25].

Kariera trenerska

18 września 2023 został trenerem trzecioligowej Wieczystej Kraków^[26]. 22 września 2023 poprowadził swój klub w pierwszym meczu, który zakończył się wygraną 1:0 nad KSZO Ostrowiec Świętokrzyski i wskoczeniem na pozycję lidera III ligi, grupy IV^[27]. Rok 2023 Peszko zakończył na pozycji lidera, z zadowalającym bilansem 8 zwycięstw i 2 remisów^[28].

Statystyki

Klubowe

(aktualne na dzień 7 października 2022)^[29]

Klub	Sezon	Liga	Liga		Puchar kraju[a]		Puchar ligi[b]		Europa[c]		Suma
			Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki	Mecze	Bramki
Wisła Płock	2002/03	I liga	4	0	4	0	–		–		8	0
	2003/04		20	1	–		–		–		20	1
	2004/05		20	1	6	0	–		–		26	1
	2005/06		21	1	9	2	–		2	0	32	3
	2006/07		21	2	4	3	4	1	–		29	6
	2007/08	II Liga	26	16	1	0	–		–		27	16
	Ogólnie		112	21	24	5	4	1	2	0	142	27
Lech Poznań	2008/09	Ekstraklasa	25	0	5	1	2	1	10	3	42	5
	2009/10		28	8	2	0	–		2	2	32	10
	2010/11		15	3	2	1	–		10	1	27	5
	Ogólnie		68	11	9	2	2	1	22	6	101	20
1. FC Köln	2010/11	Bundesliga	11	0	–		–		–		11	0
	2011/12		32	2	2	0	–		–		34	2
	Ogólnie		43	2	2	0	0	0	0	0	45	2
Wolverhampton Wanderers (wyp.)	2012/13	Championship	13	0	1	0	2	0	–		16	0
	Ogólnie		13	0	1	0	2	0	0	0	16	0
1. FC Köln (wyp.)	2013/14	2. Bundesliga	24	3	2	0	–		–		26	3
	Ogólnie		24	3	2	0	0	0	0	0	26	3
1. FC Köln	2014/15	Bundesliga	18	0	1	0	–		–		19	0
	Ogólnie		18	0	1	0	0	0	0	0	19	0
Lechia Gdańsk	2015/16	Ekstraklasa	27	2	1	0	–		–		28	2
	2016/17		29	3	–		–		–		29	3
	2017/18		25	4	1	0	–		–		26	4
	2018/19		1	0	–		–		–		1	0
	Ogólnie		82	9	2	0	0	0	0	0	84	9
Wisła Kraków (wyp.)	2018/19	Ekstraklasa	14	3	–		–		–		14	3
	Ogólnie		14	3	0	0	0	0	0	0	14	3
Lechia Gdańsk	2019/20	Ekstraklasa	15	3	3	0	–		2	0	20	3
	Ogólnie		15	3	3	0	0	0	2	0	20	3
Wieczysta Kraków	2020/21	Liga okręgowa	24	40	9	15	–		–		33	55
	2021/22	IV liga	29	30	6	2	2	0	–		37	32
	2022/23	III liga	6	1	1	0	–		–		7	1
	Ogólnie		59	71	16	17	2	0	0	0	77	88
Ogólnie w karierze			448	123	60	24	10	2	26	6	544	155

Reprezentacyjne

(aktualne na dzień 1 grudnia 2019)

Reprezentacja	Rok	Mecze	Bramki
Polska	2008	1	0
	2009	6	0
	2010	9	1
	2011	8	0
	2012	1	0
	2013	2	0
	2014	2	0
	2015	6	1
	2016	7	0
	2017	1	0
	2018	1	0
	Ogólnie	44	2

