Sent Estèfe de Chaumelh (Saint-Étienne-de-Chomeil en francés) es una comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.
Geografia
Perimètre del territòri
Toponimia
Un document de l'IEO Cantal prepausa Sant Estève de Chaumelh, mas precisa que F. Daval pronóncia Estèfe[1], çò que confirma un abitant de Chailada, comuna de Lanòbre, que ditz (S.) [es'tɛfi] ([i] es la realizacion de -e pòsttonic dins lo parlar local). Dins una bona partida de l'occitan, lo petit nom, quand es conservat, es Estève (çò que los patronimes permeton de verificar), mas los noms de gleisas e per extension de vialatges se dison Estèfe, per cultisme, probablament d'origina eclesiastica. Lo nom deriva del grèc Stephanos, latinizat en Stephanus.
Las fòrmas ancianas son Sanctus Stephanus dels Chalmeilhs, en 1447, Sainct-Estienne-des-Chalmelz, en francés, en 1504, Sanctus Stephanus de Charmeil, en 1535, Sainct-Estienne-des-Chalmeilhs, en francés, en 1553, Sainct-Estienne-des-Chalmeilz, en francés, en 1561, Sainct-Estienne-les-Choumeilz, en francés, en 1658, Saint-Étienne-de-Chomeil (Cassini) ; Saint-Étienne-de-Chomel en 1784, Saint-Étienne-d'Urlande (Dictionnaire statistique du Cantal)[2] (Urlande es un vialatge de la comuna d'Antinhac e tanben una cima a l'oèst de la comuna de Sant Estèfe). Quand la comuna chamgèt oficialament de nom, en 1962 en passant de Saint-Étienne-de-Riom[3] a Saint-Etienne-de-Chomeil, i aviá una tradicion. La diferéncia es que lo nom ancian èra al plural. Coma chal dire en occitan ? de Chaumelh o dels (delhs, deus, daus) Chaumelhs ? La prononciacion es [sentes'tɛfe], al borg e a La Monciliá; lo determinant es inusitat, mas sus demanda, una informatritz lo traduís [tsu'mi]. A Champs e Marchalm, un informator ditz [sente'tjɛnə de ʃo'mɛj] [4].
Sant Estève/Estèfe es considerat coma lo prumèir martir de la Glèisa [5],[6]. Chaumelh(s) es un derivat de chalm/calm, amb lo sufixe diminutiu latin -ĭculum o vengut d'aquel sufixe. Chalm vendriá del preceltic calmis, « nauçada pelada, replanat pelat »,[7],[8] o de son resultat. Lo Petit Levy definís calmèlh coma « landa, branda » [9]. En se basant sus la valor del sufixe, lo sens seriá : petitas chalms e la semantica demandariá un nom que saguèsse pusleu al plural, mas aquò sembla malaisat de restablir lo determinant dins sa fòrma plurala d'origina e Sent Estèfe de Chaumelh sembla una bona solucion en esperant.
Istòria
Administracion
Lista dels cònsols successius
| Periòde
|
Identitat
|
Etiqueta
|
Qualitat
|
| març de 2014
|
2020
|
Gilbert Mommalier
|
divèrs dreita
|
artesan
|
| 2008
|
2014
|
Béatrice Chaumeil
|
|
|
| març de 2001
|
2008
|
François Champreux
|
|
|
|
|
2001
|
|
|
|
| Totas las donadas non son pas encara conegudas.
|
- A la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna, qu'èra del canton de Riòm de las Montanhas, i demorèt.
Demografia
Luòcs e monuments
Personalitats ligadas amb la comuna
Veire tanben
Ligams extèrnes
Nòtas e referéncias
Nòtas
Referéncias
- ↑ IEO Cantal, Communes Cantal.xls.pdf
- ↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862pDebfe
- ↑ http://cassini.ehess.fr/cassini/fr/html/fiche.php?select_resultat=31624
- ↑ enquèsta Sivadon abrial e junh 2018
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 596-597
- ↑ http://nominis.cef.fr/contenus/saint/315/Saint-%C9tienne.html
- ↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 466
- ↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 68
- ↑ Emil Levy, Petit Dictionnaire Provençal-Français, reedicion Culture Provençale et Méridionale, Raphèle-lès-Arles, 1980, p. 60
.svg){kind=small}
