73 Pułk Artylerii Haubic

73 pułk artylerii haubic

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1945
Rozformowanie	1953
Tradycje
Rodowód	2 Brygada Artylerii Haubic
Kontynuacja	25 Brygada Artylerii Haubic
Organizacja
Numer	JW 1692[1][2]
Dyslokacja	Włocławek, Toruń[3], Grudziądz
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	13 Brygada Artylerii Ciężkiej[3]

73 pułk artylerii haubic (73 pah) – oddział artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Forowanie i zmiany organizacyjne

Pułk został sformowany w 1945 roku, w składzie 13 Brygady Artylerii Ciężkiej, według etatu Nr 4/6 pułku artylerii haubic Brygady Artylerii Ciężkiej Rezerwy Naczelnego Dowództwa. Jednostka została utworzona na bazie rozformowanej 2 Brygady Artylerii Haubic.

W styczniu 1946 pułk został przeniesiony z Włocławka do garnizonu Toruń^[4].

W lutym 1946 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/19. Liczba dywizjonów została zmniejszona do dwóch, a haubic do dwudziestu czterech. W marcu 1947 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/29. Liczba baterii została zmniejszona do pięciu, a haubic do dwudziestu. Latem 1950 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/52. Liczba baterii pozostała niezmieniona. Utworzono natomiast szkołę podoficerską, co zwiększyło liczbę haubic do dwudziestu dwóch.

W grudniu 1948 pułk został przeniesiony z Torunia do garnizonu Grudziądz^[5].

Wiosną 1951 roku na bazie pułku została sformowana 17 Brygada Artylerii Haubic, a on sam przeformowany na etat Nr 4/62. W nowej strukturze organizacyjnej występowały trzy dywizjony a. trzy baterie oraz dywizjon szkolny. Liczba haubic w pułku została zwiększona do czterdziestu. W grudniu 1952 roku pułk został przeformowany na etat Nr 4/85 i skadrowany. Liczba haubic została zmniejszona do dwudziestu ośmiu.

Jesienią 1953 roku pułk został rozformowany. Na jego bazie została utworzona 25 Brygada Artylerii Haubic.

Struktura organizacyjna

122 mm hb wz. 1938

Etat nr 4/62 pułku artylerii haubic z 12 marca 1951^[6]

• Dowództwo 73 pułku artylerii haubic
• trzy dywizjony artylerii haubic a. trzy baterie artylerii
• bateria sztabowa
  • plutony: rozpoznawczy, łączności, topograficzny
• kwatermistrzostwo

Stan etatowy liczył 804 żołnierzy. Na uzbrojeniu znajdowało się trzydzieści sześć 122 mm haubic wz. 1938 (M-30).

Przypisy

1. Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy WP nr 053/Org. z 30.03.1946 roku
2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Toruniu
3. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 428.
4. Jarno 2014 ↓, s. 269-270.
5. Jarno 2014 ↓, s. 276.
6. Kajetanowicz 2005 ↓, s. 212-213.

Bibliografia

• Witold Jarno. Samodzielne jednostki artylerii Wojska Polskiego w latach 1945-1949 – organizacja, dyslokacja i wyposażenie. „Piotrkowskie Zeszyty Historyczne”. 15, 2014. Piotrków Trybunalski: Filia Instytutu Historii Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach. ISSN 2081-2663. 
• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.