Las fòrmas ancianas son Gordeuga e Gordegia, al sègle XIV, Gorduje, en 1445, Gordieges, en 1628, Gourdiges, en 1640, Gordiege, en 1665 [3] Per Dauzat, Gordieja ven benlèu d'un tèma prelatin *gor-d-, dont lo sens seriá montanha (cf. Gòrda), amb lo sufixe -ĭdia[4]. Negre met lo nom en relacion amb un latin gurdus, « usat, pas pontut » [5], que descriu pro plan lo Puèg de Gordieja, a l'oèst delh borg. Delamarre cita dins son diccionari un Gordidiā, basat sobelh nom gallés d'òme Gordios[6] que pòt pas aver d'autre equivalent que Gordieja, e a d'autres passatges explica Gordieja per Gordo-ialon, « lo vialatge de Gordos », sobelh modèl de (La) Mariège (nom francés), luòc de Sant Joan de Fòrcs (de Maroilo, en 1109, de Mareolis, en 1154-9, de Marural, en 1157, de Morojol en 1161, de Maroiolo, en 1181, de Maruoill, Mairoil, en 1208), explicat pel gallés maro- « grand », e -ô-ialo « espaci descobèrt, clarièra », amb un article femenin tardiu).[7],[5]. Malgrat la preséncia delh modèste Puèg de Gordieja a costat, la topografia de Gordieja justifica pas la nocion de « montanha » supausada per Dauzat; per l'explicacion de Delamarre, las fòrmas medievalas, benlèu pas pro ancianas, de Gordieja, permeton pas de verificar lo tipe -ialo- (encara que Gordeuga e Gorduje se pòdon interpretar *Gorduèja, eiretèir possible d'un pus ancian *Gordòja e que poiriá passar aisadament a Gordièja e Gordieja, mas aquò fai pas l'afaire); e l'evolucion particulara de (La) Marièja (nom occitan supausat, en principi amb -è-) sembla deguda a la femenizacion tardiva delh nom, accident que chaldriá supausar tanben a Gordièja, sens la mendre aparéncia de realitat pelh moment. La prononciacion es [gurdjɛtsɔ], pasmens, a Sant Martin jos Vigron[8].
Istòria
Aquesta seccion es voida, pas pro detalhada o incompleta. Vòstra ajuda es benvenguda !
.svg){kind=small}
