Ο Στέφανος Στεφανόπουλος (3 Ιουλίου1898 – 4 Οκτωβρίου1982) ήταν σημαντικός πολιτικός παράγοντας του κεντρο-δεξιού χώρου της μεταπολεμικής ελληνικής πολιτικής σκηνής. Διετέλεσε υπουργός σε σημαντικά υπουργεία από την αρχή της πολιτικής του δράσης, την δεκαετία του 1940, ενώ το 1965 ανέλαβε το πρωθυπουργικό αξίωμα, σε μία από τις κυβερνήσεις της περιόδου της Αποστασίας. Παράλληλα με την πολιτική ανέπτυξε και συγγραφική δράση, κυρίως πάνω σε οικονομικά και πολιτικά θέματα.
Πολιτική δράση
Ο Στέφανος Στεφανόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας το 1898 και προερχόταν από μια κατεξοχήν πολιτική οικογένεια που είχε συμμετάσχει στα κοινά από την ίδρυση σχεδόν του νεοελληνικού κράτους. Μετά το τέλος των εγκύκλιων σπουδών συνέχισε την εκπαίδευσή του σπουδάζοντας νομικές και πολιτικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και μετέπειτα Οικονομικά στο Παρίσι.[1]
Από την Απελευθέρωση και μετά, συμμετείχε πολλές φορές σε υπουργικές θέσεις, με σημαντικότερη την τετράχρονη θητεία του ως υπουργού Συντονισμού, στις κυβερνήσεις συνεργασίας του Κόμματος Φιλελευθέρων και του Λαϊκού Κόμματος, την περίοδο του Εμφυλίου πολέμου.
Το 1951, αρχηγός ομάδας βουλευτών του Λαϊκού κόμματος, που διαφωνούσαν με την πολιτική της ηγεσίας του κόμματος, ανεξαρτητοποιείται, και ιδρύει μαζί με τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο, το βραχύβιο Λαϊκόν Ενωτικόν Κόμμα (Λ.Ε.Κ.), το οποίο πολύ σύντομα διαλύεται και τα μέλη του εισχωρούν στον Ελληνικό Συναγερμό, του στρατάρχη Παπάγου.
Με την νίκη του Ελληνικού Συναγερμού στις εκλογές του 1952, ο Στέφανος Στεφανόπουλος αναλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών. Τότε συνυπέγραψε την Ελληνογιουγκοσλαβική Συμφωνία συμμαχίας (28 Φεβρουαρίου1953) με τον Στρατάρχη Τίτο, παρουσία του Βασιλέως Παύλου. Λίγο καιρό αργότερα υπέγραψε με τους Αμερικανούς την Ελληνοαμερικανική Συμφωνία περί παραχωρήσεων αεροπορικών βάσεων. Επίσης επί υπουργίας του αποκαταστάθηκαν (δημόσια) οι σχέσεις της Ελλάδας με τη Ρωσία, ενώ προωθήθηκε η αποκατάσταση αυτών με τη Βουλγαρία και ενισχύθηκαν με την Τουρκία.
Φωτογραφία του 1934 όταν ήταν υπουργός Εθνικής Οικονομίας
1Πρωθυπουργός πραξικοπηματικής κυβέρνησης. 2Πρωθυπουργός κυβέρνησης που δεν ελέγχει την Αθήνα. 3Υπό διαφορετικό τίτλο. 4Πρωθυπουργός της "Ελληνικής Πολιτείας" κατά τη διάρκεια της Κατοχής. 5Υπηρεσιακός πρωθυπουργός.