7 Pułk Artylerii Haubic

7 pułk artylerii Hhaubic

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1944
Dowódcy
Pierwszy	ppłk Piotr Dąbrowski
Organizacja
Rodzaj wojsk	Artyleria
Podległość	2 Brygada Artylerii Haubic

7 pułk artylerii haubic - pułk artylerii polskiej ludowego Wojska Polskiego.

Sformowany w rejonie Sum rozkazem dowódcy 1 Armii Polskiej w ZSRR nr 001 z 1 kwietnia 1944. Przysięgę żołnierze pułku złożyli w listopadzie 1944 w Sumach.

Dowódca

• ppłk Piotr Dąbrowski

Skład etatowy

122 mm haubica wz. 1938 (M–30)

• Dowództwo i sztab
• pluton topograficzny
• 1 dywizjon artylerii haubic
  • trzy baterie artylerii haubic
• 2 dywizjon artylerii haubic
  • dwie baterie artylerii haubic
• park artyleryjski

żołnierzy – 653 (oficerów – 70, podoficerów – 186, szeregowców – 397)

sprzęt:

• 122 mm haubice – 20
• rusznice przeciwpancerne – 20
• samochody – 53
• ciągniki – 25

Działania bojowe

Pułk wchodził w skład 2 Brygady Artylerii Haubic^[1].

Na Wale Pomorskim walczył pod Borujskiem, Wierzchowem i Żabinem. W Kołobrzegu wspierał 9 pułk piechoty. Nad Odrą przyczynił się do przełamania obrony niemieckiej na linii toru kolejowego pod Wriezen, Altmadewitz. Uczestniczył także w szturmie Berlina, podczas którego jako pierwszy pułk 2 BAH 27 kwietnia rozpoczynał walkę^[2]. W czasie walk torował drogę oddziałom radzieckim szturmującym punkty oporu w rejonie Goebbels Platz i na północ od Siemens Platz^[3]. 28 kwietnia wspierał oddziały 12 korpusu pancernego podczas walk o stację metra Sophien-Charlotten Platz. 4 bateria, w której dowódcą 2 plutonu był chor. Stanisław Kostecki, zniszczyła wkopane w ziemię czołgi, zaś 5 bateria rozbiła domy, w których znajdowały się gniazda ogniowe wroga i po kilkugodzinnej walce radzieccy i polscy żołnierze zdobyli stację metra^[4]. 29 kwietnia pułk wspierał atakującą wzdłuż Kaiser Friedrich Strasse 66 brygadę pancerną, a 1 maja wspierał natarcie oddziałów 1 DP im. T. Kościuszki na politechnikę^[5].

Szlak bojowy zakończył 8 maja pod Klessen, 30 km od Łaby^[6].

Przypisy

1. Sobczak (red.) 1975 ↓, s. 37.
2. Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. s. 80.
3. Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. s. 81.
4. Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. s. 83.
5. Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. s. 89.
6. Ways 1967 ↓, s. 130.

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Kazimierz Kaczmarek: Oni szturmowali Berlin. Warszawa: Książka i Wiedza, 1980, s. 78-101.
• Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
• Władysław Ways: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego. Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek artylerii. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. II. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1967.