Ali - Alys en 1653; Aly en 1659; Ali en 1671; Haly en 1674; Aliy en 1675, Alix en 1698, Ally en 1763[1]. L'autre Ali es citat en 1307, Aly, en 1352, Ali e al sègle XVI, Alis.
Per Dauzat, Ali seriá un ancian *Allia, la villa d'un certan Allius, nom d'òme latin [2]; mas Delamarre cita tanben un nom gallic (gal, gallés) Allios[3], sense se referir a Ali. Sembla pasmens improbable qu'un ancian Alha (evolucion normala de l'etime *Allia) puèscha donar Ali al sègle XVII e encara mens al sègle XIV (per L'Ali de Naut Léger). Una derivacion gallesa en -ion donariá *Alh e pas Ali : *Allion > *Alio >*Alho >*Alh. La solucion de Negre, un nom germanic d'òme Allinus[4], supausa un reculament de l'accent tonic : *Ali(n) > Ali.
La prononciacion modèrna es ['ali] (informator de Barriac, nascut en Corresa, a 20 km), ['aʎe] (Chaucinac), entre ['aʎe] e ['aʎi] (a Ascoralha) [5]. L'auvernhàs naut refusa normalament una finala en -i posttonic (e tanben una -l- intervocalica, qu'altèra en -g- o en -r-, mas aicí sèm a son orada meridionala, près de l'orlhagués). Aquò's tanben a notar que los parlars qu'accèptan una -lh- molhada per Ali la iodizan pels mots ordinaris (la chamjan en -i- consonantic). Per comparason, la prononciacion de Sench Ipòlit a Apchon es [sentʃ i'pɔgə] : l'ancian canton de Pleus fai transicion entre l'auvernhàs e lo lengadocian del costat del prumèir.
Istòria
En 1972, Ali fusionèt amb Brajac e Drinhac que venguèron de comunas associadas, mas en 1985, Brajac tornèt préner l'independéncia comunala [6]