Efrem (Jarinko)

Efrem

Walentin Jarinko
Arcybiskup berdiański i nadmorski
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	1978 Zakarpacie
Arcybiskup berdiański i nadmorski
Okres sprawowania	od 2018
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia berdiańska
Śluby zakonne	przed 2002
Nominacja biskupia	20 lipca 2012
Chirotonia biskupia	5 sierpnia 2012

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	5 sierpnia 2012
Miejscowość	Kijów
Miejsce	Monaster Opieki Matki Bożej
Konsekrator	Włodzimierz (Sabodan)
Współkonsekratorzy	Marek (Petrowcy), Antoni (Pakanycz), Łukasz (Kowałenko), Aleksander (Drabynko), Hilary (Szyszkowski), Pantelejmon (Poworozniuk), Teodozjusz (Snihiriow), Klemens (Weczeria)
Współkonsekrowani biskupi Damian (Dawydow) 30 sierpnia 2012 Aleksy (Szpakow) 4 września 2012 Nataniel (Krykota) 5 sierpnia 2015 Paramon (Gołubka) 2 grudnia 2015 Wiktor (Kocaba) 5 czerwca 2017 Sylwester (Stojczew) 24 grudnia 2017 Ambroży (Skobioła) 6 kwietnia 2019 Symeon (Gołubka) 7 kwietnia 2019 Ambroży (Wajnahij) 13 kwietnia 2019

Efrem, imię świeckie Walentin Aleksandrowicz Jarinko (ur. 1978 na Zakarpaciu) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Absolwent seminarium duchownego w Kijowie. Od 2002 do 2012 był przełożonym monasteru Przemienienia Pańskiego w Terebli, zaś w latach 2011–2012 także sekretarzem eparchii chustskiej. 20 lipca 2012 Święty Synod Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego nominował go na biskupa berdiańskiego i nadmorskiego^[1].

Chirotonia archimandryty Efrema odbyła się 5 sierpnia 2012 w cerkwi św. Mikołaja w kompleksie monasteru Opieki Matki Bożej w Kijowie z udziałem konsekratorów: metropolity kijowskiego i całej Ukrainy Włodzimierza, arcybiskupów chustskiego i wynohradowskiego Marka, zaporoskiego i melitopolskiego Łukasza, perejasławsko-chmielnickiego i wiszniewskiego Aleksandra, biskupów makarowskiego Hilarego, wasylkowskiego Pantelejmona, browarskiego Teodozjusza i irpińskiego Klemensa^[1].

17 sierpnia 2018 r. otrzymał godność arcybiskupa^[2].

W czasie inwazji Rosji na Ukrainę terytorium kierowanej przez niego eparchii znalazło się pod rosyjską okupacją. Arcybiskup opuścił Berdiańsk, oficjalnie ze względów zdrowotnych, jednak Ukraiński Kościół Prawosławny stoi na stanowisku, że nadal pozostaje on ordynariuszem eparchii i zarządza nią z emigracji^[3]. Tymczasem Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego uznał, iż Efrem porzucił urząd i nakazał kierowanie zarządzanie eparchią biskupowi Łukaszowi, dotąd wikariuszowi eparchii moskiewskiej. W warunkach okupacji duchowieństwo eparchii berdiańskiej w większości opowiedziało się za przejściem administratury w bezpośrednią podległość patriarsze moskiewskiemu. Ukraiński Kościół Prawosławny nie uznaje tej decyzji^[3].

Przypisy

1. КИЇВ. Предстоятель УПЦ очолив хіротонію секретаря Хустської єпархії архімандрита Єфрема (Ярінка) на єпископа Бердянського і Приморського
2. В Украинской Православной Церкви молитвенно отметили четвертую годовщину интронизации Блаженнейшего митрополита Онуфрия [online], Патриархия.ru [dostęp 2018-08-18]  (ros.).
3. Украинская церковь решилась на открытое противостояние с РПЦ / Вера и общество / Независимая газета [online], www.ng.ru [dostęp 2024-03-21] .