Paweł (Łebid)

Paweł

Petro Łebid
Metropolita wyszhorodzki
Kraj działania	Ukraina
Data i miejsce urodzenia	19 kwietnia 1961 Borbin
Metropolita wyszhorodzki i czarnobylski
Okres sprawowania	od 2011
Przełożony Ławry Peczerskiej
Okres sprawowania	od 30 marca 1994 do 29 marca 2023
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Inkardynacja	Eparchia kijowska
Śluby zakonne	1989
Diakonat	24 maja 1987
Prezbiterat	7 stycznia 1988
Chirotonia biskupia	19 kwietnia 1997

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

19 kwietnia 1997

Współkonsekrowani biskupi Filip (Osadczenko) 30 grudnia 2001 Piotr (Musteață) 13 listopada 2005 Arseniusz (Jakowenko) 5 grudnia 2005 Melecjusz (Jehorenko) 30 lipca 2006 Aleksy (Hrocha) 19 sierpnia 2006 Antoni (Pakanycz) 26 listopada 2006 Ireneusz (Semko) 10 czerwca 2007 Włodzimierz (Melnyk) 11 czerwca 2007 Serafin (Demianiw) 16 listopada 2007 Aleksander (Drabynko) 19 grudnia 2007 Teodor (Mamasujew) 23 grudnia 2007 Leonid (Fil) 12 lutego 2008 Włodzimierz (Oraczow) 22 listopada 2008 Cyryl (Pokrowski) 29 listopada 2009 Eulogiusz (Pacan) 13 grudnia 2009 Alipiusz (Kozoli) 14 lutego 2010 Nikodem (Baranowski) 25 grudnia 2010 Filaret (Kuczerow) 2 stycznia 2011 Teodozjusz (Snihiriow) 6 stycznia 2011 Filaret (Zwieriew) 12 lutego 2011 Longin (Żar) 23 maja 2012 Roman (Kymowycz) 22 lipca 2012 Klemens (Weczeria) 23 lipca 2012 Warsonofiusz (Stolar) 28 sierpnia 2012 Damian (Dawydow) 30 sierpnia 2012 Aleksy (Szpakow) 4 września 2012 Bogolep (Honczarenko) 23 grudnia 2012 Mikołaj (Pocztowy) 17 marca 2013 Warsonofiusz (Wynyczenko) 30 marca 2013 Diodor (Wasylczuk) 29 września 2013 Aleksy (Mular) 2 grudnia 2013 Jan (Wachniuk) 5 kwietnia 2015 Nataniel (Krykota) 5 sierpnia 2015 Sergiusz (Mychajłenko) 15 listopada 2015 Izaak (Andronik) 13 grudnia 2016 Wiktor (Kocaba) 5 czerwca 2017 Sylwester (Stojczew) 24 grudnia 2017 Sergiusz (Anicoj) 24 marca 2018 Pimen (Wojat) 25 marca 2018 Spirydon (Hołowastow) 17 czerwca 2018 Gedeon (Charon) 18 czerwca 2018 Nestor (Donenko) 27 września 2018 Andrzej (Wasiłaszku) 23 grudnia 2018 Ambroży (Skobioła) 6 kwietnia 2019 Symeon (Gołubka) 7 kwietnia 2019 Ambroży (Wajnahij) 13 kwietnia 2019 Sylwan (Nikitin) 18 lipca 2019 Kalinik (Czernyszow) 8 grudnia 2019 Paweł (Wałujski) 9 grudnia 2019 Spirydon (Romanow) 13 grudnia 2019 Nikodem (Pustowhar) 17 grudnia 2019 Ławr (Berezowski) 21 marca 2020 Marek (Andriuk) 22 marca 2020 Sylwan (Czornej) 23 sierpnia 2020 Teodozjusz (Marczenko) 27 sierpnia 2020 Irynarch (Tymczuk) 28 sierpnia 2020 Barnaba (Hładun) 13 grudnia 2020 Antoni (Puchkan) 6 czerwca 2021 Paisjusz (Szynkariow) 13 czerwca 2021 Agaton (Opanasenko) 28 sierpnia 2021 Aleksy (Owsiannikow) 2 stycznia 2022

Paweł, imię świeckie Petro Dmytrowycz Łebid (ur. 19 kwietnia 1961 w Borbinie) – biskup Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego. Po agresji Rosji na Ukrainę znalazł się na liście osób objętych sankcjami za sprzyjanie Moskwie.