Mecze i gole w reprezentacji
Lp.	Data	Miasto	Przeciwnik	Gol	Wynik	Rozgrywki
1.	19 listopada 2008	Dublin, Irlandia	Irlandia		2:3	Mecz towarzyski
2.	6 czerwca 2009	Johannesburg, Południowa Afryka	Południowa Afryka		1:0	Mecz towarzyski
3.	9 czerwca 2009	Kapsztad, Południowa Afryka	Irak		1:1	Mecz towarzyski
4.	10 października 2009	Praga, Czechy	Czechy		2:0	el. MŚ 2010
5.	14 października 2009	Chorzów, Polska	Słowacja		0:1	el. MŚ 2010
6.	14 listopada 2009	Warszawa, Polska	Rumunia		0:1	Mecz towarzyski
7.	18 listopada 2009	Bydgoszcz, Polska	Kanada		1:0	Mecz towarzyski
8.	17 stycznia 2010	Nakhon Ratchasima, Tajlandia	Dania		1:3	Puchar Króla Tajlandii 2010
9.	20 stycznia 2010	Nakhon Ratchasima, Tajlandia	Tajlandia		1:3	Puchar Króla Tajlandii 2010
10.	3 marca 2010	Warszawa, Polska	Bułgaria		2:0	Mecz towarzyski
11.	20 maja 2010	Kielce, Polska	Finlandia		0:0	Mecz towarzyski
12.	2 czerwca 2010	Kufstein, Austria	Serbia		0:0	Mecz towarzyski
13.	8 czerwca 2010	Murcja, Hiszpania	Hiszpania		6:0	Mecz towarzyski
14.	11 sierpnia 2010	Szczecin, Polska	Kamerun		0:3	Mecz towarzyski
15.	4 września 2010	Łódź, Polska	Ukraina		1:1	Mecz towarzyski
16.	7 września 2010	Kraków, Polska	Australia		1:2	Mecz towarzyski
17.	25 marca 2011	Kowno, Litwa	Litwa		2:0	Mecz towarzyski
18.	29 marca 2011	Pireus, Grecja	Grecja		0:0	Mecz towarzyski
19.	10 sierpnia 2011	Lubin, Polska	Gruzja		1:0	Mecz towarzyski
20.	2 września 2011	Warszawa, Polska	Meksyk		1:1	Mecz towarzyski
21.	6 września 2011	Gdańsk, Polska	Niemcy		2:2	Mecz towarzyski
22.	7 października 2011	Seul, Korea Południowa	Korea Południowa		2:2	Mecz towarzyski
23.	11 października 2011	Wiesbaden, Niemcy	Białoruś		2:0	Mecz towarzyski
24.	11 listopada 2011	Wrocław, Polska	Włochy		0:2	Mecz towarzyski
25.	29 lutego 2012	Warszawa, Polska	Portugalia		0:0	Mecz towarzyski
26.	11 października 2013	Charków, Ukraina	Ukraina		1:0	el. MŚ 2014
27.	15 października 2013	Londyn, Anglia	Anglia		2:0	el. MŚ 2014
28.	5 marca 2014	Warszawa, Polska	Szkocja		0:1	Mecz towarzyski
29.	13 maja 2014	Hamburg, Niemcy	Niemcy		0:0	Mecz towarzyski
30.	29 marca 2015	Dublin, Irlandia	Irlandia		1:1	el. ME 2016
31.	13 czerwca 2015	Warszawa, Polska	Gruzja		4:0	el. ME 2016
32.	16 czerwca 2015	Gdańsk, Polska	Grecja		0:0	Mecz towarzyski
33.	4 września 2015	Frankfurt, Niemcy	Niemcy		3:1	el. ME 2016
34.	11 października 2015	Warszawa, Polska	Irlandia		2:1	el. ME 2016
35.	17 listopada 2015	Wrocław, Polska	Czechy		3:1	Mecz towarzyski
36.	1 czerwca 2016	Gdańsk, Polska	Holandia		1:2	Mecz towarzyski
37.	6 czerwca 2016	Kraków, Polska	Litwa		0:0	Mecz towarzyski
38.	12 czerwca 2016	Nicea, Francja	Irlandia Północna		1:0	ME 2016
39.	16 czerwca 2016	Saint-Denis, Francja	Niemcy		0:0	ME 2016
40.	25 czerwca 2016	Saint-Étienne, Francja	Szwajcaria		1:1 (k. 4:5)	ME 2016
41.	8 października 2016	Warszawa, Polska	Dania		3:2	el. MŚ 2018
42.	11 listopada 2016	Bukareszt, Rumunia	Rumunia		0:3	el. MŚ 2018
43.	26 marca 2017	Podgorica, Czarnogóra	Czarnogóra		1:2	el. MŚ 2018
44.	28 czerwca 2018	Wołgograd, Rosja	Japonia		1:0	MŚ 2018

