Το Σαντζάκι της Κορυτσάς (οθωμανικά τουρκικά: Sancak-i/Liva-i Görice ήταν διοικητική μονάδα δεύτερου επιπέδου (σαντζάκι) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με βάση στην Κορυτσά. Ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα μετά τις οθωμανικές κατακτήσεις και διαλύθηκε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Ήταν ένα από τα πολυάριθμα σαντζάκια που αποτελούσαν μέρος του Βιλαέτι του Μοναστηρίου (1874-1912). Το έδαφός της αντιστοιχούσε περίπου με τη σημερινή νοτιοανατολική Αλβανία και τη βορειοδυτική Ελλάδα.
Οι υποπεριφέρειες (καζά) του σαντζακιού ήταν:
Σύμφωνα με τη γαλλική έρευνα πεδίου που διεξήχθη το 1913-1914, οι Έλληνες αποτελούσαν τα 2/3 του πληθυσμού του σαντζακιού ενώ οι Αλβανοί το 1/3. Πιο συγκεκριμένα, οι Έλληνες ήταν 58.250 και οι Αλβανοί 31.500, με επιπλέον 4.000 Βλάχοι. Στον καζά της Κορυτσάς οι Έλληνες ήταν 31.750, οι Αλβανοί 14.300 και οι Βλάχοι 3.250.[1]
Παραπομπές
Πηγές