Το σαντζάκι της Νις (τουρκικά: Niş Sancağı, σερβικά: Нишки санџак, βουλγαρικά: Нишки санджак, αλβανικά: Sanxhaku i Nishit) ήταν διοικητική διαίρεση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διοικητικό κέντρο του ήταν η πόλη Νις όπου οφείλει και το όνομα του.
Η Νις καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς το 1375 για να καταληφθεί το 1443 από τον Ιωάννη Ουνιάδη. Μετά το 1443 ήταν υπό τον έλεγχο του Τζούραντ Μπράνκοβιτς έως το 1448 που κατακτήθηκε πάλι από τους Οθωμανούς και παρέμεινε υπό τον έλεγχό τους για τα επόμενα 241 χρόνια.
Ο Μιντχάντ Πασάς ήταν ένας από τους πιο αξιόλογους διοικητές του Σαντζακίου της Νις όπου με μεταρρυθμίσεις οργάνωσε το σαντζάκι, ήταν διοικητής του την περίοδο 1861 - 1864.
Το Σαντζάκι της Νις έγινε μέρος της βιλαετίου του Δούναβη όταν αυτό δημιουργήθηκε το 1864. Το 1868 στο Σαντζάκι της Νις μαζί με το Σαντζάκι του Πρίζρεν, το Σαντζάκι Σκοπίων και το Σαντζάκι της Ντίμπρα δημιούργησαν ένα νέο βιλαέτι το Βιλαέτι του Πρίζρεν που υπήρχε μέχρι το 1877[1]. Το 1871 στο Σαντζάκι της Νις μαζί με το Σαντζάκι του Νόβι Παζάρ αποσπάστηκαν σε ένα νέο οθωμανικό βιλαέτι το Βιλαέτι του Νόβι Παζάρ όπου διήρκεσε λιγότερο από ένα χρόνο και τα δύο Σατζάκια επέστρεψαν στην προηγούμενη κατάσταση[2].
Το μεγαλύτερο μέρος του Σαντζακίου της Νις προσαρτήθηκε από το Πριγκιπάτο της Σερβίας μετά το Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877-1878, ενώ το μικρότερο μέρος μαζί με το Σαντζάκι της Σόφιας προσαρτήθηκαν από το Πριγκιπάτο της Βουλγαρίας[3].
Διοικητική διαίρεση
Το Σαντζάκι διαιρούνταν σε Καζάδες:
- Νις
- Πίροτ
- Λέσκοβατς
- Βράνιε
- Κουρουσουμλία
- Προκούπλιε
- Τραν (σήμερα στη Βουλγαρία)[4]
Αναφορές
- Vendosja dhe pozita e shqipëtarëve të Sanxhakut të Nishit, Sabit Uka (1993) (αλβανικά)
- Life and activity of Albanians in the Sanjak of Nish up to 1912, Sabit Uka (2004) (αγγλικά
Παραπομπές