Кум II

„Кум II[1]“
Филмскиот плакат
Режисер	Френсис Форд Копола
Продуцент	Френсис Форд Копола Греј Фредриксон Фред Рус[2]
Главни улоги	Ал Пачино Роберт Дувал Дајан Китон Роберт Де Ниро Талија Шири Моргана Кинг Џон Казали Маријана Хил Ли Страсберг
Музика	Нино Рота Кармин Копола(дополнителна музика)
Кинематографија	Гордон Вилис
Монтажа	Бери Малкин Ричард Маркс Питер Зинер
Студио	Компанија на Копола
Дистрибутер	„Paramount Pictures“
Премиера	декември 12 1974 (1974-12-12) (Њујорк) декември 20 1974 (1974-12-20) (САД)
Времетраење	200 минути
Земја	САД
Јазик	Англиски Сицилијански
Буџет	$13 милиони
Бруто заработка	$193.000.000

Кум II (англиски: The Godfather II) — американски криминалистички филм од 1974 година, режиран и продуциран од Френсис Форд Копола, кој е автор и на сценариото, заедно со Марио Пузо. Главните улоги во филмот ги играат: Ал Пачино, Роберт Дувал, Дајан Китон и Роберт Де Ниро, Џон Казале, Ли Стразберг, итн. Филмот делумно се заснова на истоимениот роман и претставува следбеник на филмот „Кум“. Во 1975 година, филмот имал 11 номинации, а освоил шест награди „Оскар“, во категориите: најдобар филм, најдобар глумец во споредна улога (Де Ниро), најдобар режисер, најдобра сценографија, најдобра музика (Нино Рота и Кармин Копола) и најдобро адаптирано сценарио. Истата година, филмот освоил пет награди „Златен глобус“, а во 1993 година филмот бил заведен во Националниот филмски регистер на САД. Вкупно, филмот освоил 16 награди.^[3]

Содржина

Мајкл Корлеоне го преселува бизнисот во Лас Вегас, каде што отвора хотели и коцкарници. Во врвот на неговата моќ, неговите непријатели се обидуваат да го убијат, но тој останува жив. Кога ќе го поканат во Хавана на прослава на Новата година, тој открива дека зад обидот за неговото убиство стои стариот мафијашки шеф, Рот (Ли Стразберг) и дека во тоа бил вмешан и неговиот брат Фредо (Џон Казале). Затоа, Мајкл испраќа платен убиец, кој се обидува да го ликвидира Рот, но не успева. За време на прославата на Новата година, во Хавана се случуваат немири, претседателот на земјата дава оставка, на улиците се слави победата на револуцијата, а Мајкл во последен миг успева да избега во САД. Таму, една група сенатори започнува голем процес против него, на којшто се појавуваат бројни сведоци кои го посочуваат како шеф на мафијашкото семејство Корлеоне. На сослушувањето треба да сведочи и еден крунски сведок, но во последен миг, Мајкл го доведува неговиот брат од Сицилија, така што сведокот е замолчен и ги негира сите свои претходни изјави, со што пропаѓа обвинението против Мајкл. Подоцна, кога болниот Рот прави обид да се врати во САД, Мајкл успева да го убие, а по смртта на мајка им, тој го наредува и убиството на својот брат, Фредо. По сите тие настани, сопругата Кеј го напушта, но Мајкл успева да ги задржи децата кај себе, но неговиот син Ентони е сведок на убиството на Фредо.
Во исто време, во филмот се прикажува и приказната за почетоците на Вито Корлеоне (Роберт Де Ниро), чиј подем започнува откако го убива локалниот гангстер, а потоа започнува да се занимава со увоз на маслиново масло од Сицилија. Подоцна, Вито се враќа во Сицилија, добивајќи ја својата одмазда кога успева да го убие мафијашот Дон Чич, кој го убил семејството на Вито.

