Εκτός από τη Ντίμπρα στο έδαφος του σαντζακίου περιλαμβάνεται τμήμα του εδάφους της βόρειας Αλβανίας, η Κρούγιε και οι περιοχές μεταξύ των ποταμών Mat και μαύρου Ντρίνα[2]. Το 1440 ο Σκεντέρμπεης διορίστηκε ως διοικητής του σαντζακίου[3][4]. Από τα μέσα του 19ου αιώνα το σαντζάκι είχε δύο καζάδες: του Ντίμπρα και της Ρέκα[5] και το 1912 τέσσερις καζάδες: Ντίμπρα, Reka, Mat και Κάτω Ντίμπρα [6].
Το σαντζάκι διαχωρίστηκε από το βιλαέτι του Κοσσυφοπεδίου και ενσωματώθηκε στο βιλαέτι του Μοναστηρίου μετά το Συνέδριο του Βερολίνου το 1878[9].
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου το 1912 και στις αρχές του 1913 στο σαντζάκι καταλήφθηκε από το Βασίλειο της Σερβίας. Με βάση τη Συνθήκη του Λονδίνου που υπογράφηκε κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης του Λονδίνου, το 1913, της επικράτεια διαιρέθηκε μεταξύ της Σερβίας και της νεοσυσταθείσας Αλβανίας.
↑Zhelyazkova, Antonina. «Albanian identities»(PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 2 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2011. portion of the north Albanian lands was included in the sancak of Debar, namely Kruja, Debar and the areas lying between the rivers of Mat and Black Drin