Sukcesy

Wisła Płock

• Puchar Polski (1×): 2005/2006
• Superpuchar Polski (1×): 2006

Lech Poznań

• Mistrzostwo Polski (1×): 2009/2010
• Puchar Polski (1×): 2008/2009
• Superpuchar Polski (1×): 2009

1. FC Köln

• Mistrzostwo 2. Bundesligi (1×): 2013/2014

Lechia Gdańsk

• Superpuchar Polski (1×): 2019

Życie prywatne

Kiedy miał 11 lat, podczas rutynowych badań, wykryto, że posiada on cztery nerki^[30]. Z tego powodu przeszedł operację (istniało niebezpieczeństwo, że będzie musiał zakończyć karierę piłkarską) podczas której przeszczepiono mu moczowody w inne miejsce nerki^[30]. Ukończył technikum mechaniczne. Ma żonę Annę, którą poznał w Płocku, za czasów gry w miejscowej Wiśle. Ślub odbył się 18 stycznia 2009 w kościele w Płocku – rodzinnej miejscowości jego żony^[30]. Mają córkę Wiktorię (ur. 11 października 2009) oraz syna Marcela (ur. 26 czerwca 2014). Był świadkiem na ślubie Roberta Lewandowskiego.

Biznes

16 października 2016, w Krasnem otworzył własną akademię piłkarską pod nazwą „Akademia Piłkarska Sławomira Peszko”^[31]. W 2020 roku otworzył restaurację w Sopocie, w której serwowana jest wódka o nazwie „Peszko”^[32]. Poza piłką nożną zajmuje się reklamowaniem różnych treści z m.in. branży alkoholowej i bukmacherskiej^[33]. Od czerwca 2023 Peszko pełni rolę ambasadora federacji typu freak show fight – Clout MMA^[34].

Uwagi

1. Uwzględniono: Superpuchar Polski – 3 (0).
2. Uwzględniono: Puchar Ekstraklasy – 6 (2), EFL Cup – 2 (0), baraże o III ligę – 2 (0).
3. Uwzględniono: Eliminacje Pucharu UEFA – 6 (1), Puchar UEFA – 6 (2), Kwalifikacje do Ligi Europy – 4 (2), Kwalifikacje do Ligi Mistrzów – 4 (0), Liga Europy – 6 (1).