Глумци

• Ал Пачино како Мајкл Корлеоне
• Роберт Дувал како Том Хеген
• Диана Китон како Кеј Адамс-Корлеоне
• Роберт Де Ниро како Вито Корлеоне
• Џон Казале како Фредо Корлеоне
• Талиа Шири as Костанција "Кони" Корлеоне
• Ли Страсберг како Хајмен Рот
  • Џон Мегна како млад Хајмен Рот
• Мајкл В. Газо како Френк Пентангели
• Моргана Кинг како Кармела Корлеоне
  • Францеска Де Сапио како млада Кармела
• Г. Д. Спрадин како Сенатор Пет Гири
• Ричард Брајт како Ал Нери
• Том Роскуи како Роко Лампоне
• Маријана Хил како Деана Корлеоне
• Гастоне Мосчин како Дон Fanucci
• Трои Донахуе како Мерле Џонсон
• Џо Спинел како Вили Цици
• Доминик Чианесе како Џони Ола
• Францо Корсаро како Генко Абандандо
• Френк Сиверо како млад Генко Абандандо
• Бруно Kрби како млад Питер Клеменза
• Џон Апреа како млад Салваторе Тесио
• Марија Царта како мајката на Вито Корлеоне
• Гузепе Силато како Дон Францеско Цицио
• Америго Тот како чуварот на Мајкл
• Ивоне Кол како Јоланда
• Џулиан Волошин како Сем Рот
• Феј Спејн како госпоѓа Рот
• Лери Гуардино како вујкото на Вито
• Кармине Кариди како Кармине Розато
• Дени Аиело како Тони Розато
• Леополдо Тристе како Сигнор Роберто
• Салваторе По како Винцензо Пентангели
• Хери Дин Стантон како ФБИ агент
• Роман Копола како млад Сантино Корлеоне

За филмот

Кум II бил снимен помеѓу 1 октомври 1973 и 19 јуни 1974 година, и бил последниот главен американски филмски филм кој ги издал отпечатоците направени со процесот на имобилизација на боја на Техникалор до доцните 1990-тите. Сцените што се случија во Куба беа снимени во Санто Доминго, Доминиканската Република. Чарлс Блухдорн се почувствува храбро за развојот на Доминиканската Република како место за снимање филмови.

Куќата кај Езерото Тахо која е прикажана во филмот е всушност Флеур ду Лак, летниот имот на Хенри Џ. Кајзер на Калифорниската страна од езерото. Единствените структури кои се користат во филмот што сè уште остануваат се комплексот на старите камења од ковано железо. Иако Флеур ду Лак е приватна сопственост и на никој не им е дозволено да стапнат таму, може да се видат бродните куќи и мулти-милионските доларни кондомиуми од езерото.

Френсис Форд Копола првично сакаше режисерот Елија Казан да го одигра Хајмен Рот, но Казан одлучи да ја пропушти оваа можност.

За разлика од првиот филм, Копола доби целосна контрола врз продукцијата. Во својот коментар, тој рече дека ова резултирало со снимање кое се одвивало многу брзо и покрај повеќе локации и две нарации прикажани паралелно во еден филм.

Продукцијата речиси заврши пред да почне кога адвокатите на Пачино му рекоа на Копола дека имал сериозни сомневања со сценариото и дека нема да дојде. Копола помина цела ноќ сменувајќи го сценариото пред да му го даде на Пачино за преглед. Пачино го одобри и продукцијата продолжи.

Копола ја дискутираше неговата одлука да ја направи оваа првата главна филмска слика за да го користи "Дел II" во нејзиниот наслов во коментарот на режисерот за изданието на ДВД-то на филмот објавен во 2002 година. Парамаунт првично се спротивставија бидејќи веруваа дека публиката нема да биде заинтересирана на додаток на приказна што веќе ја виделе. Но режисерот преодвладеа, а успехот на филмот ја започна општата практика на нумерирани продолженија.

Само три недели пред објавувањето, филмските критичари и новинари го деклалираа Кум II за катастрофа. Пресекот помеѓу Вито и паралелните приказни на Мајкл беа оценети премногу чести, не дозволувајќи им доволно време да остават траен впечаток на публиката. Копола и уредниците се вратија во просторијата за сечење за да ја променат наративната структура на филмот, но не успеаја да ја завршат работата навреме, оставајќи ги крајните сцени лошо темпирани на отворањето.

Надворешни врски

• Кум – официјално мрежно место на „Paramount Pictures“
• Кум II на Семрежната филмска база на податоци (англиски)
• Кум II на Rotten Tomatoes
• ум II на Metacritic
• ум II на филмската база TCM
• Кум II — AllMovie (англиски)

Наводи

1. „Кум II - официјално мрежно место“. Посетено на 3 април 2012.
2. "Греј Фридриксон"
3. IMDb, The Godfather: Part II (1974), Awards (пристапено на 31.3.2017)

|group11 = 2020-ти |list11 = Земја на номадите (2020) • CODA (2021) • Сè насекаде одеднаш (2022) }} </noinclude>