Serafin (Zaliznicki)

Serafin

Wasyl Zaliznicki
Metropolita iwano-frankiwski i kołomyjski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	16 stycznia 1953 Łosiatyn
Metropolita iwano-frankiwski i kołomyjski
Okres sprawowania	od 2021
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia iwano-frankiwska
Śluby zakonne	31 lipca 1994
Diakonat	24 lutego 1985
Prezbiterat	3 marca 1985
Chirotonia biskupia	1 sierpnia 1994

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	1 sierpnia 1994
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekratorzy	Joannicjusz (Kobziew), Jonatan (Jeleckich), Hilarion (Szukało)
Współkonsekrowani biskupi Antoni (Pakanycz) 26 listopada 2006 Łazarz (Gurkin) 21 lipca 2009 Aleksy (Mular) 2 grudnia 2013 Paramon (Gołubka) 2 grudnia 2015 Sylwan (Nikitin) 18 lipca 2019

Serafin, imię świeckie Wasyl Zaliznycki (ur. 16 stycznia 1953 w Łosiatynie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Ukończył technikum gospodarstwa wiejskiego w Krzemieńcu, po czym pracował w kołchozie jako agronom. W 1975 rozpoczął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, a po jego ukończeniu podjął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, której dyplom uzyskał w 1983. 24 lutego 1985 został wyświęcony na diakona, zaś 3 marca tego samego roku – na kapłana. Został wyznaczony do pracy duszpasterskiej w parafii św. Marii Magdaleny w Białej Cerkwi. Został również dziekanem dekanatu białocerkiewskiego^[1].

31 lipca 1994 złożył wieczyste śluby zakonne. Następnego dnia odbyła się jego chirotonia na biskupa białocerkiewskiego i bogusławskiego. 31 maja 2007 został przeniesiony na katedrę sewerodoniecką. Już 4 czerwca tego samego roku biskup został na własną prośbę przeniesiony w stan spoczynku. Złożył śluby wielkiej schimy, przyjmując imię Sergiusz. Jego stałym miejscem pobytu była początkowo ławra Świętogórska^[1]. Następnie wyjechał do Moskwy i tam został proboszczem parafii Wprowadzenia Matki Bożej do Świątyni w Lefortowie^[2]. W 2016 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego mianował go biskupem pomocniczym eparchii tarnopolskiej z tytułem biskupa szumskiego oraz rektorem seminarium duchownego przy ławrze Poczajowskiej^[3].

W 2018 r. przeniesiony na katedrę iwano-frankiwską^[4]. 25 czerwca 2019 r. podniesiony do godności arcybiskupa^[5]. 17 sierpnia 2021 r. otrzymał godność metropolity^[6].

Przypisy

1. Biogram w bazie Patriarchatu Moskiewskiego
2. Храмы Введения во храм Пресвятой Богородицы и Троицы Живоначальной у Салтыкова моста. [dostęp 2015-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-29)].
3. Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 29 січня 2016 року [online], news.church.ua [dostęp 2016-01-29] .
4. Журнали засідання Священного Синоду Української Православної Церкви від 25 вересня 2018 року. news.church.ua, 25 września 2018. [dostęp 2018-09-28]. (ukr.).
5. В Киево-Печерской лавре прошли торжества по случаю дня тезоименитства Блаженнейшего митрополита Киевского и всея Украины Онуфрия. patriarchia.ru, 25 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-26]. (ros.).
6. Українська Православна Церква молитовно відзначила сьому річницю інтронізації свого Предстоятеля. church.ua, 17 sierpnia 2021. [dostęp 2021-08-17]. (ukr.).