Pałac Kotulińskich

Pałac Kotulińskich

nr rej. 28/60 z 24.02.1960
Państwo	Polska
Miejscowość	Czechowice-Dziedzice
Adres	ul. Zamkowa 2
Styl architektoniczny	rokoko
Ukończenie budowy	lata 30. XVIII wieku
Pierwszy właściciel	Franciszek Karol Kotuliński
Kolejni właściciele	rodzina Renardów, Bernhard Heldreich, Joseph Heiser, Ödenburger Allgemeine Bank, rodzina Zipserów, skarb państwa, miasto Czechowice-Dziedzice, Pascal Polska, Polplast
Obecny właściciel	Piotr Londzin
Położenie na mapie Czechowic-Dziedzic Pałac Kotulińskich
Położenie na mapie Polski Pałac Kotulińskich
Położenie na mapie województwa śląskiego Pałac Kotulińskich
Położenie na mapie powiatu bielskiego Pałac Kotulińskich
Położenie na mapie gminy Czechowice-Dziedzice Pałac Kotulińskich
49°53′25″N 19°00′00″E

Pałac Kotulińskich – pałac znajdujący się w Czechowicach-Dziedzicach przy ulicy Zamkowej.

Historia

Czechowice zostały nabyte przez Fryderyka Aleksandra barona Kotulińskiego z Kotulina w 1675 roku. Jego syn i następca Franciszek Karol Kotuliński został nadkanclerzem Dolnego i Górnego Śląska, starostą Księstwa Głogowskiego^[1] i ok. 1730 roku postanowił wybudować rezydencję na miarę tego stanowiska. W 1765 roku nowym właścicielem Czechowic i pałacu został hrabia Andrzej Renard, który zakupił go za 62 tysiące guldenów reńskich. Rodzina Renardów była jej właścicielem do 1856 roku, a do tego czasu upiększyła pałac, założyła ogród kwiatowy i sad owocowy, wzniesiono domek ogrodnika. W trójkątnym tympanonie zwieńczającym ryzalit zawieszono herb Renardów podtrzymywany przez dwa lwy. Przez następne lata właścicielami pałacu wraz z dobrami czechowickimi byli: baron Bernhard Heldreich, Joseph Heiser (przekazał pałac w posagu córce Paulinie - przyszłej żonie barona Edwarda Raabena) i Ödenburger Allgemeine Bank z Sopronu na Węgrzech. Ostatnimi prywatnymi właścicielami została rodzina Zipserów, fabrykantów z pobliskiego Bielska. Na początku XX wieku w tyle pałacu dobudowano w parterze trójboczną oszkloną werandę, mieszczącą ogród zimowy^[1]. W 1945 roku pałac został upaństwowiony i powstała w nim szkoła rolnicza. Pałac został wpisany do rejestru zabytków 24 lutego 1960 roku. Na początku lat 90. XX wieku pałac przeszedł na własność miasta Czechowice-Dziedzice i funkcjonował w nim ośrodek doskonalenia zawodowego.

W 2001 roku pałac kupiła firma Pascal Polska z zamiarem utworzenia w nim luksusowego hotelu. Do realizacji jednak nie doszło z powodu kłopotów finansowych firmy. W październiku 2006 roku pałac kupiła firma Polplast^[2], która przystąpiła do ochrony obiektu przed dalszą dewastacją. Rokokowy pałac został gruntownie odrestaurowany, wnętrzom oraz parkowi przywrócono dawną świetność. Obiekt został przekształcony w czterogwiazdkowy hotel. Remont zabytku został dofinansowany przez Wojewódzkiego konserwatora zabytków w Katowicach.

4 września 2017 roku Sąd Rejonowy w Bielsku-Białej ogłosił upadłość firmy Polplast^[3], właściciela Pałacu. Obiekt został wystawiony na sprzedaż^[4]. Wobec braku zainteresowania pierwszą aukcją, kiedy to cena wywoławcza Pałacu wyniosła 5,2 mln złotych, w drugiej turze sprzedaży wyłączono z niej zabytkowe wyposażenie obiektu. W ten sposób Pałac Kotulińskich nabył prywatny przedsiębiorca^[5].

Galeria

• 
  Pałac przed remontem
• 
  Po remoncie
• 
  Herb von Renard
• 
  Park

Przypisy

1. Dom - zabytkowa architektura mieszkalna, Wiadomości konserwatorskie Województwa Śla̜skiego, Katowice: Śląski Wojewódzki Konserwator Zabytków w Katowicach, 2014, s. 20-21, ISBN 978-83-939745-0-4 [dostęp 2023-09-30] .
2. Piękny pałac Kotulińskich czeka na gości. bielskobiala.gazeta.pl, 08.08.2011. [dostęp 2011-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-02)].
3. Sygnatura akt / sprawy: VI GU 82/17. Internetowy Monitor Sądowy i Gospodarczy. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
4. Pałac Kotulińskich na sprzedaż! Aukcja odbędzie się w kwietniu!. czecho.pl, 2018-03-08. [dostęp 2018-03-11]. (pol.).
5. Czechowice-Dziedzice: Pałac Kotulińskich zmienia właściciela. dziennikzachodni.pl, 2018-06-25. [dostęp 2018-12-02].

Bibliografia

• Mariusz Makowski: Szlacheckie siedziby na Śląsku Cieszyńskim. Cieszyn: Regio/Muzeum Śląska Cieszyńskiego, 2005, s. 292-295. ISBN 80-239-6051-2.