5 Dywizjon Rakiet Taktycznych

5 Dywizjon Artylerii

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1967
Organizacja
Numer	JW 2550[1][2]
Dyslokacja	Giżycko
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska Lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska rakietowe
Podległość	1 Warszawska Dywizja Zmechanizowana

Budynek koszar dywizjonu (stan – 2008)

5 Dywizjon Rakiet Taktycznych – samodzielny pododdział wojsk rakietowych i artylerii ludowego Wojska Polskiego.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Jeszcze wiosną 1963 uruchomiono proces formowania dywizjonów rakiet taktycznych, które postanowiono włączyć w skład dywizji ogólnowojskowych. Zarządzeniem szefa SG WP nr 0110/Org. z 1 sierpnia 1967 po przeformowaniu z dywizjonu artylerii rakietowej na etatach 4/243 utworzono 5 dywizjon artylerii z przeznaczeniem dla 1 Warszawskiej Dywizji Zmechanizowanej^[3][1]. Stacjonował w Giżycku^[3]. W 1969 dywizjon otrzymał kolejną wyrzutnię pochodzącą z przezbrajanego w nowe rakiety innego dywizjonu^[4]. W 1969 jednostka posiadała etat nr 30/129^[a] i uzbrojona była w trzy wyrzutnie 2P16^[5].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 042/ Org. z 18 listopada 1982 przeformowano dywizjon z etatu 330/129 na 30/244 przezbrajając go z trzech wyrzutni 2P16 na tylko dwie 9P113^[6][b].

Zarządzeniem szefa SG WP nr 08/Org. z 8 lutego 1988, w terminie do 30 września 1988 przeformowano dywizjon z etatu 30/244 na 30/243 i dodano trzecią wyrzutnię^[7].

Pod koniec 1988 5 dywizjon rakiet taktyczny posiadał etat nr 30/243, a jego podstawowe wyposażenie stanowiły trzy wyrzutnie 9P113^[7].

Dowódcy dywizjonu

• kpt. dypl. Kazimierz Rozum (26.08.1967 – 26.02.1972)^[8].
• mjr Rudolf Somerlik

Skład organizacyjny

dowództwo i sztab

• bateria dowodzenia
• 3 baterie startowe, każda w składzie:
  • drużyna rachunkowa
  • drużyna topogeodezyjna
  • drużyna meteorologiczna
  • zespół obsługi wyrzutni
• pluton obsługi technicznej
• pluton remontowy
• pluton zaopatrzenia
• pluton medyczny

Razem w drt:

• 3 wyrzutnie rakiet taktycznych 9P113 (1989}

Uwagi

1. Zarządzeniem szefa SG WP nr 069/Org. z 22 IX 1969 etat dywizjonu zmieniono z 30/110 na 30/129^[4].
2. Jeszcze w 1979 w planach SG WP widniał zapis sugerujący przezbrojenie dywizjonu w nowe wyrzutnie wraz ze zwiększeniem ich liczby trzech do czterech. Ostatecznie zrealizowano oszczędniejszy wariant zakupu^[6].

Przypisy

1. Rochowicz 2018 ↓, s. 61.
2. Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
3. Trubas 2011 ↓, s. 157.
4. Rochowicz 2018 ↓, s. 62.
5. Rochowicz 2018 ↓, s. 63.
6. Rochowicz 2018 ↓, s. 65.
7. Rochowicz 2018 ↓, s. 68.
8. Rozkaz dowódcy WOW nr 094 z 24.10.1967

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska pancerne i zmechanizowane w latach 1955–1990. „Poligon” 2010, nr 3.
• Michał Trubas: Wojska rakietowe w polskich Wojskach Lądowych. „Militaria i fakty” 2002, nr 3.
• Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2, 2011. [zarchiwizowane z adresu 2019-06-21]. 
• Mariusz Cielma (mac76): Brygada Rakiet LWP. 2009-08-06. [dostęp 2012-10-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-17)]. (pol.).
• Robert Rochowicz. Rakiety operacyjne i taktyczne w Siłach Zbrojnych PRL. „Poligon”. Nr 1(62), s. 56-68, styczeń-marzec 2018. Warszawa: Magnum-X. ISSN 1895-3344.