मलेशिया हा मुस्लिम बहुसंख्य (६३%) देश आहे, तसेच येथे इस्लामला देशाचा अधिकृत धर्म म्हणून मान्यता मिळालेली आहे. परंतु सहिष्णुता धोरणानुसार येथे बौद्ध विहार, चर्च, हिंदू मंदिर असण्याबाबतची परवानगी आहे.
जमिनीच्या क्षेत्रफळानुसार ३,२९,८४७ वर्ग कि.मी. क्षेत्रपफळाचा मलेशिया जगात ६६ व्या क्रमांकाचा मोठा देश असून २.८ कोटी लोकसंख्येसह जगात ४३ व्या क्रमांकावर आहे. याच्या पश्चिमेस थायलंड, पूर्वेस इंडोनेशिया व ब्रुनेई हे देश असून दक्षिणेस जोहोर सामुद्रधुनीवरील पुलाने जोडला गेलेला सिंगापूर आहे. व्हिएतनाम व फिलिपिन्स या देशांशी मलेशियाच्या सागरी हद्दी भिडल्या आहेत.
उद्योग
येथे रबरापासून विविध वस्तू बनवणे, हा एक महत्त्वाचा उद्योग आहे. मासे वाळवणे, ते हवाबंद डब्यात भरणे; नारळ व ताडफळापासून तेल काढणे; वेत व बाबू यांपा सून विविध वस्तू तयार करणे; लाकडापासून फळ्या ओडके, फर्निचर बनवणे; कापड विणणे इत्यादी विविध प्रकारचे उद्योग या देशात आहेत. येथे खनिज तेलावर आधारित व्यवसाय वाढत आहे.
मलेशियात लाकूड व कोळसा ही पारपारिक ऊर्जा साधने वापरात आहेत. त्याचप्रमाणे नसर्गिक वयुचाही ऊर्जा म्हणून उपयोग केला जातो. वर्षभर भरपूर पाऊस असल्यामुळे अलीकडे येथे जलविदयुत निर्मिती प्रकल्प उभारले गेले आहेत.
व्यापार
मलेशियाचा व्यापार प्रमुख्याने जपान , अमेरिकेची संयुक्त संस्थाने , सिगापूर, ऑस्ट्रेलिया, फ्रान्स,भारत, थायलंड, रशिया या देशाशी चालतो. मलेशिया अन्नधान्य, साखर, रसायने,लोह आणि पोलाद, कापड इत्यादी आयात करतो. रबराच्या वस्तू लाकूड व लाकडाच्या वस्तू , कथील, नारळ, पामतेल, अननस, विजेवर चालणारी उपकरणे, खनिज तेल इत्यादी वस्तू हा देश निर्यात करतो.
वाहतूकः मलेशियाचा बहुतेक भाग डोगराळ असल्यामुळे वाहतूकीच्या साधनाचा फारसा विकास होऊ शकला नाही. पण अलीकडे या डोगररांगामधून रस्ते व लोहमार्ग बांधन्यात आले आहेत.
व्यवसाय
शेती: मलेशिया हा शेतीप्रधान देश आहे. उष्ण व दमट हवामान, भरपूर पाऊस या अनुकूल परिस्थितीमुळे येथे विस्तीर्ण शेत्रावर भातशेती करतात. नारळ व तडफळे यांचेही मोठ्या प्रमाणावर उत्पादन होते. पामतेलाच्या नीर्या तीत हा देश आग्रासर आहे. डोंगर उतारावर मळे आहेत. याशिवाय मिरी, लवग इत्यादी मसाल्याच्या पदार्थांचेही उत्पादन येथे होते.
मासेमारी:
मलेशिया देशाच्या दोन्ही भागांना लांब समुद्रकिनारा लाभला आहे . त्यामुळे मासेमारी हा येथील महत्त्वाचा व्यवसाय आहे. सागरी मासेमारीबरोबरच मलेशियातील नद्या , कालवे, सरोवर इत्यादी ठिकाणीही मासेमारी उद्योग चालतो. बीलीस, देहाल इत्यादी माशाचे प्रकार मिळतात.
खाणकाम:
या देशात सोने , कथिल, लोह, तांबे , इत्यादी धातू खनिजे, तसेच खनिज तेलाचे साठे आहेत. व्यापारीदष्ट्या या खनिजाना खूप महत्त्व आहे. कठलाच्या उत्पादनात मलेशिया अग्रेसर आहे.
वाहतूकः
मलेशियाचा बहुतेक भाग डोंगराळ असल्यामुळे वाहुतुकीच्या साधनांचा फारसा विकास होऊ शकला नाही . पण अलीकडे या डोंगररांगांमधून रस्ते व लोहमार्ग बाधण्यात आले आहेत. त्यामुळे वाहतूक होऊ लागली आहे. लांब किनाऱ्यामुळे जलमार्ग विकसित झाले आहेत. केलाग, मेलका ही या देशातील प्रमुख बंदरे आहेत.
उद्योग:
येथे राबरापासून विविध वस्तू बनवणे, हा एक महत्त्वाचा उद्योग आहे. मासे वाळवणे, हवाबंद डब्यांत भरणे; नारळ व ताडफळापसून तेल काढणे; वेत व बांबू यापासून विविध वस्तू तयार करणे; ओड्के , फर्निचर बनवणे; कापड विणणे इत्यादी विविध प्रकारचे उद्योग या देशात आहेत . येथे खनिज तेलावर आधारित व्यवसाय वाढत आहे. मलेशियात लाकूड व कोळसा ही परपारिक ऊर्जा साधने म्हणून उपयोग केला जातो . वर्षभर भरपूर पाऊस असल्यामुळे अलीकडे येथे जलविदुयत निर्मिती प्रकल्प उभारले गेले आहेत.
वनस्पती: या देशात विषववृतिय सदाहरित वने आढळतात. यात प्रामख्याने ओक, एबनी, महोगणी, साग, रबर इत्यादी वृक्ष आढळतात. किनारपटटीला खरपुटी वनस्पतीचे विविध प्रकार आढळतात.