Σαντζάκι του Ελμπασάν

Σαντζάκι του Ελμπασάν
14661913
ΧώραΟθωμανική Αυτοκρατορία
Διοικητική υπαγωγήΣαντζάκι του Μοναστηρίου, Εγιαλέτι του Μοναστηρίου και Βιλαέτι του Μοναστηρίου
ΠρωτεύουσαΕλμπασάν
Ίδρυση1466

Το Σαντζάκι του Ελμπασάν (οθωμανικά τουρκικά: Sancak-i/Liva-i İlbasan, αλβανικά: Sanxhaku i Elbasanit‎‎) ήταν δευτέρας τάξεως οθωμανική επαρχία (σαντζάκι ή λιβάς), η οποία περιελάμβανε την περιοχή Ελμπασάν στην Αλβανία.

Αν και ο Χαλίλ Ιναλτζίκ εξηγεί ότι το σαντζάκι του Ελμπασάν ιδρύθηκε αμέσως μόλις χτίστηκε το φρούριο του Ελμπασάν, με βάση τα αρχεία του Τουρσούν Μπέγκ υπάρχει η πιθανότητα το Ελμπασάν αρχικά να ήταν μέρος του σαντζακιού της Οχρίδας.[1]

Ο Μαρίνο Μπίζι, ο Αρχιεπίσκοπος του Μπαρ (Αντιβάρι), ανέφερε στην έκθεσή του ότι στις 17 Μαΐου 1591 το όνομα του σαντζακμπέη του σαντζακιού του Ελμπασάν ήταν Μεχμέτ Μπέης. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κιοπρουλού Μερζίφονλου Καρά Μουσταφά Πασά ένας από τους σαντζακμπέηδες του Ελμπασάν ήταν ο Χασάν Πασάς..[2] Το 1714 σαντζάκμπεη του σαντζακιού του Ελμπασάν ήταν ο Ζεϊνίλ-μπεγκ.[3]

Στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, κατά τη γενική διοικητική μεταρρύθμιση που ακολούθησε τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο και τις υποχρεώσεις που προέκυψαν από το Συνέδριο του Βερολίνου, το σαντζάκι του Ελμπασάν περιλήφθηκε στο Βιλαέτι του Μοναστηρίου.[4] Οι διοικητικές υποδιαιρέσεις του σαντζακιού ήταν ο καζάς του Ελμπασάν, του Γκραμς και του Πεκίν.[5]

Στις αρχές του 20ου αιώνα σαντζακμπέη του Ελμπασάν ήταν ο Νετζίμπ Εφέντι, ο οποίος μετατέθηκε σε άλλη θέση τον Φεβρουάριο του 1904.

Κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου στα τέλη του 1912 το σαντζάκι του Ελμπασάν μαζί με το μεγαλύτερο μέρος του εδάφους της Αλβανίας καταλήφθηκαν και de facto προσαρτήθηκαν από το Βασίλειο της Σερβίας. Το σαντζάκι του Ελμπασάν συμπεριλήφθηκε στις 29 Νοεμβρίου στο σερβικό διοικητικό σύστημα ως κομητεία εντός της κομητείας Ντρατς, ένα από τα τέσσερα κομητείες (τα άλλα είναι Ντρατς, Λέζα, Τίρανα).[6] Το 1914 το Ελμπασάν έγινε μέρος του νεοϊδρυθέντος Πριγκιπάτου της Αλβανίας, που ιδρύθηκε με βάση το συμβόλαιο ειρήνης που υπογράφηκε κατά τη Διάσκεψη του Λονδίνου του 1912–13.[7]

Παραπομπές

  1. Kiel, Machiel (1990), Ottoman architecture in Albania, 1385-1912, Istanbul: Research Centre for Islamic History, Art and Culture, σελ. 39, ISBN 978-92-9063-330-3, https://books.google.com/books?id=2xYzAAAAIAAJ&q=%22the+usually+well+informed+Tursun+Beg+%22, ανακτήθηκε στις 9 January 2012 
  2. Jagoš, Jovanović (1947). Stvaranje Crnogorski države. Narodna Knjiga. σελ. 103. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2011. Под Ћуприлићевом командом били су скадарски Ахмед-паша, елбасански Асан-паша, 
  3. Pelidija, Enes (1989). Bosanski ejalet od Karlovačkog do Požarevačkog mira, 1699-1718. Veselin Masleša. σελ. 82. ISBN 9788621003051. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2011. Već 15. maja 1714...već krajem maja .. Numan paša je dobio ferman....Fermani sa sličnim pretnjama su dolazili....Elbasanskom Zejnil-begu 
  4. Ottoman Provinces before 1908
  5. «20. yüzyılda Osmanli Vilayetleri» (PDF). tarihvemedeniyet.org/ (στα Τουρκικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουλίου 2011. İlbasan Sancağı ...İlbasan Liva merkezi Grameç Kaza merkezi Peklin Kaza merkezi 
  6. Bogdanović, Dimitrije· Samardžić, Radovan (1990). Knjiga o Kosovu: razgovori o Kosovu. Književne novine. σελ. 208. ISBN 9788639101947. 
  7. Vickers, Miranda (1999). The Albanians: a modern history. I.B.Tauris. σελίδες 77, 78. ISBN 978-1-86064-541-9. 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!