Przypisy

1. Strzelcy według drużyn: (sezon 2007/2008). 90minut.pl. [dostęp 2010-01-22]. (pol.).
2. Peszko już w Poznaniu. lechpoznan.pl. [dostęp 2010-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (1 lutego 2010)]. (pol.).
3. Udany początek – Sławomir Peszko. lechpoznan.pl. [dostęp 2010-01-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (19 września 2008)]. (pol.).
4. Sławomir Peszko w 1. FC Köln. 90minut.pl. [dostęp 2011-02-07]. (pol.).
5. Slawomir Peszko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów : 2012/2013) [dostęp 2016-02-04] .
6. Grupa WirtualnaG.W. Polska Grupa WirtualnaG.W., Oficjalnie: Sławomir Peszko w Parmie! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl, 31 lipca 2013 [dostęp 2016-02-04]  (pol.).
7. Awans zespołu Matuszczyka i Peszki do Bundesligi [online], Portal Piłki Nożnej – PolskaPilka.net – wchodzisz i wiesz. [dostęp 2016-02-04] .
8. FC Koeln wykupi Sławomira Peszko [online], www.canalplus.pl [dostęp 2016-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-04] .
9. Slawomir Peszko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2016-02-04] .
10. Sławomir Peszko w Lechii Gdańsk – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], www.lechia.pl [dostęp 2016-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-03] .
11. Slawomir Peszko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy–podsumowanie występów : 2015/2016) [dostęp 2016-02-04] .
12. Peszko dobija Podbeskidzie! Pierwszy gol reprezentanta Polski po powrocie [online], PrzegladSportowy.pl [dostęp 2016-02-13] .
13. Strona oficjalna – Lechia Gdańsk – Lechia.pl [online], www.lechia.pl [dostęp 2016-11-17] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-18] .
14. Raport meczowy: Jagiellonia Białystok – Lechia Gdańsk 0:1. ekstraklasa.org. [dostęp 2018-07-26].
15. Informacja w sprawie Sławomira Peszki. lechia.pl, 2018-07-24. [dostęp 2018-07-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-26)].
16. Decyzje Komisji Ligi z dnia 25.07.2018. ekstraklasa.org, 2018-07-25. [dostęp 2018-07-26].
17. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Szalony ruch Peszki! Podpisał kontrakt w lidze okręgowej [online], sport.tvp.pl, 15 czerwca 2020 [dostęp 2020-06-16]  (pol.).
18. Sławomir Peszko ogłosił zakończenie kariery piłkarskiej [online], weszlo.com, 5 czerwca 2023 [dostęp 2023-11-26]  (pol.).
19. Peszko na izbie wytrzeźwień. Polak zawieszony! [online], sport.tvp.pl [dostęp 2016-06-15] .
20. Lewandowski, Peszko i Wasilewski wracają do reprezentacji!. pilkanozna.pl. [dostęp 2013-09-27]. (pol.).
21. Irlandia – Polska: zwycięstwo uciekło w końcówce, kolejny kroczek w stronę ME.
22. Szeroka kadra Polski na Euro 2016. 90minut.pl. [dostęp 2016-06-15]. (pol.).
23. Kadra Polski na Euro 2016. 90minut.pl. [dostęp 2016-06-15]. (pol.).
24. Peszko jednak wszedł na boisko! Adam Nawałka dał mu 10 minut z Japonią [online], naTemat.pl [dostęp 2023-11-26]  (pol.).
25. Sławomir Peszko zakończył reprezentacyjną karierę [online], Sport.pl, 8 stycznia 2019 [dostęp 2023-11-26]  (pol.).
26. Wieczysta zwalnia trenera, a jego miejsce zajmuje… Sławomir Peszko [online], weszlo.com, 18 września 2023 [dostęp 2023-09-19]  (pol.).
27. Peszko zadebiutował jako trener Wieczystej. Męczarnie [online], Sport.pl, 22 września 2023 [dostęp 2023-11-26]  (pol.).
28. Peszko stworzył potwora. Armagedon w meczu Wieczystej! [online], Sport.pl, 25 listopada 2023 [dostęp 2023-11-26]  (pol.).
29. Statystyki. 90minut.pl. [dostęp 2010-11-18]. (pol.).
30. Sławomir Peszko – Cewczenko z Jedlicza [online], przegladsportowy.pl, 18 lutego 2010 [dostęp 2018-08-31]  (pol.).
31. Otwarcie Akademii Piłkarskiej Sławomira Peszko [online], rzeszow.tvp.pl [dostęp 2016-10-16] .
32. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Nowy biznes Sławomira Peszki. Będzie miał swoją wódkę! [online], sport.tvp.pl, 2 lipca 2020 [dostęp 2020-07-03]  (pol.).
33. KrystianK. Kwiecień KrystianK., Sławomir Peszko: "Staram się wykorzystywać swoją przeszłość, to z czego ludzie mnie często kojarzą." [WYWIAD] [online], MagiaPilki.pl, 27 sierpnia 2021 [dostęp 2022-09-21]  (pol.).
34. Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Nie tylko ambasador. Peszko zawalczy w oktagonie! [online], sport.tvp.pl, 12 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-13]  (pol.).

Bibliografia

• Sławomir Peszko w bazie 90minut.pl
• S. Peszko, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [dostęp 2021-01-01] .
• Slawomir Peszko, [w:] baza Transfermarkt (zawodnicy) [dostęp 2020-11-21] .
• Sławomir Peszko w bazie National Football Teams (ang.)

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 5075148209334400460009
• PLWABN: 9810602988105606