Włodzimierz (Oraczow)

Włodzimierz

Stanisław Oraczow
Metropolita kamieński i caryczański
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	8 września 1973 Woroszyłowgrad
Metropolita kamieński i caryczański
Okres sprawowania	od 2020
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia kamieńska
Śluby zakonne	15 września 1992
Diakonat	24 kwietnia 1992
Prezbiterat	7 stycznia 1994
Nominacja biskupia	17 listopada 2008
Chirotonia biskupia	22 listopada 2008

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	22 listopada 2008
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Ławra Peczerska
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekratorzy	Agatangel (Sawwin), Joannicjusz (Kobziew), Hilarion (Szukało), Bartłomiej (Waszczuk), Paweł (Łebid), Mitrofan (Jurczuk), Antoni (Pakanycz), Piotr (Karpusiuk), Agapit (Bewcyk), Mitrofan (Nikitin), Hilary (Szyszkowski), Eulogiusz (Hutczenko), Aleksander (Drabynko), Antoni (Borowyk), Pantelejmon (Poworozniuk), Nektariusz (Frołow)
Współkonsekrowani biskupi Tichon (Żylakow) 29 listopada 2009 Eulogiusz (Pacan) 13 grudnia 2009 Filaret (Kuczerow) 2 stycznia 2011 Bogolep (Honczarenko) 23 grudnia 2012 Warsonofiusz (Wynyczenko) 30 marca 2013

Włodzimierz, imię świeckie Stanisław Oraczow (ur. 8 września 1973 w Woroszyłowgradzie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Ukończył szkołę malarstwa w Woroszyłowgradzie. 24 kwietnia 1992 przyjął święcenia diakońskie. 15 września tego samego roku złożył wieczyste śluby zakonne, przyjmując imię Włodzimierz na cześć św. Włodzimierza (Bogojawleńskiego). W 1996 ukończył seminarium duchowne w Kijowie. 7 stycznia 1994 został wyświęcony na kapłana, zaś 21 maja 1994 został mianowany ihumenem. 17 listopada 1996 otrzymał godność archimandryty. W 2003 ukończył wyższe studia teologiczne w Kijowskiej Akademii Duchownej.

Przed przyjęciem chirotonii biskupiej służył w soborze Świętych Piotra i Pawła w Ługańsku oraz w cerkwi Wszystkich Świętych w tym samym mieście.

17 listopada 2008 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa krzemieńczuckiego i łubieńskiego. 22 listopada tego samego roku w ławrze Peczerskiej miała miejsce jego chirotonia, w której jako konsekratorzy wzięli udział metropolici kijowski i całej Ukrainy Włodzimierz (Sabodan), odeski i izmaelski Agatangel (Sawwin), ługański i alczewski Joannicjusz (Kobziew), doniecki i mariupolski Hilarion (Szukało), arcybiskupi rówieński i ostrogski Bartłomiej (Waszczuk), wyszhorodzki Paweł (Łebid), białocerkiewski i bogusławski Mitrofan (Jurczuk), boryspolski Antoni (Pakanycz), biskupi drucki Piotr (Karpusiuk), sewerodoniecki i starobielski Agapit (Bewcyk), gorłowski i słowiański Mitrofan (Nikitin), makarowski Hilary (Szyszkowski), sumski i achtyrski Eulogiusz (Hutczenko), perejasławsko-chmielnicki Aleksander (Drabynko), aleksandryjski i swietłowodzki Antoni (Borowyk), wasylkowski Pantelejmon (Poworozniuk) oraz dżankojski i razdolnieński Nektariusz (Frołow)^[1].

W 2009 biskup Włodzimierz został przeniesiony do eparchii ługańskiej jako jej biskup pomocniczy, z tytułem biskupa rowenkowskiego^[1]. W roku następnym, po powołaniu nowej eparchii dnieprodzierżyńskiej (obecnie kamieńskiej), został jej pierwszym ordynariuszem^[2].

17 sierpnia 2015 r. został podniesiony do godności arcybiskupa. Od 2016 r., w związku z nową nazwą eparchii, tytuł hierarchy uległ zmianie na „kamieński i caryczański”^[1].

17 sierpnia 2020 r. otrzymał godność metropolity^[3].

Przypisy

1. Владимир, архиепископ Каменский и Царичанский (Орачев Станислав Николаевич)
2. Священный Синод Украинской Православной Церкви принял решения по ряду вопросов церковной жизни
3. В УПЦ МП чотири нових митрополити і два архиєпископи. risu.ua, 17 sierpnia 2020. [dostęp 2020-08-18]. (ukr.).

Bibliografia

• Biogram na stronie Kościoła