Życiorys

Jego ojciec był robotnikiem, matka pracowała w kołchozie. Przyszły metropolita urodził się jako trzecie z ośmiorga dzieci^[1]. Ukończył technikum handlowe w Łucku. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, podjął pracę w zakładowej stołówce w Równem^[2]. Następnie rozpoczął naukę w moskiewskim seminarium duchownym, które ukończył w 1988^[3]. Będąc słuchaczem seminarium, przeżył pożar budynku mieszkalnego dla seminarzystów, po czym postanowił poświęcić życie Bogu, wstępując do monasteru. Jego decyzja o kształceniu w szkole duchownej sprawiła, że rodzice zostali zwolnieni z pracy, a młodsza siostra musiała przerwać naukę w szkole^[1].

24 maja 1987 został wyświęcony na diakona, zaś 7 stycznia 1988 – na kapłana. Został wówczas proboszczem parafii Zaśnięcia Matki Bożej w Niskieniczach (Nizkiniczach^[4]). Według ukraińskiego regionalisty i religioznawcy Jurija Welinca duchowny doprowadził do zniszczenia XVII-wiecznego ikonostasu w miejscowej cerkwi, przedmiotu o wysokiej wartości zabytkowej^[2]. W 1989 złożył wieczyste śluby zakonne, zaś w 1992 otrzymał godność archimandryty. Po dwóch latach został namiestnikiem Ławry Peczerskiej. W 1996 ukończył Kijowską Akademię Duchowną^[3].

19 kwietnia 1997, zachowując stanowisko przełożonego ławry Peczerskiej, został wyświęcony na biskupa wyszhorodzkiego, wikariusza eparchii kijowskiej^[3]. Stanął wówczas na czele komisji ds. monasterów w Ukraińskim Kościele Prawosławnym Patriarchatu Moskiewskiego. W 2003 otrzymał godność arcybiskupią, zaś w 2011 został metropolitą^[5].

W 2011 wszedł w skład Wyższej Rady Cerkiewnej Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego^[6]. 26 stycznia 2012 mianowano go tymczasowym administratorem metropolii kijowskiej w związku z przedłużającą się chorobą i rehabilitacją metropolity Włodzimierza^[7]. Obowiązki te pełnił do maja tego samego roku, gdy metropolita wrócił do czynnej działalności duszpasterskiej^[8].

23 stycznia 2014, w trakcie protestów na Ukrainie, porównał prezydenta kraju Wiktora Janukowycza do Chrystusa niosącego krzyż i (w imieniu własnym) zapewnił go o poparciu całej Cerkwi^[9].

Po agresji Rosji na Ukrainę znalazł się na liście osób objętych sankcjami za sprzyjanie Moskwie, w tym blokadą aktywów^[10]. Został również oskarżony o popieranie rosyjskiej agresji i o wzniecanie nienawiści na tle religijnym^[11]. Zgromadzony przez niego majątek jest znaczny, m.in. w 2016 sprzedał pod Kijowem jeden ze swoich domów za 1,3 mln dolarów. Z uwagi na ponadprzeciętne bogactwo bywa potocznie nazywany „Paszą Mercedesem”. Dziennikarzy pytających o jego sprawy finansowe i majątkowe określił opętanymi przez diabła^[10].

Przypisy

1. Жанна Шевченко. Мамы настоятелей украинской церкви. Segodnya.ua (ros.)
2. Папа Київський. Як кухар Петро перетворився на владику Павла і створив у центрі столиці державу в державі та філію «русского мира» [online], nv.ua [dostęp 2023-04-03]  (ukr.).
3. Biogram na stronie Kościoła
4. Матеріяли і замітки. Три тестаменти Адама Кисїля. (ukr.) (pol.)
5. Предстоятель Украинской Православной Церкви возвел наместника Киево-Печерской лавры в сан митрополита. (ros.)
6. Образован Высший Церковный Совет Украинской Православной Церкви
7. Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 26 січня 2012 року
8. Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 8 травня 2012 року
9. Януковича порівняли з Христом
10. RusłanR. Szoszyn RusłanR., Cios Zełenskiego w czuły punkt Rosji, „Rzeczpospolita”, MSN [dostęp 2022-12-05]  (pol.).
11. Rosja wściekła za areszt dla "Paszy Mercedesa". Miedwiediew grozi Ukrainie "sądem bożym" [online], gazetapl [dostęp 2023-04-03]  (pol.).

Linki zewnętrzne

• Папа Київський. Як кухар Петро перетворився на владику Павла і створив у центрі столиці державу в державі та філію «русского мира». (ukr.)