Las fòrmas ancianas son Sanciacum, en latin, en 923, Sansac, en 1295, Sansacum, latinizacion de 1330, Censacum de Marmieyssas, al sègle XIV, Sainct-Sac-de-Marmyeisse, en 1522, Sansacum subtus Marmieyssa, latinizacion de 1544, Sainct-Sac-de-Marmieisse, en 1561, Sainct-Sac, en 1623, Sainct-Sac-lez-Marmiesse, en 1646, Censsac-de-Marmiesse, en 1666, Sansac-soubz-Marmieysse, en 1668, Senssac-soubz-Marmieysse, en 1669, Sainct-Sac-soubz-Marmiesse, en 1674, Sainct-Sac-Marmieysse, en 1692, Senssac-de-Marmiesse, en 1720, Sanssac, en 1725, Sensac-de-Marmiesse, en 1784 [1]. Sembla ben que Sançac siá vengut Sençac, mas perqué e cossí ? Primièirament, aquò's una dissimilacion, mas aquò sufís benlèu pas, aquò's solament una ajuda al fenomèn. Se pòt imaginar qualques estapas, que demandarián verificacion : 1. Sançac comprés Sant Sac. 2. Sant Sac traduit en francés Saint Sac, foneticament Sent Sa(c). 3. Sent Sac desanctificat graficament Censsac (1666), Senssac (1669, 1720), Sensac (1784); mas las causas se passèron benlèu autrament. Sansac (en francés) ven normalament d'un nom d'òme latin Santius o Sancius, amb lo sufixe -acum[2], latinizacion del sufixe gallés -āco(n). Sansac (en francés) èra donc probablament una anciana granda proprietat antica qu'aviá per mèstre Santius o Sancius. La grafia de la prononciacion anciana seriá Sançac, la de la prononciacion actuala supausada es Sençac. Pel determinant, veire Marmiesse. Fai mestièr de conéisser la prononciacion autentica. La primièira fòrma (fautiva) conselhada per l'IEO Cantal es Sansac , doncas sense determinant.
Marmiesse
Aquò's un ancian castèl (probable que Sençac ne dependiá). Lo nom, present sus la mapa de Cassini, a l'èst del borg, al sud-oèst de Bargues[3], sembla absent de las mapas actualas [4]. Las fòrmas ancianas son Marmieyssa, en 1343, Marmier, en 1486, Marmyesse, en 1522, Marmieisse, en 1561, Marmesse, en 1628, Marmieysse, en 1692 [5]. I cal apondre una fòrma contenguda supra dins Sençac de M. : Marmieyssas, al sègle XIV. La primièira sillaba ven de mal (latin malus), de maur, « negre » (latin Maurus) o de maros, « grand » en gallés. Per la seguida, rapòrt ambe Mèissa ? Marmussoles (nom francés), al nòrd de Las Fargas, poiriá èsser un diminutiu.
Istòria
Abans 1806, Souac-de-Marmiesse (nom francés, absent de las mapas IGN e de la mapa de Cassini) siaguèt annexat a Sençac [6]. Souac poiriá èsser una marrida grafia per Spiac (Espiac ?), atestat Spiacus, en 1330 [7]. Mas lo luòc es pas de melhor trobar.
.svg){kind=small}
